کرتیان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +املا+مرتب (۶.۵): + رده:کشورهای قدیم در آسیای مرکزی+رده:سلسله‌های پادشاهی ایران+[[رده:ایالتها و قل... |
جز رده:اصلاح نویسه‌های پنهان و حذف موارد زائد |
||
| خط ۱۴۷: | خط ۱۴۷: | ||
سرسلسلهٔ این دودمان [[شمس‌الدین محمد]] دخترزادهٔ ملک رکن‌الدین، و او بزمان جدّ خویش رکن‌الدین یکی از سران سپاه و از مقربین [[چنگیزخان]] بود (۶۴۳–۶۷۶)، و پس از او [[رکن‌الدین کهین]] پسر شمس‌الدین محمد بجای او نشست (۶۷۷–۷۰۵)، و بعد از رکن‌الدین کهین پسر او [[فخرالدین]] بمقام پدر رسید (۷۰۵–۷۰۶)، چهارمین فرمانروای این سلسله [[غیاث‌الدین]] پسر فخرالدین است (۷۰۷–۷۲۹)، و پنجمین آنان شمس‌الدین محمد (۷۲۹–۷۳۰)، ششمین [[ملک حافظ]] (۷۳۰ –۷۳۲) و هفتمین این دوده [[معزالدین حسین]] است (۷۳۲–۷۷۱)، و پس از او پسرش غیاث‌الدین جای پدر گرفت (۷۷۱–۷۸۳)، و او را [[امیرتیمور گورکان]] مغلوب کرده و با پسر به [[ماوراءالنهر]] فرستاد و در آنجا در ۷۸۷ بامر او بقتل رسیدند و سلسلهٔ آل‌کرت منقرض گردید. |
سرسلسلهٔ این دودمان [[شمس‌الدین محمد]] دخترزادهٔ ملک رکن‌الدین، و او بزمان جدّ خویش رکن‌الدین یکی از سران سپاه و از مقربین [[چنگیزخان]] بود (۶۴۳–۶۷۶)، و پس از او [[رکن‌الدین کهین]] پسر شمس‌الدین محمد بجای او نشست (۶۷۷–۷۰۵)، و بعد از رکن‌الدین کهین پسر او [[فخرالدین]] بمقام پدر رسید (۷۰۵–۷۰۶)، چهارمین فرمانروای این سلسله [[غیاث‌الدین]] پسر فخرالدین است (۷۰۷–۷۲۹)، و پنجمین آنان شمس‌الدین محمد (۷۲۹–۷۳۰)، ششمین [[ملک حافظ]] (۷۳۰ –۷۳۲) و هفتمین این دوده [[معزالدین حسین]] است (۷۳۲–۷۷۱)، و پس از او پسرش غیاث‌الدین جای پدر گرفت (۷۷۱–۷۸۳)، و او را [[امیرتیمور گورکان]] مغلوب کرده و با پسر به [[ماوراءالنهر]] فرستاد و در آنجا در ۷۸۷ بامر او بقتل رسیدند و سلسلهٔ آل‌کرت منقرض گردید. |
||
== |
== پی‌نوشت‌ها == |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
| خط ۱۶۱: | خط ۱۶۱: | ||
[[رده:سلسله‌های پادشاهی ایران]] |
[[رده:سلسله‌های پادشاهی ایران]] |
||
[[رده:کشورهای قدیم در آسیای مرکزی]] |
[[رده:کشورهای قدیم در آسیای مرکزی]] |
||
[[رده:پیگیری ربات حذف کارکتر نادرست]] |
|||
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۴:۳۴
Kartids سلسله آل کرت / کرتیان | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۶۴۳/1244–۷۸۳/1383 | |||||||||
 | |||||||||
| وضعیت | پادشاهی | ||||||||
| پایتخت | هرات | ||||||||
| دین(ها) | اسلام | ||||||||
| امیر | |||||||||
• ۶۴۳–۶۷۶ | شمس‌الدین محمد | ||||||||
• ۶۷۷–۷۰۵ | رکن‌الدین کهین | ||||||||
• ۷۰۵–۷۰۶ | فخرالدین | ||||||||
• ۷۰۷–۷۲۹ | غیاث‌الدین | ||||||||
• ۷۲۹–۷۳۰ | شمس‌الدین محمد | ||||||||
• ۷۳۰–۷۳۲ | ملک حافظ | ||||||||
• ۷۳۲–۷۷۱ | معزالدین حسین | ||||||||
• ۷۷۱–۷۸۳ | غیاث‌الدین | ||||||||
| تاریخ | |||||||||
• بنیان‌گذاری | ۶۴۳/1244 | ||||||||
• فروپاشی | ۷۸۳/1383 | ||||||||
| |||||||||
آل کرت (۶۴۳-۷۸۳ق). عنوان سلسله‌ای از امرا که از حدود ۶۴۳ تا ۷۸۳ق در خراسان استقلال داشته‌اند.
تاریخچه
اوّلین امیر این سلسله و در واقع مؤسس آن ملک شمس‌الدین محمد بن ابوبکر نام داشته و نسب او به سلاطین غور می‌پیوسته‌است.
مرکز امارت این خاندان در هرات بوده و مجموعاً هشت تن از آنها در خراسان امارت کرده‌اند.[۱]
آل‌کرت طبقه‌ای از ملوک شرق ایران از نژاد غوریان که از ۶۴۳ تا ۷۹۱ ه.ق. حکومت رانده‌اند و پایتخت آنان هرات بود.
فرمانروایان
سرسلسلهٔ این دودمان شمس‌الدین محمد دخترزادهٔ ملک رکن‌الدین، و او بزمان جدّ خویش رکن‌الدین یکی از سران سپاه و از مقربین چنگیزخان بود (۶۴۳–۶۷۶)، و پس از او رکن‌الدین کهین پسر شمس‌الدین محمد بجای او نشست (۶۷۷–۷۰۵)، و بعد از رکن‌الدین کهین پسر او فخرالدین بمقام پدر رسید (۷۰۵–۷۰۶)، چهارمین فرمانروای این سلسله غیاث‌الدین پسر فخرالدین است (۷۰۷–۷۲۹)، و پنجمین آنان شمس‌الدین محمد (۷۲۹–۷۳۰)، ششمین ملک حافظ (۷۳۰ –۷۳۲) و هفتمین این دوده معزالدین حسین است (۷۳۲–۷۷۱)، و پس از او پسرش غیاث‌الدین جای پدر گرفت (۷۷۱–۷۸۳)، و او را امیرتیمور گورکان مغلوب کرده و با پسر به ماوراءالنهر فرستاد و در آنجا در ۷۸۷ بامر او بقتل رسیدند و سلسلهٔ آل‌کرت منقرض گردید.
پی‌نوشت‌ها
- ↑ (دائرةالمعارف فارسی، ج ۱، ص ۲۱۷)
منابع
- افغانستان در پنج قرن اخیر نوشته میر محمد صدیق فرهنگ
