معزالدین حسین
معزالدین حسین بن غیاث‌الدین فرمانروای کرتیان بود که میان سال‌های ۷۳۲–۷۷۱ هجری برابر ۱۳۳۲–۱۳۷۰ میلادی در هرات بر مسند قدرت قرار داشت. پیش از وی دو تن از برادرانش به نام‌های شمس‌الدین و حافظ به حکومت رسیده بودند ولی اولی یک سال و دومی دو سال بر مسند ماندند. حسین سومین فرزند غیاث‌الدین بود که در سنین خردسالی به عنوان «ملک» رسید. او تنها حاکم مستقل آل کرت است و نخستین شخص از آنان بود که از لقب «سلطان» برای خود استفاده کرد و معروفترین شخص در میان آل کرت است.
منابع[ویرایش]
- آل داوود، سید علی (۱۳۷۳). «آل کرت». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. ۲ (ویراست ۱). تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ص. ۵۱۶–۵۱۸. شابک ۹۶۴-۷۰۲۵-۲۲-X. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ شهریور ۱۳۹۵.
- Peter Jackson (1986). The Cambridge History of Iran, Volume Six: The Timurid and Safavid Periods. ISBN 0-521-20094-6
- Edward G. Browne (1926). A Literary History of Persia: The Tartar Dominion. ISBN 0-936347-66-X
.svg){kind=small} | این یک مقالهٔ خرد پادشاه یا فرمانروا است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |