قرائی‌ها

امیر تیمور سرسلسهٔ گورکانیان متوفی به سال ۸۰۷ ه از تاتاران بود. این سردار که از آسیای مرکزی برخاست، در سالهای آخر قرن هشتم هجری و در تعقیب فتوحات خویش به خراسان رسید، طایفه‌ای از ساکنان آسیای مرکزی که قراتاتار خوانده می‌شدند و همراه وی به خراسان راه یافته بودند در جلگه‌های آباد و حاصلخیز خواف و زاوه متوطن شدند.

قرائی‌ها از بازماندگان این قوم مهاجرند. به نظر می‌رسد واژهٔ قرائی منسوب به جزء اول قراتاتار باشد.

قرائی‌ها یا قره‌پاپاق یکی ازایل‌های بورچالی ساکن در استان آذربایجان غربی ایران است. در سال ۱۲۴۰ ق. ایل قاراپاپاق از قفقاز به دشت پهناور سولدوز که امروزه نقده نام دارد وارد شد و در آن نشیمن گزید. نام «قاراپاپاق» از زبان ترکی گرفته شده و به معنی «سیاه‌کلاه» است.

یکی از تیره‌های سنی قاراپاپاق بنام قازاق، در اثر تبدیل زبانی، اکنون کرد زبان شده‌است. بقیه طوائف دیگر ایل قاراپاپاق (چاخرلو، آلواشلی، جان احمدلو، شمس الدینلی، سارال، تورکاوون، آرپالی،...) وهم چنین دیگر گروه‌های تشکیل دهنده اهالی قاراپاپاق (ایناللی، مقدم، حیدرلو، بالخانلی،...) ترک زبان و شیعه می‌باشند.

منابع

منبع: فرهنگ لغت ترکی - فارسی داشقین

• منبع: فرهنگ جغرافیایی شهرستان‌های کشور (شهرستان ارومیه)، سال ۱۳۷۹، ص۲۳۰.
• کتاب تاریخ ایل قاراپاپاق به کوشش مهدی رضوی