پرش به محتوا

شهرستان مهدی‌شهر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مهدیشهر
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانسمنان
مرکز شهرستانمهدیشهر
سایر شهرهامهدیشهر، شهمیرزاد، درجزین
بخش‌هامرکزی، شهمیرزاد
سال تأسیس۱۳۸۶
نام‌های پیشینسَنگسَر
اداره
فرماندارمجتبی اقوامی پناه
حوزهٔ انتخابیهسمنان، مهدیشهر و سرخه
مردم
جمعیت۴۷٬۴۷۵ نفر (۱۳۹۵)
داده‌های دیگر
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۲۳
نقشه شهرستان مهدیشهر در تقسیمات سابق استان سمنان

شهرستان مهدیشهر (نام دیگر سَنگسَر) یکی از شهرستان‌های استان سمنان واقع در شمال ایران است. این شهرستان در شمال غربی استان سمنان واقع شده‌است. شهر مهدیشهر مرکز آن است.

محدوده و جمعیت

[ویرایش]

جمعیّت شهرستان مهدی‌شهر طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، برابر با ۴۷۴۷۵ نفر بوده‌است.[۱]

این شهرستان از سمت جنوب به شهرستان سمنان و از سمت شمال به شهرستان ساری و شهرستان سوادکوه (مازندران)، از سمت مغرب به شهرستان سرخه و از سمت شمال غربی شهرستان فیروزکوه (تهران) و از سمت مشرق به شهرستان دامغان محدود گشته‌است. ناحیهٔ سنگسر تا قبل از شهریور ۱۳۲۰ دارای فرمانداری نظامی بود که دودانگه و چهاردانگه و نقاط دیگری از شهرستان ساری جزء آن بوده‌است. یادآوری می‌شود که در فرهنگ جغرافیایی ایران که در سال ۱۳۲۹ چاپ شده‌است، این ناحیه با حدود و مشخصات فعلی به عنوان بخش سنگسر آمده‌است.[۲] این ناحیه در مرداد ۱۳۸۶ به شهرستان ارتقاء یافت.[۳]

تقسیمات کشوری

[ویرایش]

شهرستان مهدیشهر دارای ۲ بخش، ۴ دهستان و ۳ شهر است.

شهرها: مهدیشهر و درجزین

شهرها: شهمیرزاد[۴]

نقاط دیدنی

[ویرایش]

بناهای تاریخی[۵] و دیدنی:

پوشش گیاهی و جانوری

[ویرایش]

از نظر توپوگرافی این منطقه کاملاً کوهستانی است و دارای پوشش گیاهی از جمله: گز، تاغ، کُنار، کُور، سمر، کِرت، کُوهِنگ، بنه، خارشتر، اسپند، سریش، ارس، کاروانکش، شور و چرخک است.[۶] از شهر سنگسر به طرف حاشیه شمالی، پوشش به صورت درختان خانواده سوزنی برگ، به ویژه ارس، سرو، و درختچه زرشک نمایان می‌شود. در منطقه شهمیرزاد گیاهان خود رو شامل گون، درمنه، گیاهان تیره گندمیان، نعناییان و تیغ‌های کنگر مانند اسپند، گل قاصدک، بومادران، کاسنی، گزنه و گل سرخ وحشی (نسترن) به وفور دیده می‌شود.[۷] مهم‌ترین محصولات این شهرستان عبارت‌اند از: غلات(جو و گندم)، علوفه (یونجه و اسپرس)، گردو و آلو در شهمیرزاد و انار، انگور و زردآلو در درجزین.[۸] همچنین از جمله جانوران و پرندگان این شهرستان عبارت‌اند از: بز کوهی، آهو، قوچ، میش، پلنگ، یوزپلنگ، روباه، خرس، گراز، کفتار، گربه وحشی، گرگ، روباه، شغال، خرگوش، کبک، عقاب، شاهین، بادخور، قُمری، تیهو، فاخته، بلبل و قرقاول.[۹]

ناهمواری‌ها

[ویرایش]

این شهرستان را باید منطقه‌ای کاملاً کوهستانی به حساب آورد که در جنوب رشته کوه البرز واقع گردیده و کوه‌های آن عبارت‌اند از:[۱۰]

صنعت

[ویرایش]

هم‌اکنون در شهرستان مهدی‌شهر، ۴ شهرک صنعتی فعال وجود دارد. از این تعداد ۳ شهرک صنعتی در مهدی‌شهر قرار گرفته که در سال ۱۳۸۸، زمینه اشتغال بیش از ۸۰۰۰ نیروی کار را فراهم آورده‌اند:[۱۱]

یک شهرک تازه تأسیس هم در شهمیرزاد (شهرک صنعتی شهمیرزاد) فعالیت دارد. همچنین ناحیه صنعتی فولادمحله، که در روستای فولاد محله قرار دارد، پتانسیل تبدیل شدن به شهرک صنعتی را دارا می‌باشد. چند ناحیه صنعتی نیز در جنوب و غرب مهدی‌شهر قرار گرفته‌اند.

نوعی صنعت زرگری و ملیله‌کاری که حاصل آن زیورآلاتی از جنس طلا و نقره به نام چنگوم، کودبند و دیگر زیورآلات است؛ را می‌توان نام برد.[۱۲]

مراکز علمی مهدیشهر

[ویرایش]

همچنین در سال ۱۳۸۹ ایجاد ۳ دانشکده در مهدیشهر مصوب شد که با احداث آن‌ها دانشگاه مهدیشهر شکل خواهد گرفت.[۱۳]

معادن

[ویرایش]

در این منطقه معادن متعددی از جمله معادن سنگ ساختمانی، لاشه، خاک نسوز، کوارتزیت، دولومیت، آهن، سرب، گچ، آهک سفید، سنگ شیشه، معدن سیلیس و… وجود دارد.[۸]

ورزش

[ویرایش]

شهرستان مهدی‌شهر در سه رشته ورزشی هاکی، کونگ فو و بیس بال در سطح کشور شناخته شده و مقام‌آور است.[۱۴] هاکی و کونگ فو در مهدی‌شهر و بیسبال در فولاد محله پر طرفدارتر هستند. هاکی مهدیشهر بیشترین سهم را در تیم ملی هاکی به خود اختصاص داده‌است و در سطح بین‌المللی نیز هاکی مهدیشهر در سال ۱۳۹۶ قهرمان بیست و یکمین تورنمنت بین‌المللی روسیه در مسکو شد. متأسفانه کمبود امکانات در گذشته، مانع بسیاری از شکوفایی‌های منطقه در زمینه ورزش شده‌است.

زمین‌شناسی

[ویرایش]

از لحاظ زمین‌شناسی شهرستان مهدی‌شهر قسمتی از چین خوردگی‌های دامنه جنوبی البرز می‌باشد و همان تشکیلات زمین‌شناسی را داراست و آثار دوران‌های چهارگانه زمین‌شناسی را به خوبی و اکثراً به آسانی می‌توان در آن مورد مطالعه قرار داد. از دوره ژوراسیک قسمت‌های آهکی در سنگسر وجود دارد که چشمه راوند را در بر می‌گیرد. از دوره ژوراسیک و کِرتاسه نیز تشکیلاتی در گل رودبار و غار دربند وجود دارد. از دوره سوم در قسمت شمال و شمال شرقی تشکیلاتی از دوره ائوسن دیده می‌شود و در شیخ چشمه سر کنگلومراهای دوره پلیوسن قابل مشاهده‌است. در دوره چهارم دارای مخروط‌های افکنده‌ای است که شهر سمنان هم روی همین نوع قرار گرفته‌است.[۱۵]

در بخش میانی این سلسله جبال، در نزدیکی مهدیشهر (شمال سمنان)، سازند دلیچای معرف این توالی بوده و در حدفاصل ماسه‌سنگ و کنگلومرای سازند شمشک در زیر، و سنگ‌آهک‌های سازند لار در بالا قرار گرفته‌است. در این برش، سازند دلیچای ۱۲۲ متر ستبرا داشته و از نظر سنگ‌شناسی به ۴ واحد سنگی تقسیم می‌شود که بیشتر از مارن و سنگ آهک مارنی خاکستری متوسط تا ستبر لایه تشکیل شده‌است. مرز زیرین آن با ردیف‌های سیلیسی- آواری سازند شمشک از نوع ناپیوسته و فرسایشی بوده در حالی که مرز بالایی آن با کربنات‌های صخره‌ساز سازند لار تدریجی است. سازند دلیچای در برش خاور مهدیشهر فسیل‌دار است. زیای آمونیتی شامل ۵ خانواده، ۲۲ جنس و زیر جنس، و ۴۰ گونه است که از این میان ۸ گونه برای اولین بار از ایران گزارش شده‌است. بر مبنای آمونیت‌ها، ۹ زون زیستی آمونیتی تشخیص داده شده که محدوده زمانی سازند دلیچای در این برش را به سن باژوسین پسین؟ تا اکسفوردین پسین تعیین می‌کنند. از نقطه نظر پالئوژئوگرافی، آمونیت‌های شناسایی شده ارتباط نزدیکی با زیای آمونیتی شمال باختر اروپا و ایالت ساب مدیترانه را نشان می‌دهند.[۱۶]

نگارخانه

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

ایل سنگسر

استان سمنان

مهدیشهر

پانویس

[ویرایش]
  1. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
  2. طاهری ۸۷ و سایت شورای اسلامی شهر مهدی‌شهر (سنگسر) بایگانی‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine.
  3. خبرگزاری فارس، ۸ مرداد ۱۳۸۶، شمارهٔ ۸۶۰۵۰۸۰۰۹۲.
  4. در جلسهٔ هیئت وزیران در تاریخ ۲۳ خرداد ۱۳۸۶ که در سمنان برگزار شد، شهمیرزاد به استناد مادهٔ ۸ قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، به‌عنوان شهر نمونهٔ گردشگری تعیین شد روزنامهٔ رسمی جمهوری اسلامی ایران، سال شصت و سوم، شمارهٔ ۱۸۱۵۵، نهم تیر ۱۳۸۶.
  5. زنده‌دل ۵۳_۱۲۹.
  6. بخشداری مهدی‌شهر ۴.
  7. زنده‌دل ۵۹.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ بخشداری مهدی‌شهر ۵.
  9. سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح ۶۵.
  10. سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح ۶۴.
  11. «مهدی‌شهر نیوز». ۲۷ فروردین ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۹.
  12. «مهدی‌شهر، نگینی بر بلندای استان سمنان با تاریخی چندین هزارساله+تصاویر- اخبار استانها - اخبار تسنیم - Tasnim». خبرگزاری تسنیم - Tasnim. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۲۹.
  13. «روزنامه رسالت». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ فوریه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۳ فوریه ۲۰۱۱.
  14. «خبرگزاری فارس». ۱۲ اسفند ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۹.
  15. طاهری ۹۷.
  16. طیبه سربندی فراهانی، محمود رضا مجیدی فرد، محمدرضا کبریائی زاده و مهین محمدی (۲۴ فوریه ۲۰۲۰). «مطالعه سنگ‌چینه‌نگاری و زیست‌چینه‌نگاری زیای آمونیتی سازند دلیچای در برش مهدیشهر (شمال سمنان)». سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ فوریه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۳ فوریه ۲۰۲۰.

منابع

[ویرایش]
  • بخشداری مهدی‌شهر (۱۳۷۸نگاهی دوباره به اماکن دیدنی بخش مهدی‌شهر، مهدی‌شهر: بخشداری مهدی‌شهر
  • زنده‌دل، حسن (۱۳۷۶استان سمنان، تهران: ایرانگردان
  • سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح (۱۳۶۸فرهنگ جغرافیایی آبادی‌های کشور جمهوری اسلامی ایران (سمنان جلد ۳۹)، تهران: سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح
  • طاهری، تقی (۱۳۵۵بخش سنگسر، سمنان: دفتر برنامه و بودجهٔ سمنان
  • عبدالحسینی،علی، سرگرمی ها و بازی‌های بومی و محلی در سنگسر(مهدیشهر)،1402، ناشر حبله رود

پیوند به بیرون

[ویرایش]