منطقه حفاظت‌شده بوزین و مرخیل

بوزین و مرخیل بۆزین و مه‌ره‌خێڵ
رود لیله و در ادامه آن سیروان، در نزدیکی روستای کلور
نوع منطقه	حفاظت‌شده، شکار ممنوع
کشور	ایران
استان	کرمانشاه
وسعت	۲۳٫۷۲۴ هکتار
اهمیت	جلوگیری از انقراض شوکا
گونه‌های گیاهی	بلوط ایرانی، بنه، مورد
گونه‌های جانوری	شوکا، کبک، گراز، کل
تاریخ ثبت	پائیز ۱۳۷۴ (شکار ممنوع) ۱۳۷۸ (حفاظت‌شده)
نام‌های دیگر	بوزین و مره‌خیل
اقلیم	کوهستانی، جنگلی
مختصات	N35.014 E46.117

منطقه حفاظت‌شده بوزین و مرخیل (به کردی: بۆزین و مەرەخێڵ) منطقه‌ای حفاظت‌شده و نمونه گردشگری در شهرستان پاوه و جوانرود از توابع استان کرمانشاه است که با هدف حمایت از گونهٔ باارزش و در حال انقراض شوکای ایرانی یا گوزن مینیاتوری و ارزش‌های رویشگاهی در پاییز ۱۳۷۴ به عنوان منطقه شکار و تیراندازی ممنوع و در سال ۱۳۷۸ به عنوان منطقه حفاظت‌شده به ثبت رسیده‌است.

پوشش گیاهی و جانوری

از پوشش گیاهی منطقه حفاظت‌شده بوزین مرخیل می‌توان به بلوط ایرانی، بنه، زیتون، مورد، ارغوان، گلابی وحشی، کیکم، زالزالک، زبان گنجشک، آلوچه، ختمی، سیاه‌تلو، لاله واژگون، و انواع گندمیان اشاره کرد.

از پوشش جانوری بز و پازن، شوکا، قوچ و میش، گراز، پلنگ، سیاه‌گوش، سنجاب ایرانی، گربه وحشی، شغال، گرگ، تشی، روباه، تیهو، کبک، کمرکلی بزرگ، گنجشک‌سانان، عقاب، مارپلنگی، یله‌مار، گرزه‌مار اشاره کرد. تنوع زیستی گیاهی و جانوری بالا، جنگلهای با ارزش بلوط، کوهستان‌های زیبا، رودهای پرآب چون سیروان، لیله و زمکان، گلال، لون، مرخیل، جلوه‌های طبیعی، زمینه فعالیت‌های پژوهشی وگردشگری را در منطقه فراهم ساخته است.

آتش‌سوزی

منطقه بوزین و مره‌خیل در ۲۳ مرداد ۱۳۸۶ دچار آتش‌سوزی وسیعی گشت. در این حادثه ۳ نفر از جوانان شهر بانه‌وره به‌نام‌های «نعمت فتحی»، «عباس فتحی» و «بهاءالدین فرجی» جان خود را از دست می‌دهند و دو نفر دیگر «صلاح‌الدین میرانی» و «مظفر عبدی» به سوختگی فراوانی دچار می‌شود که جایزه ملی محیط زیست در ۱۳۹۴ به آن‌دو اهداء می‌شود.

جستارهای وابسته

• غار سنگی حسین کوهکن