نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحه است که توسط Fatranslator(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۳۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.
ایمیپرامین که با نام تجاری Tofranil فروخته میشود ، یک داروی ضد افسردگی سهحلقهای (TCA) است که عمدتاً در درمان افسردگی استفاده میشود. همچنین در درمان اضطراب و اختلال هراس مؤثر است. از این دارو، برای معالجه شبادراری و پیشگیری از سردرد های میگرنی نیز استفاده میشود. ایمی پرامین از طریق دهان گرفته میشود . یک فرم طولانی مدت برای تزریق به عضله نیز موجود است. برای درمان برخی دیگر از اختلالات روانی مانند فوبیا اجتماعی، دردهای عصبی و همچنین در مقدار کم برای کنترل شب ادراری (شبمیزی) در کودکان بزرگتر از ۶ سال بهکار میرود.
در سال ۱۹۵۵ رولند کان روانپزشک سوئیسی که از ابتدای دهه ۱۹۵۰ برای به دست آوردن دارویی مؤثر بر بهبود روحیه تلاش میکرد، متوجه شد ترکیب G 22355 که در سال ۱۹۵۱ در ایالات متحده توسط هافلیگر و اشنایدر ساخته شده بود، تأثیر مثبتی بر بیماران افسرده با عقبماندگی ذهنی دارد[۲]. کان این دارو را «تیمولپتیک» (thymoleptic) به مفهوم نگهدارنده هیجانات - در برابر داروهای موسوم به «نورولپتیک» (neuroleptics)- به مفهوم نگهدارنده اعصاب نامید.
موارد مصرف
ایمی پرامین در درمان افسردگی و برخی از اختلالات اضطرابی استفاده میشود. در اثر بخشی به داروی ضد افسردگی موکلوبماید مشابه است . [۳] همچنین به دلیل توانایی آن در کوتاه کردن زمان خواب مرحله موج دلتا ، در جایی که خیس شدن هنگام شب ادراری رخ میدهد ، از آن برای درمان شب ادراری شبانه استفاده شده است. سطح خون بین 150 تا 250 نانوگرم در میلی لیتر از ایمی پرامین به همراه متابولیت آن دیسپرامین به طور کلی باعث ایجاد اثر ضد افسردگی میشود. [۴]
عوارض جانبی
مهمترین ناراحتیهایی که مصرفکنندگان ایمیپرامین ابراز میکنند آثار آنتی کولینرژیک (مانند خشکی دهان، تاری دید، کاهش ضربان قلب، یبوست و تأخیر در دفع ادرار است. خواب آلودگی و گیجی نیز از مسائل برخی از بیماران است. البته به مرور نسبت به این آثار تحمل ایجاد میشود. همچنین در مورد بیماران بالای ۴۰ سال پیش از تجویز دارو انجام الکتروکاردیوگرام برای ارزیابی کار قلب توصیه میشود[۵].
پانویس
↑رامین خدام، راهنمای جیبی کاربرد داروهای ژنریک ایران، چ پنجم ۱۳۷۵. ص ۲۱۸