ارشاک

اَرشاک یا آساک؛ اساک. [اَس ْ سا] (اِخ) شهری در ایالت استائوئن که آتشکدهٔ مهمی بدانجا بود و ارشک مؤسس سلسلهٔ اشکانی در حضور آن به تخت شاهنشاهی نشست و هوفمان حدس زده‌است که آن آتشکده نسبتی با آتشکده آذربرزین‌مهر دارد. (ایران در زمان ساسانیان ترجمهٔ یاسمی ص ۱۰۷). بعضی این شهر را قبل از تسخیر شهر صددروازه یابنای دارا پایتخت اشکانیان می‌دانند و آنرا با قوچان مطابقت می‌دهند. (ایران باستان ص ۲۶۴۲). به روایتی دیگر اَرشاک یک شهر باستانی در قوچان خراسان رضوی که از ۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح یکی از پایتخت‌های اشکانیان بود.^{^{[نیازمند منبع]}} بسیاری از پادشاهان اشکانی همچون اشک اول از این شهر به عنوان پایتخت استفاده کردند. محل دقیق این شهر باستانی نزدیک قوچان در شمال دره رود اترک قرار دارد.^{^{[نیازمند منبع]}} در حال حاضر در شمال رودخانه اترک روستاهای مزرج، فخرآباد و آق کاریز قرار دارد که در روستای مزرج آثاری از ویرانه‌های شهری باستانی قرار دارد و تا حدود ۴۰ سال قبل اهالی از خرابه‌های باقی‌مانده اشیای عتیقه و زیر خاکی استخراج می‌کردند و احتمالاً با کاوش‌های درست و دقیق به اطلاعات ذیقیمتی از تاریخ دوران اشکانیان دست خواهیم یافت. نام این شهر (اَرشاک)، برگرفته از نام نخستین پادشاه اشکانیان و کسی که این شهر را بنا نهاده‌است، اَرْشَک (یا اَشک) که به اشتباه برخی به آن اَرَشک می‌گویند، گرفته شده‌است. ^{^{[نیازمند منبع]}}

در انگلیسی به آن آساک یا اَرْسَکْیا می‌گویند، زیرا در انگلیسی به اَرْشَک می‌گویند اَرْسَک یا اَرْسَکِس و در برخی جاها نیز به حالت اَرْشَکْیّه آمده‌است که بیشتر حالت عربی دارد، ولی بهترین و پارسی‌ترین حالت و درست‌ترین حالت این شهر فارسی، همان «اَرْشاک» است.^{^{[نیازمند منبع]}}