نایمان
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
 قلمرو خانات نایمان در آغاز امپراطوری مغول | |
| زبان‌ها | |
|---|---|
| زیر شاخه‌های مغولی، ترکی[۱][۲][۳] | |
| دین | |
| بودیسم تبتی، شمن‌باوری | |
| گروه‌های قومی مرتبط | |
| در اوایل قبیلهٔ قزاق[۴][۵][۶][۷] بعداً مغول[۸][۹] |
نایمان نام یکی از قبایل ترک است.[۱۰][۱۱] آخرین سرکردهٔ این قوم کوچلک خان پسر تایانک خان نام دارد. او هم دوران با سلسلهٔ خوارزمشاهیان و چنگیز خان مغول بود. وی به سال ۶۰۷ هجری قمری به یاری سلطان محمد خوارزمشاه شتافت و سلطان محمد به کمک او سلسلهٔ قراختائیان را برانداخت. پس از آن کوچلک خان در ترکستان شرقی استقرار یافت تا به سال ۶۱۵ هجری قمری با چنگیزخان جنگ کرد و از کاشغر به سوی بدخشان گریخت و در آن حدود به قتل رسید و دولت قوم نایمان بدین ترتیب منقرض گردید.[۱۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ Man, John (2013). Genghis Khan: Life, Death, and Resurrection. p. 19-20.
- ↑ Morris Rossabi (2012). The Mongols: A Very Short Introduction. Oxford University Press.
- ↑ Frederick W. Mote (2003). Imperial China 900-1800. p. 407.
- ↑ Frank McLynn (2015). Genghis Khan: The Man Who Conquered the World.
- ↑ Michal Biran (2012). Chinggis Khan. Oneworld Publications.
- ↑ Joshua Fogel (2012). The Blue Wolf: A Novel of the Life of Chinggis Khan: A Novel of the Life of ... Columbia University Press. p. 102.
- ↑ John Joseph Saunders (2002). A History of Medieval Islam.
- ↑ René Grousset. The Empire of the Steppes: A History of Central Asia. p. 190.
- ↑ Unesco. History of Civilizations of Central Asia, Volym 4. p. 74.
- ↑ لغت نامه دهخدا، نایمان.
- ↑ زرین‌کوب، روزگاران، ۵۲۳.
- ↑ لغت نامه دهخدا، نایمان.
منابع[ویرایش]
- زرین‌کوب، عبدالحسین (۱۳۹۰). روزگاران. تهران: انتشارات سخن. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۹۶۱-۱۱-۱-.
- «نایمان». لغت نامه دهخدا. دریافت‌شده در ۸ خرداد ۱۳۹۱.
