سقز
سقز | |
---|---|
کشور | ![]() |
استان | کردستان |
شهرستان | سقز |
بخش | مرکزی |
نام(های) پیشین | ایزیرتا،[نیازمند منبع] ساکز اسکاکیت[نیازمند منبع] |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع | ۱٬۴۷۶ متر[نیازمند منبع] |
آبوهوا | |
میانگین بارش سالانه | ۵۰۰ میلیمتر |
روزهای یخبندان سالانه | ۱۲۳ |
اطلاعات شهری | |
شهردار | لقمان شیخ عزیزی (سرپرست)[۲] |
تأسیس شهرداری | [۳][۴] |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۸۷[۱] |
شناسهٔ ملی خودرو | ![]() |
سَقِّز یکی از شهرهای استان کردستان مرکز شهرستان سقز است. شهر سقز بر روی دو تپهٔ طویل که رودخانهٔ سرپوشیدهٔ ولیخان از وسط آن میگذرد، بنا شدهاست. پستی و بلندیهای داخل شهر و چشمانداز رودخانهٔ چم سقز از سرشاخههای زرینهرود، که از کنار این شهر میگذرد، از ویژگیهای آن است. سقز در ناحیهای کوهستانی و مرتفع بین ارتفاعات نامنظم رشته کوه زاگرس واقع شدهاست.
این شهر با سنندج ۱۹۰ کیلومتر (از شمال) فاصله دارد و در استان کردستان است[۵]
در سقز، زبان کردی به عنوان زبان مادری و زبان فارسی به عنوان زبان آموزش و مکاتبات رسمی، توسط اهالی شهرستان مورد استفاده قرار میگیرد.
وجه تسمیه[ویرایش]
نام امروزینِ سقز از نام قوم سکا به یادگار ماندهاست، و «سکز» همان «ساکز» است. در روزگار مادها، سکاها فراوان به مرزهای ایران میتاختند.
- هووخشتره، بزرگترین پادشاه ماد، در ده سال اولِ حکومتش موفق شد که رابطهاش را با پادشاه سکاها، پروتوثیس، به اتحاد متقابل تبدیل کند. در روزگار هووخشتره، پس از انقیاد سکاها در ماد، گروهی از سکاها را به باختر ماد کوچاندند و این سرزمین را بهنام آنان سکزی یا ساکز خواندند که اکنون به سقز معروف است.
کتیبههای آشوری مربوط به ۷۰۰-۷۵۰ پیش از میلاد از سکاها یاد کردهاند. آنها در آن زمان در استپهای آسیای میانه زندگی میکردند و از تأثیر تمدنهای بینالنهرین بابل و آشور بهدور بودند. آنها تا حد زیادی تحت تأثیر تمدن برادران یکجانشین خود، مادها و پارسها، قرار داشتند که در نواحی جنوب آنها در فلات ایران زندگی میکردند. سکاها، مانند قوم خویشاوند خود، سرمتیان، از جنبشهای مزدایی و زردشتیگری که سرانجام توانست اعتقادات مادها و پارسها را دگرگون کند، بهدور بودند. هرودوت در کتاب چهارم در مورد این مردمان مینویسد:
درمورد سکاها حکایت دیگری هست که به عقیدهٔ من بیشتر مورد اعتماد است. موافق این حکایت، سکاها ابتدا در آسیا مسکن داشتند، بعد ماساگتها آنان را بیرون رانده و سکاها از رود آراکس (همان جیحون) گذشته، به زمین کیمریها وارد شدند. چون عدهٔ سکاها زیاد بود، کیمریها مشورت کردند که چه کنند. مردم عقیده داشتند که برای خاک، خود را به خطر نیندازند، پادشاهان بهعکس معتقد بودند که پایداری کنند. بین پادشاهانی که ترجیح میدادند بجنگند تا کشته شوند، اختلاف شد و به دو دسته تقسیم گشته با هم جنگیدند و همه کشته شدند. بعد مردم جسد آنها را دفن و اراضی خود را رها کره و سکاها آنها را گرفتند. هنوز هم در مملکت سکاها قلعههای کیمری وجود دارد…
روشن است که سکاها در تعقیب کیمریها راه را گم کرده وارد آسیا و مملکت ماد شدند، زیرا کیمریها در طول دریا حرکت کردند و سکاها به سمت قفقاز رفته و داخل ماد شدند. این روایت بین یونانیها و بربرها خیلی شایع است.[۶]
هرودوت از تهاجم سکاها به ایران در دوران هووخشترهٔ مادی یاد کرده؛ در حالی که سپاه ماد نینوا پایتخت آشور را محاصره کردهبود. خبر تهاجم سکاها به آذربایجان هووخشتره را ناچار کرد از نینوا بازگشته تا از کشور خود دفاع کند، شکست مادها در جنگی که در نزدیکی دریاچهٔ ارومیه واقع شد، موجب شد سکاها به قدرت اول آسیا بدل شوند. از تاختوتاز و غارتهای آنان در کتاب ارمیا، از کتب مذهبی یهودیان، نیز یاد شدهاست. چند سال بعد، هووخشتره با کشتن رهبران سکاها موفق به شکست آنان شد. سکاها در روزگار مادها بارها به مرزهای ایران تاختند. آنها گاه با آشور همپیمان میشدند و زمانی بههمراه مادها با آشوریان میجنگیدند. به دنبال حملهٔ مجدد آشور به مادها، خشتریته برای پایاندادن به حملات آشور با ماننا و سکاها پیمان دوستی بست و عملاً با آشور وارد جنگ شد. بعد از سکاها، کیمریها (یکی دیگر از قبایل صحرانشین شمال قفقاز) به منطقهٔ شمالغرب ایران حمله کردند و در سر راه خود، دولت اورارتو در باختر دریاچهٔ ارومیه و خاور آناتولی را نابود کردند. هووخشتره بزرگترین پادشاه ماد در ده سال اول حکومتش موفق شد که رابطهٔ خوبی با پروتوثیس پادشاه سکاها برقرار کند. هووخشتره ارتش خویش را به دو بخش پیادهنظام مجهز به نیزه و سوارهنظام تیرانداز (شکلی که از سکاها آموختهبود) تقسیم کرد و دولت نیرومندی در ماد تشکیل داد. هووخشتره پس از انقیاد سکاها در ماد، گروهی از سکاها را به غرب ماد کوچ داد و این سرزمین را به نام آنان سکزی یا ساکز خواندند که اکنون به «سقز» معروف است. رومن گیرشمن مینویسد: سکاها در زمان اشغال ایران، سَقِز، ناحیهای از کردستان را پایتخت خود قرار دادند، که الان نیز، با قدمتی ۳۰۰۰ ساله، یکی از قدیمیترین شهرهای جهان بهشمار میآید؛ چنانکه آثاری از ایشان در آن حوالی پیدا شده؛ و گویند که کلمهٔ «سقز»، مشتق اسم «سَکا» است.[۷]
برخی دیگر معتقدند که واژهٔ سقز برگرفته از نام «سیاکسار» یکی از پادشاهان مادی است که یونانیان او را «سیاکس» خواندهاند.[نیازمند منبع]
جغرافیای انسانی[ویرایش]
جمعیت[ویرایش]
براساس آمار ارائهشدهٔ سال ۱۳۹۵ شهر سقز با جمعیت ۱۶۵٫۲۵۸ تن پس از سنندج، دومین شهر پرجمعیت استان کردستان است.[۸] زبان و گویش مردم سقز، کردی سورانی است. در سال ۱۳۷۰ شمار شهرنشینان شهرستان سقز حدود ۱۰۰٬۱۱۳ تن بودهاست و جمعیت روستاییان آن هم برابر با ۷۹٬۲۰۰ تن بوده که جمعاً کل شهرستان دارای جمعیتی برابر با ۱۶۰ هزار تن داشتهاست؛ اما با تغییرات حاصل در روستاهای خوشآبوهوا و ایجاد و احداث راههای آسفالتهٔ روستایی و برقکشی و مخابرات و دیگر امکانات، تمایل مردم به سکونت در روستاها بیشتر شدهاست.
اقلیم[ویرایش]
موقعیت[ویرایش]
سقز در ۴۶ درجه و ۱۷ دقیقهٔ طول جغرافیایی و ۳۶ درجه و ۱۴ دقیقهٔ عرض جغرافیایی از خط استوا واقع شدهاست. ارتفاع آن از سطح دریا ۱٬۴۷۶ متر است و نسبت به تهران ۲۵ درجه و ۲۷ دقیقهٔ طول باختری فاصله دارد. در ناحیهای کوهستانی و مرتفع بین ارتفاعات نامنظم رشته کوه زاگرس واقع شدهاست. در جنوب این شهر، کوههای «هیجانان»، و در باختر آن، کوههای «مَلقَرَنی» گستردهاند.[۹] شهر سقز از شمال به استان آذربایجان غربی (شهر بوکان، حدفاصل ۳۵ کیلومتری)، از باختر به شهر بانه حدفاصل ۵۵ کیلومتری، و منطقهٔ ایل گورک و حدود شهرستان سردشت، از جنوب به منطقهٔ سَرشیو و مریوان، و از خاور به شهرستان دیواندره منتهی میشود.[۱۰]
فاصله شهر سقز از تهران ۶۳۰ کیلومتر میباشد که با آسفالت شدن مسیر بیجار به قیدار به ۵۷۰ کیلومتر کاهش یافتهاست.
![]() |
تکاب و شاهین دژ | بوکان | سردشت | ![]() |
دیواندره | ![]() |
بانه | ||
![]() ![]() | ||||
![]() | ||||
دیواندره | سنندج | مریوان |
آب و هوا[ویرایش]
سقز زمستانهایی بسیار سرد دارد و براساس دادههای سازمان هواشناسی، یکی از سردترین نقاط شهری ایران است. یکی از پایینترین دماهای ثبت شده در این شهر ۴۵- درجهٔ سانتیگراد بودهاست. به گزارش سازمان هواشناسی جمهوری اسلامی ایران شهر سقز به همراه شهر بستانآباد در استان آذربایجان شرقی که دمای ۴۶- درجه در آن بهثبت رسیده سردترین شهرهای ایران لقب گرفتهاند[۱۱]
مردم[ویرایش]
مذهب[ویرایش]
مردم سقز پیرو دین اسلام و اهل سنت و جماعت در فروع دین شافعی و در اصول دین اشعری مذهب هستند. همچنین در گذشته عده ای یهودی ساکن سقز بوده اما آنان یا مهاجرت کرده یا مسلمان شده و ماندگار شدهاند.[۱۲]
مراکز آموزش عالی[ویرایش]
- دانشگاه پیام نور واحد سقز، در سال ۱۳۶۹ با سه رشتهٔ علوم تربیتی، زبان و ادبیات فارسی و حسابداری فعالیت خود را آغاز کرد.
- دانشگاه آزاد سقز، در مهرماه سال ۱۳۷۸ با سه رشتهٔ کارهای عمومی ساختمان، حسابداری و آموزش ابتدایی در مقطع کاردانی با پذیرش ۱۳۲ دانشجو پیریزی شد.
- دانشکدهٔ فنی و حرفهای پسرانه، واحد سقز.
- مرکز آموزش علمی-کاربردی سقز، در نیمسال اول سال ۱۳۸۷ فعالیت آموزشی خود را در رشتهٔ فناوری اطلاعات و ارتباطات آغاز کرد. تعداد کل دانشجویان مرکز بالغ بر ۵۰۰ تن (شهریور ۱۳۸۹) است. مدیریت دانشگاه بهصورت خصوصی است.
اقتصاد[ویرایش]
براساس برخی منابع، سقز در دورهٔ صفویه مرکز تجاری و داد و ستد در منطقهٔ شمال غرب ایران بودهاست.[۱۳]
شهر سقز در ۵ کیلومتری جادهٔ بوکان دارای شهرک صنعتی است که از واحدهای فعال آن میتوان به کارخانهٔ قند محمدی، کارخانهٔ کیک آسو، کارخانهٔ آب معدنی کیمیا، کارخانهٔ لبنیات پرشنگ، کارخانهٔ روغن موتور شیما نول، کارخانهٔ فیلتر خودرو ایزیرتا، و کارخانهٔ لامپ کممصرف اشاره کرد.
بازار در سقز نقش محوری دارد و یکی از ارکان اصلی این شهر در محل کنونی است. بازار سقز از چند بازار کوچک دیگر تشکیل شده که براساس کالاهای عرضهشده و فروشندگان تقسیمبندی شدهاند. از میان این بازارها میتوان به «بازار بالا» که محل عرضهٔ کالاهای لوکس است، همچنین «بازار پایین» که محل عرضهٔ کالاهای سنتی مانند پارچه، لوازم عروسی و اقلام کشاورزی است اشاره کرد. در کنار این دو بخش بزرگ، چند بخش دیگر هم وجود دارد، مانند بازار یهودیها (که هماکنون محل کار خیاطان مسلمان است) و قازاخانه (معروف به «شیطانبازار») که امروزه بهطور گستردهای مورد بازدید مسافران قرار میگیرد.
اماکن تفریحی و گردشگری[ویرایش]
از جمله اماکن تفریحی سقز میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- دریاچهٔ لَگزی
- پیست اسکی سقز یا وزنه واقع در گردنه خان در محور سقز-بانه؛ این پیست در ضلع شمالی کوه وزنه واقع است که از لحاظ برفگیر بودن بیش از ۶ ماه از سال قابلیت اسکی دارد. ارتفاع قلهٔ آن ۲٬۷۰۰ متر از سطح دریاست و طول پیست ۱٬۲۰۰ متر میباشد. این پیست بهصورت خصوصی توسط شرکت تعاونی آرو احداث شدهاست.[نیازمند منبع]
- پیست اتومبیلرانی و موتورسواری سقز
- پیست تریال مجموعهٔ کاوه، سه استخر و مجموعهٔ تفریحی ـ تجاری. در شهریور ماه ۱۳۹۴ در مجتمع زوزان توسط بخش خصوصی تأسیس شد و دارای بازیهای متنوع و جذابی برای تمامی ردههای سِنی است.
- استخر سرپوشیدهٔ کاو و یک استخر روباز شایلو که در سالهای اخیر استخر شایلو به مجموعهٔ پرورش ماهی تغییر کاربری دادهاست.
- پیست اسبسواری و اصطبل جنب استخر شایلو
مجموعه هتل کورد سقز روبروی رودخانه سقز و مجموعه پارکهای این شهر، دارای مجموعه آبی (سرسره آبی) رستوران ایرانی و ایتالیایی، دو کافی شاپ، فروشگاه، پارکینگ سرپوشیده واقع در میدان مادر
- مساجد
درمیان مسلمانان مسجد یکی از رایجترین اماکن عمومی در درجهٔ اول است. در مقایسه با دیگر شهرهای استان کردستان، شمار مساجد سقز زیادند. در سقز شمار زیادی صوفی از طریقتهای قادریه و نقشبندیه زندگی میکنند که هر کدام دارای تکایا و خانقاههای مخصوص خود هستند. معروفترین مساجد سقز عبارتند از:
- مسجد دومناره واقع در میانقلعه، جنوب خرابهها و آثار قلعه
- مسجد شیخ مظهر واقع در میانقلعه، پایینتر از مسجد جامع
- مسجد و خانقاه حاج شیخ مصطفی واقع در سَرپَچه، بازار شیخ
- مسجد و خانقاه شیخ محمدعثمان سراجالدین ثانی (خانقاه بیارهٔ شریفه) واقع در حد فاصلهٔ مسجد جامع و بازار تاجوانچی واقع است و در طول زمان مطابق با تغییر مشایخ نقشبندیه نام مسجد و خانقاه به ترتیب به خانقاه شیخ نجمالدین، شیخ علاءالدین و اکنون شیخ محمد عثمان سراجالدین ثانی تغییر یافتهاست.
- مسجد کوچک در میدان بیست و دو بهمن
- مسجد حاجی کمالی واقع در بلوار وحدت
- تکیه بابا شیخ که از قدیمیترین تکایای سقز بهشمار میآید.
- تکیه شیخ عبدالکریم
- مسجد ملاابراهیم واقع در محله سرپچه
- مسجدحاج شیخ اسماعیل در خیابان امام
- مسجد پیرخزایی در محله شهربانی
- مسجد شیخ ملازاهد واقع درخیابان آزادی
- مسجد حاج ارجمند واقع در محله بهارستان
- مسجد دارالصفا واقع در محلّهٔ کریمآباد
- مسجد حضرت عمربن خطاب واقع در شهناز
- مسجد حضرت محمد رسولالله واقع در چم ولیخان (رودخانهٔ ولیخان)
- مسجد حضرت عثمانبن عفان واقع در شهرک فرهنگیان
- مسجد و آرامگاه حاج حکیم نیلوفری واقع در چهارراه آزادگان
- اماکن تاریخی
- قلعهٔ زیویه
- غار کرفتو
- مسجد دومناره
- خانه گمانگر (عبدالخالق گمانگر)
- حمام حاج صالح
- مسجد ترجان
- کاروانسرای تاجوانچی
- بازار سقز
- قرآن تاریخی شیخ حسن مولانا آباد
گسترش[ویرایش]
شهرداری[ویرایش]
سقز دارای یک شهرداری مرکزی و سه ناحیهٔ مدیریتی شهرداری است. هماکنون بختیار علیزاده شهردار سقز است.[۲]
مناطق شهرداری[ویرایش]
سقز دارای یک منطقهٔ شهرداری است. این شهرداری دارای معاونتهای حمل و نقل، شهرسازی و عمران میباشد.
محلّات[ویرایش]
شهر سقز در گذشته در دشتی در جنوبباختری شهر فعلی قرار داشت که اکنون به "کهنه سقز" یا "سقز کهنه" معروف است. شهر فعلی نخست در اطراف بازار بهوجود آمد و قدیمیترین محله، همان محلهٔ «بازار شهر» است که پس از چندی بر اثر ارتباط تبریز، سنندج و بانه طرفین جادههای آن آباد شد. امروزه موقعیت طبیعی و نحوهٔ استقرار شهر در دامنهٔ ارتفاعات و رودخانهای که از کنار آن جاری است، سقز را از شهرهای دیگرِ استان متمایز کردهاست.
محلّات امروزیِ شهر سقز:
محلّهها و معابر اصلیِ شهر سقز |
---|
کانی گرمک | بهردبران (سنگبُران) | خیابان ساحلی | کوچهٔ صدیقیانی [محلهٔ بلوار (سقز) | بلوار | بهارستان (سقز) | بهارستان بالا و پایین (حهماڵاوا) | حمام سعدی | تهپی ماڵان (تپهٔ خانهها) | جوتیاران (محلهٔ برزگران) | چهمی وهلیخان (رودخانهٔ ولیخان) | کوچه کیانی | زورآباد | سهرپهچه (سَرپَچَه) | سیلو و سیودومتری | شهرک دانشگاه | محلهٔ شهناز | صالحآباد | قرچیآباد (شریفآباد) | قَوخ | کریمآباد | مجبورآباد | محلهٔ موساییها | ناوقهڵا (محلهٔ قلعه) | نهشمیلان | بلوار تربیت | کانی کلانتر | بلوار وحدت | گلستان | بلوار دانشجو | خیابان محمد قاضی | سهراه مدرسه | میدان چاییفروشان | پارک لاله | میدان ترهبار | خیابان حافظ | شهناز | خیابان سعدی | سالن ۲۲ بهمن | خیابان دارالصفا | خیابان معلم | پارک کوثر | شهرک فرهنگیان |
فضای سبز[ویرایش]
- پارکها
ازجمله پارکهای سقز میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- پارک مولوی کرد
- پارک رضوان
- پارک لاله
- پارک کودک
- پارک کچه شوان (دخترِ چوپان)
- پارک ساحلی
- پارک حضرت عمربن خطاب
- پارک کوثر
- پارک ۲۹ گولان
معابر و خیابانها[ویرایش]
سقز دومین شهر پرجمعیت استان کردستان بعد از سنندج است و ازدحام جمعیت شهری و روستایی در طول روز و همینطور قرار گرفتن در مسیر اصلی جاده کرمانشاه به تبریز و آماده نشدن کمربندی بزرگراه کرمانشاه - میاندوآب در مسیر سقز و همینطور قدیمی بودن و کوچک بودن خیابانهای اصلی شهر باعث ترافیک سنگینی در طول روز بخصوص ساعات پایانی روز میشود. بلوار کردستان، بلوار شهید بهشتی، بلوار وحدت، بلوار سنندج، بلوار حافظ، بلوار ارتش، بلوار جمهوری، خیابان امام، خیابان معلم، پل هوایی از پر ترافیکترین معابر سقز است.[۱۴]
نادر فخری در جلسه شورای ترافیک شهرستان سقز که در فرمانداری این شهرستان تشکیل شد بیان کرد با پیشبینی نصب ۲۱ دوربین مدار بسته، رصد مشکلات مسیرهای بین شهری و انعکاس آن به ادارات مربوط استان و اصلاح هندسی تقاطعهای سطح شهر، بررسی و پیشبینی زیر گذر و روگذر، اعمال محدودیتهای ترافیکی برای تسهیل دررفتوآمد مردم به ویژه در محلات مرکزی و تجاری شهر و تشکیل کمیته فنی برای بررسی مسائل به صورت کارشناسی از جمله مواردی است که در دستور کار این شورا است.[۱۵]
شهرداری سقز و شورای ترافیک این شهر به دلیل وجود نیاز ترافیکی این شهر اقدام به احداث تقاطع غیر همسطح در بلوار کردستان کردهاند. تقاطع غیر همسطح بلوار کردستان با طول ۴۵۰ متر عرض ۱۶/۲۰ متر ارتفاع ۸/۵۰ وبا اعتبار اولیه ۶۵ میلیارد ریال از منابع داخلی شهرداری سقز احداث میشود.[۱۶]
خیابانها و بلوارهای اصلی[ویرایش]
- بلوار کردستان
- بلوار انقلاب
- بلوار حافظ
- بلوار بهشتی
- بلوار انقلاب
- بلوار ارتش
- بلوار بلوار جمهوری
- بلوار شورا
- بلوار شهدا
- بلوار دانشجو
- بلوار وحدت
- بلوار هژار
- بلوار شهید فهمیده
- خیابان ساحلی
- خیابان امام
- خیابان استاد شیرازی
- خیابان معلم
- خیابان قاضی کوثر
- خیابان سعدی
- خیابان حاجیآباد
- خیابان رسالت
- خیابان اورژانس
- خیابان پزشک
- خیابان دانشگاه
- خیابان تلگراف
- خیابان پردیس
- خیابان رودکی
- خیابان ابوذر
- خیابان بهارستان
- خیابان ساحلی
- خیابان سیروان
مراکز خرید[ویرایش]
مراکز خرید این شهر عبارتنداز:[۱۷]
- بازار قدیمی (گذر اردلان)
- بازار روز (قزاق خانه)
- بازار نه که رۆز
- گذر خیابان امام
- گذر خیابان جمهوری
- بازار جهودیها
- مجتمع تجاری کوثر
- مجتمع تجاری الماس غرب
- مجتمع تجاری آدمی
- مجتمع تجاری آلان و دیلان
- مجتمع تجاری صابریان
- مجتمع تجاری محمودی
- مجتمع تجاری نگین
- مجتمع تجاری زیتون
- مجتمع تجاری ماد
- مجمتع تجاری مرادویسی
- مجمتع تجاری زیر گذر آزادی
- مجتمع تجاری عرفانی
فرهنگ[ویرایش]
سینما[ویرایش]
شهر سقز تاکنون سه سینما داشتهاست: نخستین سینمای سقز توسط حاج عبدالله غفوری تأسیس شد و آپاراتچی آن مصطفی فرزاد نام داشت که به «سینما تلیس» مشهور شد. در پی یک آتشسوزی در اواسط دههٔ ۱۳۵۰ ویران شد و هرگز بازسازی نشد. سینمای مخروبه توسط تَلیس (گونی) دورگیری شدهبود و مردم به این سینما، «سینمای تَلیس» میگفتند. محل فعلی پاساژ شهرداری و پاساژ عرفانی.
سینمای دوم، «سینما حافظ» نام دارد که به «سینما استقلال» نیز معروف است. این سینما در کنار گاراژ سیفاللهخان و گاراژ کیخسروی قرار داشت؛ فعلاً ویران شده و قرار است در آینده، پس از بنای مجدّد و ایجاد واحدهای تجاری، سینما نیز مستقر شود. سومین سینما «سینما وزیری» یا «سینما آسیا» نام دارد که پایینتر از مدرسهٔ بوعلی («اندیشهٔ» کنونی) در میدان انقلاب قرار دارد که بهدلیل عدم رسیدگی توسط مالک یا مالکین تا سالها به مخروبهای تبدیل شدهبود. تا آنکه ارتباط میدان انقلاب با بلوار بهشتی برقرار شد و خیابان جدید بر روی مخروبه سینما آسیا قرار گرفت.
در سالهای اخیر، تنها مکان نمایش عمومی فیلم، آمفیتئاتر ادارهٔ ارشاد بود. پس از سالها سؤمدیریت دولتی در استفاده از این ظرفیت موجود و عدم تمایل و توان مدیران اداره ارشاد در رونق بخشیدن به این مکان، با واگذاری بخشی از آمفیتئاتر به بخش خصوصی در بیستم اسفندماه ۱۳۸۷ فعالیت این مکان به عنوان تنها سینمای شهر با نام سینما فرهنگ، از سر گرفته شد؛ که آنهم بهدلیل ضرردهی مجدداً تعطیل گشت.[۱۸]
مناطق گردشگری و دیدنی[ویرایش]
- تپه باستانی زیویه
- حمام حاج صالح
- مسجد دومناره
- مسجد و مدرسه روستای تر جان
- قرآن مشهور شیخ حسن مولانآباد
- قلعه باستانی کلتپه
کوهها و مناطق طبیعی سقز[ویرایش]
- کوه نه که روز
- کوه روش
- کوه سلطان
- کوه عبدالرزاق
- کوه خان و وزنه
- کوه جا قل
- کوه ونوشه
ورزش[ویرایش]
سقز از قدیم بهعنوان شهر پهلوانپرور شناخته شدهاست. شهر سقز از قدیمالایام دارای زورخانه و ورزش پهلوانی بودهاست و در گود زورخانههای آن پهلوانانی چون حاج خلیفه صابر نیلوفری و نصرالله طاهری و سعید طاهری و… پرورش یافتهاند[نیازمند منبع]. شهر سقز در بین شهرهای کردنشین تنها شهر دارای سبک و سیاق کُشتی خود است[نیازمند منبع] و دارای مشاهیر ورزشیای چون عباس خاکی و حاج صابر نیلوفری و عبدالله چمنگلی است. شهر سقز امروزه در ورزشهایی چون کُشتی، تکواندو، جودو، والیبال، بوکس در سطح استان، و در ورزشهایی مثل موی تای و کاراته در سطح اول کشوری مطرح است.[نیازمند منبع]
در زمستان سال ۱۳۹۲، آزاد سیدوزی، جوان سقزی، در رشتهٔ پهلوانی رکورد جهانیِ میل را شکست و آن را به نام خود ثبت کرد.[نیازمند منبع]
- والیبال
بهدلیل عدم امکانات لازم، بهویژه سالن سرپوشیده، ورزش والیبال معمولاً در فضای آزاد انجام میشد. این ورزش نخست در سال ۱۳۳۳ توسط افراد نظامی و غیربومی در زمین خاکی، دژبان پادگان نظامی ــ که در محل ساختمان قبلی آموزش و پرورش واقع در میدان قدس قرار داشت ــ انجام میشد.
سقز در ورزش والیبال همچنان موفق بوده و این موفقیت را مدیون افرادی همچون پیمان نیلوفری، جمال طهمورثی و خسرو علیمرادی است و همچنین افراد زیادی به توسعهٔ این ورزش و ترغیب نوجوانان و جوانان در سقز کمک کردهاند.
- کوهنوردی
پناهگاهی به نام روش در تابستان ۱۳۸۸ با استفاده از منابع مالی مردمی کوهنوردان دوستداران ورزش کوهنوردی، در زمینی به مساحت ۶۲ متر مربع بنا شد. این بنا با استفاده از سازههای سیمانی مقاوم دارای ابعاد به طول ۹٫۵ عرض ۶٫۵ و ارتفاع ۲٫۴۰ میباشد. این پناهگاه در مسیر روستاهای سهرتهکهلتو، خهایر، هیجانان، کسنزان در ارتفاع ۱۸۰۰ متری از سطح دریا واقع است. فاصلهٔ تقریبی از نزدیکترین روستا به جانپناه ۲ ساعت و ۳۰ دقیقه و از جانپناه تا قلهٔ کوه رووش حدوداً ۳۰ دقیقه میباشد. این پناهگاه دارای سرویس بهداشتی است که آب مصرفی آن توسط چشمهٔ مرمتشده تأمین میگردد. قلههای قابل دسترسی این پناهگاه رووش و ههماراو میباشند.
حمل و نقل[ویرایش]
فرودگاه[ویرایش]
پروژهٔ فرودگاه سقز در سال ۱۳۸۵ شروع شد و بهعلت کمبود بودجهٔ لازم برای اتمام آن ناتمام ماندهاست. بهگفتهٔ رئیس ادارهٔ راه و شهرسازی استان کردستان افتتاح فاز اول این پروژه ۴۵۰ میلیارد ریال بودجه لازم دارد.[۱۹] این فرودگاه در مسیر سقز به مریوان و در جوار پادگان سپاه پاسداران شهرستان سقز است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ «اجرای طرح هم کد سازی تلفن ثابت». وبگاه شرکت مخابرات ایران. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۱ نوامبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ خبرگزاری کردپرس: بختیار علیزاده شهردار سقز شد، نوشتهشده در ۲۴ بهمن ۱۳۹۸؛ بازدید در ۲۴ بهمن ۱۳۹۸.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۴ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ http://amar.org.ir/Portals/0/census/1395/results/abadi/CN95_HouseholdPopulationVillage_12.xlsx
- ↑ ایسنا - فرمانداری سقز به فرمانداری ویژه ارتقاء یافت
- ↑ تاریخ هرودوت، کتاب چهارم، ترجمهٔ جرج راولینسون، بایگانی الکترونیکی کتابخانهٔ آلدلاین
- ↑ رومن گیرشمن، ایران از آغاز تا اسلام، ترجمهٔ محمد معین، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۳۶. شابک: ۷-۰۳۲-۴۴۵-۹۶۴-۹۷۸
- ↑ List of Iranian cities by population
- ↑ سقز در گذر زمان و جغرافیای انسانی آن
- ↑ «نگاهی جغرافیایی به شهرستان سقز». sharnews.
- ↑ سازمان هواشناسی ایران، بانک اطلاعاتی آماری دادههای هواشناسی ایران.
- ↑ http://www.saghez.gov.ir/Default.aspx?TabID=62 معاونت استانداری و فرماندهی ویژه شهرستان سقز. معرفی شهرستان
- ↑ «معرفی جاذبههای گردشگری شهرستان سقز». کردپرس. ۱۹ اسفند ۱۳۹۳. دریافتشده در ۲ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ http://www.sharnews.com/8971/بررسی-آخرین-وضعیت-ترافیکی-سقز/
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۷ مارس ۲۰۱۶. دریافتشده در ۴ مارس ۲۰۱۶.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۵ اوت ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ http://www.sharnews.com/?p=2602. پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ http://www.tasnimnews.com/Home/Single/458833مدیرکل راه و شهرسازی کردستان: تکمیل فاز اول فرودگاه سقز ۴۵۰ میلیارد ریال اعتبار نیاز دارد
منابع[ویرایش]
- آرشیو سازمان میراث فرهنگی سنندج
- تاریخ مردوخ
- آرشیو ادارهٔ میراث فرهنگی سقز
- دوماهنامهٔ فرهنگی – اجتماعی – خبری شورای شهر سقز: راگه، شمارهٔ ۲
- فصلنامهٔ معماری و ساختمان، شمارهٔ ۹، بهار ۱۳۸۵
- سوران کردستانی
- تحقیق دانشجویی با موضوع «مرمّت بنای مسجد دومناره»، محقّق: پ. جهانگیرپور، ش. ترکیبی، دانشگاه آزاد سنندج، دانشکدهٔ معماری
- مونوگرافی سقز، تألیف عبدالله کاوه، ۱۳۶۴
- نورالناظرین، ملا محمود باکی سقزی، سنندج، انتشارات شیخی، ۱۳۹۰
- تاریخ سقز، عمر فاروقی، سقز: محمدی
پیوند به بیرون[ویرایش]
![]() |
ویکیسفر یک راهنمای سفر برای سقز دارد. |
- وبگاه فرمانداری سقز
- وبگاه شهرداری سقز
- وبگاه کُردکَلهُر (برداشت آزاد، با ذکر منبع)
- مختصات و ارتفاع
- مالپه ری کاردو ئارت