رب انار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
رب انار برگرفته‌شده از انار

رب انار که به عنوان چاشنی غذا و افزودنی استفاده می‌شود، از جوشاندن و غلیظ کردن آب انار به دست می‌آید.[۱] این ماده در تهیه غذاهایی مانند فسنجان، اکبر جوجه و شامی‌کباب لرستانی کاربرد دارد.[۲][۳]

برای تهیه رب انار اگر دانه‌های انار تحت فشار بیش از حد قرار گیرند، آب انار تلخ می‌شود. در روش سنتی تولید رب انار در ایران، پس از آب‌گیری انار، آب آن را در ظرف‌های مسی ریخته و ساعت‌ها می‌جوشاندند تا به غلظت عسل[۲] برسد. امروزه رب انار به روش صنعتی نیز تهیه می‌شود و مدت زمان گرما دادن آب انار در این روش کمتر از روش سنتی است.[۴]

رب انار از سوغات‌های استان مازندران، شهرهای ساوه، پاوه و ارسنجان می باشد.

رب انار ارسنجان به‌صورت تغلیظ طبیعی آب انار توسط حرارت هیزم و در ظروف مسی تهیه میشود و از آنجا که به‌وسیلهٔ محصولات باغی باغ های انار ارسنجان تهیه میشود، محصولی ارگانیک و بسیار با کیفیت و بی رقیب به حساب می آید.[۵] [۶][۷][۸]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. آشنایی با خرید رب انار بایگانی‌شده در ۲۴ فوریه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine، همشهری آنلاین
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ منتظمی، رزا (۱۳۸۲). هنر آشپزی. کتاب ایران. ص. ۸۹۵.
  3. شامی‌کباب لرستانی
  4. رب انار زنجان بایگانی‌شده در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine صدا و سیمای مرکز زنجان
  5. «رب انار ارسنجان».
  6. غذاهایی محلی استان مرکزی؛ بخشی از فرهنگ و سنت بومی/ آش‌هایی برای ذائقه مسافران نوروزی خبرگزاری مهر
  7. تبدیل 10 درصد انار تولیدی ساوه به رب انار ایسنا
  8. «جاذبه‌های گردشگری مرکزی» از آبگرم محلات تا غار بلورین نخجیر خبرگزاری تسنیم