بهشت گمشده (مرودشت)
 | گمان میرود که این مقاله ناقض حق تکثیر باشد، اما بدون داشتن منبع امکان تشخیص قطعی این موضوع وجود ندارد. اگر میتوان نشان داد که این مقاله حق نشر را زیر پا گذاشته است، لطفاً مقاله را در ویکی‌پدیا:مشکلات حق تکثیر فهرست کنید. اگر مطمئنید که مقاله ناقض حق تکثیر نیست، شواهدی را در این زمینه در همین صفحهٔ بحث فراهم آورید. خواهشمندیم این برچسب را بدون گفتگو برندارید. (سپتامبر ۲۰۱۳) |
بهشت گمشده' نام منطقه‌ای خوش آب و هوا و سرسبز در شهرستان مرودشت و در بخش کامفیروز است. نام اصلی این مکان تنگ بستانک بوده‌است که اکنون به بهشت گم شده مشهور شده‌است.[۱] منطقه حفاظت شده تنگ بستانک با مساحت ۱۵۳۲۴ هکتار در شمال غربی استان فارس و در فاصله ۱۲۰ کیلومتری شهر شیرازودرفاصله ۱۰۰کیلومتری شهرمرودشت در بخش کامفیروز از توابع شهرستان مرودشت واقع گردیده‌است. میانگین ارتفاعی ان بین ۱۷۰۰_۳۷۰۰ متر است. تنگ بستانک درگذشته بیشتر شهرت محلی داشت و منطقه ییلاقی بخش‌های کامفیروز و بیضا محسوب می‌گردید. در گذشته مهم‌ترین سودمندی آن برای روستاه‌های پایین دست استفاده از منابع آب برای مصرف شرب، کشاورزی و گردشگری موردی جوامع محلی بوده‌است وتا اواخر دهه ۵۰ برای شهرنشینان نامی ناآشنا بوده و کمتر مورد استفاده گردشگری فشرده قرار گرفته‌است، اما از اوائل دهه ۶۰ این منطقه به‌تدریج توسط گروه‌های کوهنوردی و گردشگران طبیعت معرفی گردید و به لحاظ زیبایی‌های خیره‌کننده و چشم‌انداز طبیعی منحصربه‌فرد، توسط بازدیدکنندگان علاقه‌مند، بهشت گمشده نام‌گذاری گردید. در حال حاضر در حدود ۶ ماه از سال در فصول بهار و تابستان منطقه مورد استفاده بازدیدکنندگان قرار می‌گیرد و در چهار ماه اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد بیشترین بازدیدکنندگان به منطقه مراجعه می‌کنند. تنگ بستانک منطقه‌ای است عمدتاً کوهستانی با پوششی جنگلی اقلیم منطقه ایرانی تورانی بوده و دارای تابستانهایی خشک و زمستان‌هایی سرد؛ با ریزش برف و یخبندان است میانگین درجه حرارت بین ۱۴_۱۶ درجه و متوسط بارندگی ۴۲/۴۷۹ میلی‌متر است. مسیر دسترسی به تنگ بستانک از میان روستاهای بیضا و کامفیروز و کوچه باغ‌ها مزارع و باغات اولین جاذبه‌ای است که گردشگران درسفر به بهشت گمشده تجربه می‌کنند منظرهٔ بدیع دریاچه سد درودزن در مسیر جاده، جنگل‌های انبوه بلوط معماری روستاهای منطقه در کنار مزارع وسیع و شالیزارها ی سر سبز تا ورودی بهشت گمشده انسان را مشایعت می‌کند. از این نقطه کوچه باغی نسبتاً وسیع و رؤیایی در پیچ و تاب رودخانه‌ای زیبا تا محل آبشار تنگ بستانک ادامه می‌یابد اینجاست که انبوهی از جنگل چنار در تنگه‌ای نه چندان باریک به همراه پیچ و تاب روسوباتی از جنس آهک یکی از شگفت‌انگیزترین چهره‌های طبیعت را به نمایش می‌گذارد به راستی، که بهشت چنین جایی باید باشد. امتداد این مسیر پیاده‌رو از بستر رودخانه تا روستایی بکر در نقطه ای دور از ذهن زیبایی و جذابیت این منطقه را تکمیل می‌کند. موقعیت جغرافیایی تنگ بستانک در مجمو عه شبکه گردشگری محور شمال و شمال غرب و امکان ارتباط جاده‌ای آن با یادمان‌های تاریخی تخت جمشید، نقش رستم و پاسارگاد از یک طرف و چشم‌اندازهای طبیعی آبشار مارگون و تنگ براق از طرف دیگر اهمیت ویژه‌ای را برای این مجموعه از بعد توسعه اکوتوریسم ایجاد می‌کند. اداره کل حفاظت محیط زیست فارس و سازمان ایرانگردی جهانگردی استان فارس ساماندهی زون گردشگری، تنگ بستانک را در دست اجرا دارند. هدف از اجرای این طرح فراهم آوردن امکانات گردشگری و کاهش تدریجی تهدیدهای ناشی از استفاده بی‌رویهٔ گردشگری از منطقه است. از سال ۱۳۷۸ تاکنون با مصوبهٔ شورای عالی حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه حفاظت شده جنگلی تنگ بستانک یا بهشت گمشده شناخته می‌شود. (اداره حفاظت محیط زیست استان فارس) در سفر استانی هیئت دولت به استان فارس به عنوان منطقه نمونه بهشت گمشده تصویب و مطالعات امکان‌سنجی منطقه در سال ۱۳۸۸ به پایان رسید. منطقه مورد مطالعه در طرح جامع شهرستان به عنوان، پهنهٔ طبیعی گردشگری انتخاب شده‌است. در این طرح به پروژهٔ بسترسازی، تجهیز جاذبه‌های گردشگری طبیعی، ایجاد بستر وتوسعهٔ استفادهٔ ورزشی- تفریحی از جاذبه‌ها، احداث و تجهیز مراکز گردشگری طبیعی اشاره شده‌است.[۲]
پانویس[ویرایش]
- ↑ «معاونت فرهنگی دانشگاه شیراز». وبگاه رسمی دانشگاه شیراز. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ مه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۸.
- ↑ الله یاری کامفیروزی، ارزیابی ظرفیتهای گردشگری مناطق نمونه بهشت گمشده و سد درودزن،1391
منابع[ویرایش]
- «معرفی شیراز». وبگاه رسمی دانشگاه شیراز. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ مه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۸.
