توکریش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

توکریش (به انگلیسی: Tukkrish) یکی از پادشاهی‌های باستانی در گسترهٔ سرزمین ایران کنونی در حدود سال‌های ۲۵۰۰ تا ۲۲۰۰ پیش از میلاد بوده‌است که از مکان دقیق آن آگاه نیستیم.[۱]

در متون بایگانی هیتیان در بغازکوی اشاره‌هایی به شاهان توکریش موجود است. در یک متن هوریانی که از بایگانی دولت هیتی در بغازکوی به دست آمده، یکی از شاهان توکریش با عنوان «شاهنشاه» ایلام یاد شده‌است.[۲] این نخستین بار است که این لقب برای شاهان سرزمین ایران به کار رفته‌است و نشان می‌دهد که در زمان وقایع مورد اشاره باید رهبری اتحادیهٔ ایلام از اوان و همازی به توکریش منتقل شده باشد.

فهرست شاهان توکریش[ویرایش]

از شاهان این دولت فقط سه نام باقی مانده‌است:

  1. اته لومش (Autalummash) شاهنشاه ایلام و شاه توکریش پیش از۲۳۵۰پ. م[۳]
  2. ایماش کوش (Immashkush) شاهنشاه توکریش ح پس از ۲۲۹۰پ. م[۴]
  3. کیکلی پاتالیش (Kiklipatalish) شاه توکریش ح پس از ۲۲۹۰پ. م[۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. کامرون، ص ۱۸۰.
  2. دیاکونوف، ص ۴۵۵.
  3. دیاکونوف، ص ۴۵۵؛ کامرون، ص ۱۸۰.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ کامرون، ص ۱۸۱.

منابع[ویرایش]

  • دیاکونوف، ایگور میخایلوویچ. تاریخ ماد. ترجمهٔ کریم کشاورز. تهران، علمی و فرهنگی، ۱۳۷۱.
  • قشقائی، حمیدرضا. گاهنمای ایلامیان. تهران، اوگان، ۱۳۹۰.
  • کامرون، جرج. ایران در سپیده دم تاریخ. ترجمهٔ حسن انوشه. تهران، علمی و فرهنگی، ۱۳۷۲.

الگوها[ویرایش]