پرش به محتوا

شهرکرد: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۳۲°۱۹′۳۰″شمالی ۵۰°۵۱′۵۴″شرقی / ۳۲٫۳۲۵۰۲۲°شمالی ۵۰٫۸۶۴۹۱۰°شرقی / 32.325022; 50.864910
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
←‏نام گذاری: افزودن متن با منبع
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
←‏نام گذاری: با وجود این همه منبع تخصصی و تاریخی چنین متن هایی اساسا منابع حاشیه ای هستند پس وجود انان ضرورت ندارد چرا که کرد در گذشته به مردم عسایر گفته اند که لر نیز از ان مستثنا نشده است
برچسب‌ها: حذف حجم زیادی از مطالب منبع‌دار ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۶۲: خط ۶۲:
از دیدگاهِ [[گارنیک آساتوریان]]؛ بر همین پایه، لرها و [[دیلمیان|دیلیمان]] و [[مردم بلوچ|بلوچان]] و مردمان دیگر را جزو کردان شمرده‌اند؛ زیرا واژه ''کرد'' به معنی یک گونه شیوه زندگی و نه معنی زبانی بوده‌است.<ref name="Professor Garnik Asatrian 2009 pp.1-58">Professor Garnik Asatrian (Yerevan University) (2009). Prolegomena to the study of the kurds (pdf). Published in 2009, Iran and the Caucasus, 13, pp.1-58</ref>
از دیدگاهِ [[گارنیک آساتوریان]]؛ بر همین پایه، لرها و [[دیلمیان|دیلیمان]] و [[مردم بلوچ|بلوچان]] و مردمان دیگر را جزو کردان شمرده‌اند؛ زیرا واژه ''کرد'' به معنی یک گونه شیوه زندگی و نه معنی زبانی بوده‌است.<ref name="Professor Garnik Asatrian 2009 pp.1-58">Professor Garnik Asatrian (Yerevan University) (2009). Prolegomena to the study of the kurds (pdf). Published in 2009, Iran and the Caucasus, 13, pp.1-58</ref>
از دیدِ قومیت، لرها و کردها جدا از هم شمرده می‌شوند.<ref name="Professor Garnik Asatrian 2009 pp.1-58"/>
از دیدِ قومیت، لرها و کردها جدا از هم شمرده می‌شوند.<ref name="Professor Garnik Asatrian 2009 pp.1-58"/>

در کتاب جغرافیای کامل ایران راجع به نژاد مردمان و سکنی گزینی در این ناحیه نوشته شده: «اهالی این ناحیه از نژاد کردان مهاجر بوده‌اند که جهت دامداری و دامپروری به این سرزمین کوچ کرده و در دشتهای سرسبز و دامنه‌های مصفای آن به زندگی پرداخته‌اند»<ref>دبیران گروه‌های آموزشی جغرافیای استانها. جغرافیای کامل ایران، جلد اول تهران، زمستان 1366، ص 588</ref>

[[سکندر امان الهی بهاروند]] در کتابِ قوم لُر آورده‌است:
احتمال دارد این طوایف کرد بوده باشند چنانکه ابن بطوطه در قرن چهاردهم میلادی در حین مسافرت به پایتخت لر بزرگ وقتی از رامهرمز و بهبهان عیور می کرد به بازماندگان این طوایف مهاجر برخورد نموده است مدت ها یک دهکده کرد در کنار رود جراحی وجود داشته است او در ادامه میگوید شهاب الدین العمری اظهار داشته که لرها در سوریه و مصر یافت می شده اند و صلاح الدین ایوبی از چالاکی و زبر دستی انان در بالا رفتن از صخره های سخت به وحشت افتاد و دستور قتل عام انان را صادر کرد این روایت شاید علل امدن طوایف یا بازگشت انان را روشن سازد <ref>{{پک|امان الهی بهاروند|۱۳۹۳|ک=قوم لُر|ص=۳۳}}</ref>
محمد میرک بن مسعود الحسینی صاحب کتاب ریاض الفردوس خانی اشاره به بقایای الوار کرده که در جبل السماق شام صیت جاه و جلال هزار اسپ را استماع نموده و به او پیوسته اند این خود نشان می دهد که این طوایف کرد نبوده بلکه همان لرهایی هستد که شهاب الدین العمری از ان ها یاد کرده است<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ریاض الفردوس خانی . تالیف: محمد میرک بن مسعود الحسینی ص. ۲۳۹}}</ref>
محمد میرک بن مسعود الحسینی صاحب کتاب ریاض الفردوس خانی اشاره به بقایای الوار کرده که در جبل السماق شام صیت جاه و جلال هزار اسپ را استماع نموده و به او پیوسته اند این خود نشان می دهد که این طوایف کرد نبوده بلکه همان لرهایی هستد که شهاب الدین العمری از ان ها یاد کرده است<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ریاض الفردوس خانی . تالیف: محمد میرک بن مسعود الحسینی ص. ۲۳۹}}</ref>
شهاب الدین العمری در کتاب مسالک الابصار فی ممالک الامصار سرزمین لرها را کنار شول شبانکاره و اکراد جبال(زاگرس) معرفی کرده است که خود نشان می دهد لرها و کرد ها و دیگر اقوام در شام حضور داشته و شهاب الدین العمری از ان ها به صورت گروه قومی مجزا یاد کرده است اگر چه سرزمین انان را جبال دانسته <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مسالک الابصار فی ممالک الامصار. تالیف: شهاب الدین العمری ص. ۲۵۵}}</ref>
شهاب الدین العمری در کتاب مسالک الابصار فی ممالک الامصار سرزمین لرها را کنار شول شبانکاره و اکراد جبال(زاگرس) معرفی کرده است که خود نشان می دهد لرها و کرد ها و دیگر اقوام در شام حضور داشته و شهاب الدین العمری از ان ها به صورت گروه قومی مجزا یاد کرده است اگر چه سرزمین انان را جبال دانسته <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مسالک الابصار فی ممالک الامصار. تالیف: شهاب الدین العمری ص. ۲۵۵}}</ref>

نسخهٔ ‏۱۵ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۶

شهرکرد
کشور ایران
استانچهارمحال و بختیاری
شهرستانشهرکرد
بخشمرکزی
نام(های) دیگردهکرد[۱]
نام(های) پیشینده کرد، دیکرد
سال شهرشدن۱۳۱۰
مردم
جمعیت۱۹۰٬۴۴۱ نفر (سرشماری سال ۹۵)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۲۰۶۰ متر از سطح دریا
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۱۱/۵ درجه سانتیگراد
میانگین بارش سالانه۳۱۶ میلی‌متر
روزهای یخبندان سالانه۱۲۴ روز
اطلاعات شهری
شهردارمحمدحسین واحدیان[۲]
تأسیس شهرداری۱۳۱۴
ره‌آوردفرش، کاکولی، نبات، پولکی،
گیوه، نمد، گردو، ، دوغ، کشک، بادام، هلو[۳]
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۳۸
وبگاه
شناسهٔ ملی خودرو ایران۷۱
شهرکرد بر ایران واقع شده‌است
شهرکرد
روی نقشه ایران
۳۲°۱۹′۳۰″شمالی ۵۰°۵۱′۵۴″شرقی / ۳۲٫۳۲۵۰۲۲°شمالی ۵۰٫۸۶۴۹۱۰°شرقی / 32.325022; 50.864910

شَهرکُرد مرکز استان چهارمحال و بختیاری و شهرستان شهرکرد است. نام پیشین آن، «دِهْکُرد» بوده‌است که پس از تبدیل به شهر در شهریور ۱۳۱۴ خورشیدی به شهرکرد تغییر نام داد. براساس آمار سال ۱۳۹۵ خورشیدی، جمعیت شهرکرد برابر با ۱۹۰٬۴۴۱ نفر است. این شهر،[۵] مرتفع‌ترین مرکز استان در ایران است و از همین رو به بام ایران نیز شهرت یافته‌است.[۶][۷] آب‌وهوای شهرکرد در تابستان‌ها معتدل و زمستان‌ها بسیار سرد است.

پیشینه

بر اساس یافته‌های باستان‌شناسی، پیدا شدن سکه‌های مربوط به دوران اشکانی و ساسانی، و به خصوص توجّه به استقرار تپه‌های باستانی مربوط به هزاره‌های پیش از میلاد مسیح، قدمتی در حد هزاره‌های مذکور برای استقرار بشر و آغاز تمدن در محدوده دشت شهرکرد یا لار می‌توان منظور نمود.[۸][۹] از آن جمله در این دشت، هیئت‌های باستان‌شناسی در تپه باستانی گورگای و تپه سراب (گنبدک) در شمال شهرکیان نشانه‌هایی مبنی بر قدمت حداقل ۷۰۰۰ساله را یافته‌اند و از این جهت آثار شهرکیان نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. در شهر هفشجان، در ۱۴ کیلومتری شهرکرد، سفالینه‌ها و ابزارهای سنگی ابتدایی با پیشینه ۹۰۰۰ ساله بروی تپه‌های باستانی هفشجان کشف شده‌است و گمان می‌رود که تپه اسکندری شهر هفشجان سازه‌ای شبیه زیگورات (معبد الهی) داشته‌است. تپه اسکندری اولین و بزرگترین اثر ملی استان چهارمحال و بختیاری محسوب می‌گردد و به صورت دولت شهری کهن در غرب هفشجان قرار دارد. فعالیت هیئت‌های باستان‌شناسی در این منطقه قدیمترین گمانه زنی‌های باستان‌شناسی استان چهارمحال و بختیاری بوده‌است.[۱۰]

نام دهکرد تا پیش از سقوط صفویه در هیچ‌یک از اسناد تاریخی مشاهده نشده‌است بلکه از دوره زندیه به این سو برای اولین بار در منابع دیده می‌شود.[۱۱] گفته می‌شود مسجد امام صادق، در دوره حکمرانی اتابکان لر بزرگ ساخته شده‌است که به واسطه قرار گرفتن آن در محوریت بافت قدیم محله، همراه بقعه امامزادگان دو معصوم،حمام درب امامزاده، آسیاب، کارخانه روغن کشی و بازارچه سنتی باعث برجسته تر شدن این محل شده‌است.[۸]

نام گذاری

شهرکرد تا شهریور ۱۳۱۴، دهکرد نامیده می‌شد و از این تاریخ به شهرکرد تغییر نام یافت. واژه «دهکرد» از دو بخش «ده» + «کرد» تشکیل شده‌است.[۱۲]

ریشه نام گذاری دهکرد با شعر زیر بی مناسبت نیست:

وِراهم از شبان نام است و هم کُردگذر از انتهایش رود دهکرد
کنون وسعتی از شرق و غرب استجنوبش را فتاده دشت دهکرد

[۱۳]

در متون تاریخی کمتر نامی از دهکُرد برده شده‌است؛ و از زمان پیدایش و شکل‌گیری دهکُرد و خصوصیات اجتماعی و اقتصادی نخستین ساکنین این آبادی اطلاع دقیقی در دست نیست. با توجه به جایگاه طبیعی منطقه و چمنزار جنوبی دشت دهکرد می‌توان حدس زد که عمدتاً به کار دامپروری اشتغال داشته‌اند، شاید واژه «کُرد» به معنی چوپان، گله دار از نام اولیه ساکنینی این منطقه گرفته شده‌است.[۱۴] و این شهر که سابقاً دهکرد نامیده می‌شد به معنی محل سکونت کُردان (به معنای گله دار) است.[۱۵] قبل از حمله اعراب به ایران، بدون در نظر گرفتن قومیت، زبان و نژاد، به‌طور کلی تمام مردم گله دار را «کُرد» دانسته‌اند.[۱۵]

ابتدا بیشتر این افراد کشاورز و کوچ‌نشین (گله دار) بوده‌اند. این مردمان کسانی هستند که فرهنگ و سنن خویش را پاسداری نموده و آداب و رسوم و آیین‌های کهن این مرز و بوم را نگه داشته‌اند زیرا انتقال دانش و معرفت در دوران‌های پیش بیشتر بر نقل شفاهی استوار بوده، در نتیجه منابع نوشتاری و مکتوب دربارهٔ نام و تاریخ این شهر اندک است.[۱۶] همین که نام «دهکرد» برای اولین بار در دوره زندیه در منابع دیده می‌شود و تا قبل از صفویه در منابع دیده نمی‌شود، شاهدی است بر این مدعا. هرچند که سابقه قلعه دهکرد حداقل مربوط به دوره صفویه می‌باشد و وجود چند قبر قدیمی حاکی از آن است.[۱۵] از دیدگاهِ گارنیک آساتوریان؛ بر همین پایه، لرها و دیلیمان و بلوچان و مردمان دیگر را جزو کردان شمرده‌اند؛ زیرا واژه کرد به معنی یک گونه شیوه زندگی و نه معنی زبانی بوده‌است.[۱۷] از دیدِ قومیت، لرها و کردها جدا از هم شمرده می‌شوند.[۱۷] محمد میرک بن مسعود الحسینی صاحب کتاب ریاض الفردوس خانی اشاره به بقایای الوار کرده که در جبل السماق شام صیت جاه و جلال هزار اسپ را استماع نموده و به او پیوسته اند این خود نشان می دهد که این طوایف کرد نبوده بلکه همان لرهایی هستد که شهاب الدین العمری از ان ها یاد کرده است[۱۸] شهاب الدین العمری در کتاب مسالک الابصار فی ممالک الامصار سرزمین لرها را کنار شول شبانکاره و اکراد جبال(زاگرس) معرفی کرده است که خود نشان می دهد لرها و کرد ها و دیگر اقوام در شام حضور داشته و شهاب الدین العمری از ان ها به صورت گروه قومی مجزا یاد کرده است اگر چه سرزمین انان را جبال دانسته [۱۹] همچنین شهاب الدین العمری که خود اهل شام بود سرزمین لران را در کتابش مجزا از سرزمین خود شام دانسته است [۲۰]

جایگاه جغرافیایی

نمای مرکز و جنوب شهرکرد از پارک کوهستانی ملت

شهرکرد بین ۵۰ درجه و ۴۹ دقیقه و ۲۲ ثانیه تا ۵۰ درجه و ۵۳ دقیقه و ۴۴ ثانیه طول و ۳۲ درجه و ۱۸ دقیقه و ۲۲ ثانیه تا ۲۳ درجه و ۲۱ دقیقه و ۵۰ ثانیه عرض جغرافیایی[۸] و در ۸۵ کیلومتری جنوب غرب اصفهان قرار گرفته‌است. به لحاظ توپوگرافی در بخش شمالی رشته کوه زاگرس قرار گرفته‌است. این شهر با ارتفاع بین ۲۰۵۰ تا ۲۳۱۰ متر از سطح دریا، مرتفع‌ترین مرکز استان در کشور است.[۱][۲۱]

جمعیت

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۱۹۰٬۴۴۱ نفر (در ۵۵٬۴۹۲ خانوار) بوده‌است.[۲۲] شهرکرد نخستین شهر رسمی استان چهارمحال و بختیاری از ۱۵٬۴۷۶ نفر سال ۱۳۳۵ با رشد ۱۲ برابری به ۱۹۰٬۴۴۱ نفر در سال ۱۳۹۵ رسیده‌است.

جمعیت تاریخی
سالجمعیت±%
۱۳۳۵۱۵٬۴۷۶—    
۱۳۴۵۲۳٬۷۵۷۵۳٫۵٪+
۱۳۵۵۴۰٬۳۵۹۶۹٫۹٪+
۱۳۶۵۷۵٬۰۸۰۸۶٪+
۱۳۷۵۱۰۰٬۴۷۷۳۳٫۸٪+
۱۳۸۵۱۴۸٬۴۶۴۴۷٫۸٪+
۱۳۹۰۱۵۹٬۷۷۵۷٫۶٪+
۱۳۹۵۱۹۰٬۴۴۱۱۹٫۲٪+

زبان

به‌طور کلی مردم شهرکرد به زبان‌های فارسی لهجه شهرکردی، لری بختیاری و ترکی قشقایی سخن می‌گویند.[۲۳]

آب و هوا

شهرکرد دارای اقلیم نیمه مرطوب معتدل با تابستان‌های معتدل و زمستان‌های بسیار سرد است. میانگین سالانه دمای هوا در شهرکرد ۱۱/۵ درجه سانتیگراد می‌باشد. در طول ۳۰ سال گذشته حداقل مطلق دما و حداکثر مطلق دمای ثبت شده در شهرکرد به ترتیب ۳۲ درجه سانتیگراد زیر صفر و ۴۲ درجه سانتیگراد بوده‌است. سردترین و گرم‌ترین ماه‌های شهرکرد به ترتیب دی و مرداد می‌باشد. اگرچه در زمستان میزان رطوبت متوسط تا بالا است، میزان بارش در فصولی که کشت صورت می‌گیرد به جز ماه‌های اردیبهشت و فروردین تقریباً به صفر نزدیک است.[۲۱]

آب و هوای شهرکرد

ژانویه فوریه مارس آوریل مـــــه ژوئـن ژوئیـه اوت سپتامبر اکتبـر نوامبر دسامبر سـال

گرم‌ترین
C° 		۸٫۲ ۱۲٫۶ ۱۹٫۶ ۲۷٫۲ ۲۶٫۸ ۳۵٫۶ ۴۲٫۰ ۳۶٫۰ ۳۲٫۴ ۲۶٫۸ ۲۰٫۸ ۱۹٫۰ ۴۲٫۰

میانگین گرم‌ترین‌ها
C° 		۰٫۱ ۵٫۸ ۱۳٫۶ ۲۰٫۴ ۲۳٫۴ ۳۰٫۶ ۳۴٫۱ ۳۲٫۹ ۲۹٫۷ ۲۳٫۱ ۱۴٫۴ ۱۱٫۰ ۱۹٫۹

میانگین سردترین‌ها
C° 		−۱۹٫۰ −۸٫۸ −۱٫۶ ۳٫۶ ۵٫۰ ۷٫۸ ۱۳٫۴ ۱۱٫۷ ۵٫۷ ۱٫۳ −۱٫۵ −۴٫۳ ۱٫۱

سردترین
C° 		-۳۲٫۰ -۱۹٫۲ -۸٫۶ -۳٫۶ ۰٫۲ ۳٫۶ ۸٫۴ ۷٫۰ ۰٫۲ -۵٫۲ -۷٫۴ -۱۱٫۸ -۳۲٫۰


منبع: وبگاه اداره هواشناسی چهار محال و بختیاری[۲۱] ۴ ژانویه ۲۰۱۴

...

صنعت و اقتصاد

اقتصاد سنتی شهرکرد مبتنی بر قالی چالشتر، قفل چالشتر، نمد مالی، گیوه دوزی و کوره‌های آجرپزی است که امروزه با توجه به صنعتی تر شدن جامعه از اهمیت آن کاسته شده‌است. در حال حاضر صنایع بزرگ و کارخانه‌های مهمی در نزدیکی شهرکرد واقع شده‌اند که عده زیادی از ساکنان شهرکرد و حومه در آن‌ها مشغول به کار هستند، مهم‌ترین این صنایع عبارتند از:

کارخانه سیمان شهرکرد

کارخانه سیمان شهرکرد در قلب زاگرس مرکزی در استان چهار محال و بختیاری و در ۳۵ کیلومتری شهرکرد در سال ۱۳۸۷ به بهره‌برداری رسید. این واحد تولیدی با دسترسی به معادن بسیار غنی، شرایط منحصر بفردی را در بین تولیدکنندگان داخلی به خود اختصاص داده و با اتکاء به تجارب ارزشمند مدیران، مهندسین و کارکنان و بکارگیری پیشرفته‌ترین تکنولوژی و ماشین آلات مدرن قادر به تولید انواع سیمان‌های ۴۲۵–۱، ۵۲۵–۱، تیپ II و تیپ V با مقاومت‌های بسیار بالا گردیده‌است.[۲۵]

در سال ۱۳۹۲، کارخانه سیمان شهرکرد برای دومین سال متوالی مقام نخست تولید سیمان کشور را کسب کرد.[۲۶][۲۷]

مکان‌های مذهبی

امامزادگان حلیمه و حکیمه خاتون (مرکز شهر)

امامزاده محمد سبزپوش (غرب شهرکرد)

امامزاده شاهزاده عزیزالله شهرکیان (جنوب شهرکرد)

مصلای امام خمینی

مسجد اتابکان لر

سقاخانه ارباب میرزا

مسجد جامع

مسجد ابو محمد

مصلی بزرگ امام خمینی شهرکرد

مصلی بزرگ امام خمینی شهرکرد، در زمینی به وسعت ۲۲٬۰۰۰ متر مربع ساخته شده که مساحت زیر بنای مجتمع و مصلا ۳۳۷۴۳ متر مربع است. این مجموعه دارای ۵ کاربری فرهنگی بنام‌های مصلای نماز جمعه –مجموعه فرهنگی مهدیه- کتابخانه – سالن اجتماعات و پژوهشکده قرآنی می‌باشد. قسمت‌های مختلف این مجموعه عبارتند از:

  1. مجموعه مصلی و دفتر امام جمعه: این مجموعه با مساحتی بالغ بر۱۰٬۰۰۰ مترمربع به عنوان هسته مرکزی مجتمع شناخته می‌شود. ویژگی‌های این مجموعه عبارتند از:
  • شبستان مصلی در دوطبقه و با مساحت ۸٬۰۰۰ مترمربع ساخته شده‌است.
  • ارتفاع گنبد اصلی از کف ۱۸ متر و قطر آن ۳۲٫۲۵ متر می‌باشد و مساحت زیر گنبد هزار مترمربع و بدون ستون است که در نوع خو بی‌نظیر است.
  • ارتفاع گلدسته‌ها از پشت بام ۳۸ متر و از زمین ۴۸ متر می‌باشد.
  • تأسیسات گرمایش و سرمایش سیستم هواساز و تهویه مطبوع طراحی شده‌است.
  • مصلا دارای سه ورودی اصلی شرقی، غربی و شمالی است.
  • مصلا دارای دو حیاط یکی در قسمت شمالی با مساحت ۱٬۸۰۰ مترمربع و دیگری در قسمت شرقی با مساحت ۵۰۰ متر مربع است.
  1. مجتمع فرهنگی مهدیه
  2. پژوهشکده قرآنی
  3. مجموعه سالن اجتماعات
  4. کتابخانه مصلا
  5. مجتمع اداری مصلا
  6. مجتمع تجاری مصلا: این مجموعه با مساحتی بالغ بر۸٬۰۰۰ مترمربع در دو طبقه شامل نود باب مغازه تجاری با مساحت هریک بیش از ۲۵ مترمربع می‌باشد.
  7. پارکینگ مجتمع: این پارکینگ دارای گنجایش ۱۶۰ اتومبیل است.

مراکز دانشگاهی و آموزش عالی

نمایی از دانشکده علوم دانشگاه شهرکرد

مراکز حوزوی

مکان‌های تفریحی

آب و هوای شهرکرد در فصل تابستان، خنک و مطبوع می‌باشد به همین دلیل در روزهای گرم تابستان گردشگران زیادی را میهمان بوستان‌های شهرکرد ازجمله پارک ملت، پارک لاله، چهارباغ، پارک تهلیجان و بوستان بزرگ قزل‌حصار می‌کند.[۲۸]

از جمله مکان‌های تاریخی شهرکرد می‌توان به امام زادگان دوخاتون ، حمام خان، قلعه چالشتر، اتاق آئینه شهرکرد، موزهٔ باستان‌شناسی شهرکرد، مسجد اتابکان، مسجد جامع، تپه سراب و گورگای تپه اشاره کرد.[۲۹]

اگر در اواخر فروردین یا فصل اردیبهشت به شهرکرد آمدید، حتما به دشت لاله‌های واژگون شهرستان کوهرنگ که در فاصله ۱۲ کیلومتری شهر چلگرد قرار دارد سر بزنید. همچنین بازدید از چشمه دیمه که دارای یکی از گواراترین آب‌های جهان خالی از لطف نیست.

از دیگر مکان‌های تفریحی استان که به شهر شهرکرد نزدیک است میتوان به تالاب بین‌المللی چغاخور در شهرستان بروجن و در فاصله کیلومتری 60 شهرکرد و همچنین پل زمانخان در شهرستان سامان و در فاصله 30 کیلومتری از شهرکرد اشاره کرد.

حمل و نقل

اتوبوس شهری

سازمان حمل و نقل بار و مسافر شهرداری شهرکرد برای خدمات‌رسانی به مردم نزدیک به ۱۵۴ دستگاه اتوبوس در اختیار دارد که در تمام مسیرهای شهری تردد دارند.

تاکسی

علاوه بر حضور دو سیستم تاکسی بی‌سیم هماهنگ با سامانه یکپارچه کشوری (۱۳۳) و دیگری (۱۸۰۰)، نزدیک به ۱٬۵۰۰ تاکسی گردشی، خط ویژه (مانند تاکسی فرودگاه و تاکسی پایانه مسافربری) مسافربرهای شخصی نیز در شهر فعالیت دارند.

فرودگاه بین‌المللی شهدای شهرکرد

فرودگاه بین‌المللی شهرکرد در بزرگراه شهرکرد-فارسان واقع شده‌است. از این فرودگاه پروازهایی به تهران و مشهد صورت می‌گیرد.

پایانه‌های مسافربری

برای رفاه مسافران پایانه‌های مسافربری شهرکرد در دو جهت شهر قرار دارند که در این میان پایانه آزادی نقش اساسی‌تری در جابجایی مسافر به سراسر کشور دارا است.

  • پایانه مسافری آزادی (به شهرهای مختلف کشور و غرب استان)
  • ترمینال غرب (به شهرهای شمالی استان)

راه‌آهن

تاکنون شهرکرد فاقد راه‌آهن می‌باشد ولی خط راه‌آهن مبارکه-سفید دشت-شهرکرد که هم اکنون در دست احداث است، این شهر را به خط ریلی کشور متصل می‌کند. احداث ایستگاه راه‌آهن شهرکرد ۱۹ خرداد ۱۴۰۱ آغاز شده و همچنان ادامه دارد. به گفته مسئولان مربوطه، در صورت تامین اعتبار این خط در اواخر سال ۱۴۰۲ افتتاح خواهد شد.

خواهرخواندگان

مقالهٔ اصلی: فهرست خواهرخواندگان ایران

نگارخانه

  • سالن ورزشی در حال ساخت شهرکرد
    سالن ورزشی در حال ساخت شهرکرد
  • کوه جهان‌بین
    کوه جهان‌بین
  • خیابان ملت
    خیابان ملت
  • میدان فردوسی
    میدان فردوسی
  • میدان امام حسین
    میدان امام حسین
  • پارک کوهستانی ملت
    پارک کوهستانی ملت
  • دانشگاه آزاد شهرکرد
    دانشگاه آزاد شهرکرد
  • پل زمانخان- زاینده‌رود
    پل زمانخان- زاینده‌رود

منابع

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ [۱]
  2. ↑ «شهردار جدید شهرکرد انتخاب شد». ایسنا. ۲۰۲۲-۰۵-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۸-۲۶.
  3. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام name0 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  4. ↑ |}}
  5. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Amar وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  6. ↑ http://shahrekord.ostan-chb.ir/Page/3439
  7. ↑ «مرتفع‌ترین شهرهای ایران». ۲۰۱۵-۰۳-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۶-۲۴.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ شهرداری شهرکرد[پیوند مرده]
  9. ↑ «گردشگری استان چهار محال و بختیاری». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ فوریه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۲ مارس ۲۰۱۰.
  10. ↑ آلن زاگارل آلمانی (۱۳۸۶ خورشیدی)، شیوه ظهور زندگی در ارتفاعات استان چهارمحال و بختیاری، تهران: سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران چاپ=1386 خورشیدی، ص. ص ۲۰۲ از پارامتر ناشناخته |شناسه افزوده= صرف‌نظر شد (کمک); کاراکتر line feed character در |ناشر= در موقعیت 48 (کمک); تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  11. ↑ شناخت سرزمین چهارمحال، مرحوم نیکزاد امیر حسینی دهکردی، ج 1، شهرکرد،1357
  12. ↑ محسن فارسانی؛ سرزمین شیرهای سنگی. ۱۳۷۹ خورشیدی
  13. ↑ آیینه بهشت نما، بیژن شهرامی. اطلاعات. ۱۳۸۷.
  14. ↑ مقدمه‌ای بر شناخت شهرکرد، احمد بنی طالبی دهکردی، وجه تسمیه ص 45، 1390
  15. ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ ۱۵٫۲ شناخت سرزمین چهارمحال، مرحوم نیکزاد امیر حسینی دهکردی، شهرکرد،1357
  16. ↑ مقدمه‌ای بر شناخت شهرکرد، احمد بنی طالبی دهکردی، وجه تسمیه ص 46، 1390
  17. ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ Professor Garnik Asatrian (Yerevan University) (2009). Prolegomena to the study of the kurds (pdf). Published in 2009, Iran and the Caucasus, 13, pp.1-58
  18. ↑ ریاض الفردوس خانی . تالیف: محمد میرک بن مسعود الحسینی ص. ۲۳۹.
  19. ↑ مسالک الابصار فی ممالک الامصار. تالیف: شهاب الدین العمری ص. ۲۵۵.
  20. ↑ مسالک الابصار فی ممالک الامصار. تالیف: شهاب الدین العمری . . ص. ۲۷۷.
  21. ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ ۲۱٫۲ اداره کل هواشناسی استان چهار محال و بختیاری
  22. ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
  23. ↑ https://shahrekord.ostan-chb.ir/Page/3438
  24. ↑ «نساجی حجاب شهرکیان».
  25. ↑ "وب سایت صنایع سیمان شهرکرد (سهامی خاص)".
  26. ↑ خبرگزاری جمهوری اسلامی، عنوان خبر: شهرکرد رتبه نخست تولید سیمان کشور را کسب کرد، تاریخ خبر: ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، کد خبر: 80640290 (3287098)[پیوند مرده]
  27. ↑ خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، عنوان خبر: کارخانه شهرکرد در رده نخست تولید سیمان کشور ، تاریخ خبر: ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، کد خبر: 92021208125)[پیوند مرده]
  28. ↑ > شهرداری شهرکرد[پیوند مرده]
  29. ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ مارس ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۸ مارس ۲۰۱۳.
  30. ↑ «خواهرخواندگی شهرکرد و کربلا». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۹ ژوئن ۲۰۱۸.
  31. ↑ http://www.farsnews.ir/newstext.php?nn=13900612000453
  32. ↑ [www.irna.ir/news/81345132/ «خواهرخواندگی شهرکرد با ماربورگ»] مقدار |نشانی= را بررسی کنید (کمک).
  33. ↑ «پیمان خواهرخواندگی شهرکرد با ابروتزو».

امان الهی بهاروند، سکندر (۱۳۹۳). قوم لر: پژوهشی دربارهٔ پیوستگی قومی و پراکندگی جغرافیایی لُرها در ایران. تهران: نشر آگه. ص. ۳۳. شابک ۹۷۸۹۶۴۳۲۹۱۳۵۸.

پیوند به بیرون

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=شهرکرد&oldid=37335120»