باکو: تفاوت میان نسخه‌ها

ویرایش پیوندها
مختصات: ۴۰°۲۳′۴۳″ شمالی ۴۹°۵۲′۵۶″ شرقی / ۴۰٫۳۹۵۲۸°شمالی ۴۹٫۸۸۲۲۲°شرقی / 40.39528; 49.88222
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
سوء استفاده تبلیغاتی آشکار از صفحات دانشنامه خنثی‌سازی ویرایش 25520198 توسط Mahdi.305 (بحث)
برچسب: خنثی‌سازی
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۷۳: خط ۷۳:
}}
}}
'''باکو''' (به [[ترکی آذربایجانی]]: Bakı)، پایتخت [[جمهوری آذربایجان]]، بزرگترین شهر و همچنین بزرگترین بندر این کشور است. این شهر بر ساحل غربی [[دریای خزر]] در شبه جزیره [[آب‌شوران]] قرار دارد و یکی از مناطق نفت‌خیز جهان می‌باشد.
'''باکو''' (به [[ترکی آذربایجانی]]: Bakı)، پایتخت [[جمهوری آذربایجان]]، بزرگترین شهر و همچنین بزرگترین بندر این کشور است. این شهر بر ساحل غربی [[دریای خزر]] در شبه جزیره [[آب‌شوران]] قرار دارد و یکی از مناطق نفت‌خیز جهان می‌باشد.
باکو پر جمعیّت‌ترین<ref>[http://www.xpatulator.com/outside.cfm?lid=16 Azerbaijan, Baku - cost of living<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> شهر قفقاز است. وجود تعداد بسیاری از پارک‌های ساحلی و برگزاری برنامه‌های متعدد هنری از جمله [[موسیقی]]، [[تئاتر]] و [[اپرا]] جذبه خاصی به این شهر داده‌است.
باکو پر جمعیّت‌ترین<ref>[http://www.xpatulator.com/outside.cfm?lid=16 Azerbaijan, Baku - cost of living<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> شهر قفقاز است. وجود تعداد بسیاری از پارک‌های ساحلی و برگزاری برنامه‌های متعدد هنری از جمله [[موسیقی]]، [[تئاتر]] و [[اپرا]] جذبه خاصی به این شهر داده‌است.باکو مدرن ترین و زیباترین شهر شرق اروپا است.


بخش قدیمی شهر باکو [[ایچری شَهَر(باکو)|(İçəri Şəhər ''ایچری شَهَر'')]]، همراه با برج و حصار قلعه شهر به خوبی از [[سده‌های میانه]] بجا مانده و یکی از آثار ثبت شده در [[یونسکو]] به عنوان میراث فرهنگ جهانی است.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=|شابک=|نویسنده= |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |زبان=en |مقاله= [http://bakucity.az/main/index_en.html The Executive Power of Baku City] |ژورنال= |نشریه=Bakucity.az |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}} Retrieved on 2009-05-22.</ref> جمعیت شهری در ابتدای سال ۲۰۱۲ میلادی ۳٬۲۰۲٬۳۰۰ نفر برآورد شده‌است.<ref name=pop>{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=|شابک=|نویسنده= |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |زبان=en |مقاله= [http://www.azstat.org/statinfo/demoqraphic/en/2_2.shtml Population by economic and administrative regions, urban settlements at the beginning of the ۲۰۰۹] |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}} Retrieved on 2009-11-21.</ref> در ابتدای سال ۲۰۰۳ بیش از ۱۵۳ هزار نفر از آوارگان داخلی (ناشی از [[جنگ قره باغ]]) و همچنین ۹۴ هزار نفر پناهنده خارجی در این شهر علاوه بر جمعیت اصلی وجود داشته‌اند.<ref>{{Ru icon}}{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=|شابک=|نویسنده= |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |زبان=en |مقاله= [http://www.baku-online.com/ru/baku.htmhttp://web.archive.org/web/20070701132551/http://www.baku-online.com/ru/baku.htm Баку] |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= 2007-07-01|دوره= |شماره= |شاپا=}} Retrieved on 2007-07-15.</ref>
بخش قدیمی شهر باکو [[ایچری شَهَر(باکو)|(İçəri Şəhər ''ایچری شَهَر'')]]، همراه با برج و حصار قلعه شهر به خوبی از [[سده‌های میانه]] بجا مانده و یکی از آثار ثبت شده در [[یونسکو]] به عنوان میراث فرهنگ جهانی است.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=|شابک=|نویسنده= |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |زبان=en |مقاله= [http://bakucity.az/main/index_en.html The Executive Power of Baku City] |ژورنال= |نشریه=Bakucity.az |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}} Retrieved on 2009-05-22.</ref> جمعیت شهری در ابتدای سال ۲۰۱۲ میلادی ۳٬۲۰۲٬۳۰۰ نفر برآورد شده‌است.<ref name=pop>{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=|شابک=|نویسنده= |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |زبان=en |مقاله= [http://www.azstat.org/statinfo/demoqraphic/en/2_2.shtml Population by economic and administrative regions, urban settlements at the beginning of the ۲۰۰۹] |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}} Retrieved on 2009-11-21.</ref> در ابتدای سال ۲۰۰۳ بیش از ۱۵۳ هزار نفر از آوارگان داخلی (ناشی از [[جنگ قره باغ]]) و همچنین ۹۴ هزار نفر پناهنده خارجی در این شهر علاوه بر جمعیت اصلی وجود داشته‌اند.<ref>{{Ru icon}}{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=|شابک=|نویسنده= |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |زبان=en |مقاله= [http://www.baku-online.com/ru/baku.htmhttp://web.archive.org/web/20070701132551/http://www.baku-online.com/ru/baku.htm Баку] |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= 2007-07-01|دوره= |شماره= |شاپا=}} Retrieved on 2007-07-15.</ref>

نسخهٔ ‏۱۴ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۵۰

باکو
Bakı
Baku montage. Clicking on an image in the picture causes the browser to load the appropriate article.کاخ اسماعیلیهPhilharmony Fountain in front of the Magomayev Philharmonic Hallخلیج باکوبلوار باکو
Clockwise: Details of the façade of the کاخ اسماعیلیه، Philharmony Fountain in front of the مسلم ماقمایف Philharmonic Hall, a vessel on the خلیج باکو with the skyline of the city, and the قلعه دختر – clickable image
نشان باکو
نشان
لقب(ها): 
City of Winds
باکو در جمهوری آذربایجان واقع شده
باکو
باکو
Location in Azerbaijan
مختصات: ۴۰°۲۳′۴۳″ شمالی ۴۹°۵۲′۵۶″ شرقی / ۴۰٫۳۹۵۲۸°شمالی ۴۹٫۸۸۲۲۲°شرقی / 40.39528; 49.88222
کشور جمهوری آذربایجان
مدیریت
 • شهردارحاجی‌بالا ابوطالبوف
مساحت
 • شهر۳٫۱۲۵ کیلومتر مربع (۱٫۲۰۷ مایل مربع)
بلندی
−۲۸ متر (−۹۲ پا)
جمعیت
 (۲۰۱۲)[۳]
 • شهر۳٬۲۰۲٬۳۰۰
 • تراکم۹۹۶٫۳۸/کیلومتر مربع (۲۵۸۰٫۶/مایل مربع)
 • شهری
۳٬۵۲۵٬۰۰۰[۲]
 • کلان‌شهری
۴٬۳۰۸٬۷۴۰
نام اهلیت(ها)Bakuvian[۴] ترکی آذربایجانی: Bakılı
منطقه زمانییوتی‌سی +۴ (AZT)
کد پستی
AZ1000
پیش‌شماره(های) تلفن(+۹۹۴) ۱۲
پلاک خودرو10–90 AZ
وبگاه
نام رسمیWalled City of Baku with the کاخ شروان‌شاهان و قلعه دختر
گونهفرهنگی
معیارiv
تاریخ ثبت2000 (24th کمیته میراث جهانی یونسکو)
شماره ثبت958
فهرست میراث جهانی در معرض خطر۲۰۰۳–۲۰۰۹
کشورجمهوری آذربایجان
Regionفهرست میراث جهانی یونسکو در اروپا

باکو (به ترکی آذربایجانی: Bakı)، پایتخت جمهوری آذربایجان، بزرگترین شهر و همچنین بزرگترین بندر این کشور است. این شهر بر ساحل غربی دریای خزر در شبه جزیره آب‌شوران قرار دارد و یکی از مناطق نفت‌خیز جهان می‌باشد. باکو پر جمعیّت‌ترین[۵] شهر قفقاز است. وجود تعداد بسیاری از پارک‌های ساحلی و برگزاری برنامه‌های متعدد هنری از جمله موسیقی، تئاتر و اپرا جذبه خاصی به این شهر داده‌است.باکو مدرن ترین و زیباترین شهر شرق اروپا است.

بخش قدیمی شهر باکو (İçəri Şəhər ایچری شَهَر)، همراه با برج و حصار قلعه شهر به خوبی از سده‌های میانه بجا مانده و یکی از آثار ثبت شده در یونسکو به عنوان میراث فرهنگ جهانی است.[۶] جمعیت شهری در ابتدای سال ۲۰۱۲ میلادی ۳٬۲۰۲٬۳۰۰ نفر برآورد شده‌است.[۷] در ابتدای سال ۲۰۰۳ بیش از ۱۵۳ هزار نفر از آوارگان داخلی (ناشی از جنگ قره باغ) و همچنین ۹۴ هزار نفر پناهنده خارجی در این شهر علاوه بر جمعیت اصلی وجود داشته‌اند.[۸]

در سال ۲۰۰۷ و در نشست وزرای فرهنگی اعضای سازمان کنفرانس اسلامی، باکو به عنوان پایتخت فرهنگ اسلامی برای سال ۲۰۰۹ اعلام شد.[۹] در سال ۲۰۰۰ بخش قدیمی باکو ((İçəri Şəhər ایچری شَهَر)) بعلاوه سرای شروانشاهان (به ترکی آذربایجانی، شیروانشاهلار سارایی) و قلعه دختر به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌اند.

باکو دارای ۱۱ منطقه شهری (اداری) شامل عزیزبایف، بیناغدی، قاراداغ، نریمانف، نسیمی، نظامی، صبالی، صابونچی، ختایی، سوراخانی و یاسامال و نیز ۴۸ شهر می‌باشد. شهرهای بناشده در جزایر موجود در خلیج باکو و شهر صخره‌های نفتی یا نفت داشلاری که در دریا ساخته شده‌اند و خارج از باکو و در داخل دریای خزر قرار دارند جز این ۴۸ شهر می‌باشند.[۱۰]

ریشه‌شناسی

مقالهٔ اصلی: ریشه نام باکو

نام باکو نامی پهلوی می‌باشد که از بادکویه گرفته شده‌است. باک از بک و بغ گرفته شده‌است به معنی خدا می‌باشد رواج نام بادکوبه که در فارسی گفتاری و آن را برآمده از شرایط طبیعی شهر می‌دانند نسبتاً جدید است. جمعیت ترک زبان از عنوان باکی استفاده می‌کنند که پس از رسمی شدن زبان ترکی آذری رسمیت یافته‌است.[۱۱]

ریشه نام باکو همانند قدمت ناحیه مسکونی ناروشن است. سرزمینی که بعدتر به عنوان شروان شناخته شد و باکو بندر و بعدتر پایتخت آن بود، در شرق اران، همان سرزمین قدیمی آلبانیای قفقاز واقع شده‌بود. ساکنان اصلی اران غیر ایرانی و غیر ترک بودند با اینحال در شروان تأثیر قابل ملاحظه ساسانیان به خصوص در نوار ساحلی از باکو تا دربند وجود داشت و بنابراین نظریاتی که ریشه نام را از بگاوان به معنی جایگاه خدا می‌دانند نامحتمل نیستند.[۱۱]

تاریخچه

شهر قدیمی باکو همره با سرای شروانشاهان
مردم باکو تا سال ۱۸۸۷ تات بودند

اولین شواهد مستند مرتبط با باکو به قرن ششم میلادی برمی گردد.[۱۲] و از آنجا که از آن زمان اغلب بخشی از شاهنشاهی‌های ایرانی بوده‌است، پیوند تاریخی با آن‌ها دارد. پس از این که زمین لرزهٔ بزرگی در قرن ۱۲ میلادی شماخی پایتخت شروانشاهان را ویران نمود، آهسیتان اول باکو را به عنوان پایتخت جدید برگزید. در زمان ساسانیان حضور و نفوذ عنصر ایرانی در کرانه‌های اران از تالش و باکو تا دربند بسیار قوی و چشمگیر بود.[۱۳]

در دورهٔ شروانشاهان، باکو بخشی از شروان بود. شروان مانند بقیهٔ اران بخشی از سرزمین آذربایجان نبود. آذربایجان به منطقهٔ جنوب رود ارس گفته می‌شد. باکو پایتخت شیروانشاهان در سده‌های ۱۴ و ۱۵ میلادی بود و بعد بخشی از ایران صفوی شد.

حکومت عثمانی در قرن ۱۶ میلادی طی دوره‌ای کوتاه به قسمت اعظم قفقاز از جمله باکو حاکم بود. نادرشاه افشار توانست این قسمت از آران، گرجستان و منطقهٔ ارمنستان فعلی را دوباره به ایران بازگرداند. در جنگ‌های ایران و روس در زمان فتح علی شاه این ناحیه بر اساس عهدنامه گلستان و ترکمانچای از ایران جدا و به دست روس‌ها افتاد و باکو در اواخر قرن نوزدهم و دههٔ اول قرن بیستم از بزرگ‌ترین مناطق تولید نفت جهان بود.

اشارات قدیمی

باکو یا بادکوبه، کرسی آران بر ساحل غربی دریای خزر قرار دارد. باکوی بزرگ مشتمل بر شبه جزیره آب‌شوران است، و دارای بندرگاهی بزرگ و چندین نهاد فرهنگی است. نامش در مآخذ اسلامی به صورت باکویه، با کوه نیز ضبط شده‌است.

قلعه دختر، از آثار ایرانی باکو از دورهٔ ساسانیان.[۱۴]

اول بار در سدهٔ پنجم میلادی ذکر این شهر رفته‌است. مردم آن مانند بقیه مردم ایران آن روز زرتشتی بودند و برای آتش احترام قائل بودند. شعله‌های دائمی باکو که منبع آن‌ها گازهایی بوده که از چاه‌ها بیرون می‌آمده‌است بر سنت نیایش به آتش در منطقه تأثیر داشته و و شهر دارای آرامگاه‌های زردشتی بوده‌است. از جنبه‌های سیاسی مدتها تابع شروانشاهان بود، و پس از انقراض این دودمان (۹۵۷ هـ. ق) به تصرف صفویه درآمد. بعداً مدت کوتاهی تحت استیلای ترکان عثمانی بود (۱۵۸۳_۱۶۰۶ م)؛ دیگر بار به دست ایران افتاد و سرانجام در ۱۸۰۶ بتصرف روسیه درآمد؛ معاهده گلستان (۱۸۱۳)رسماً آن را به روسیه واگذاشت. صنایع نفت آن در اواخر قرن ۱۹ میلادی آغاز شد و باعث توسعه سریع آن شهر گردید. (مصاحب)

کتب و منابع قدیمی اسلامی به‌طور چکیده باکو را این‌گونه توصیف کرده‌اند (به نقل از لغت‌نامهٔ دهخدا):

باکو یا باکویه شهری است به عجم به شمال ایران در شبه جزیره آب‌شوران. این شهر را انوشیروان بنا کرد و دارای آتشکده معتبری بود و معادن نفت آنجا مشهور است. بزرگ‌ترین معدن نفت ایران‌زمین در باکویه واقع است و در آن آتش همیشه فروزان بوده‌است. مردمش اگرچه ترک‌زبانند اما لغت مخصوص[۱۵] نیز دارند، حاصلش زعفران و نفت سیاه.[۱۶]

باکو در پیرامون جزیره الله‌اکبر واقع است. آبش قلیل و خوشگوار و هوایش به گرمی مایل و زمینش ریگزار است. از بناهای انوشیروان و حصارش از شاهان شیروان است. این محل در نزد زرتشتیان از زمان‌های بسیار قدیم سرزمینی مقدس شناخته شده‌است و امروز نیز (زمان تألیف قاموس‌الاعلام ترکی) جمعی از زرتشتیان در آن جا سکونت دارند. کاخی بزرگ از آثار زمان شاه عباس صفوی در آن‌جا هست.[۱۶]

اطراف بادکوبه دریاچه‌های نمکین زیاد دارد و بیست و پنج پارچه دیه در ناحیه بادکوبه می‌باشد. از ابنیه قدیمه که در آنجا ملاحظه می‌شود برجی است بسیار مرتفع که موسوم به برج دختر. در ۱۷۳۵ م. /۱۱۴۸ ه'. ق. دولت ایران آن را از تصرف روس خارج و مسترد نمود و در ۱۸۰۵ یکباره بادکوبه بتصرف روس درآمد و آن جا را شهر نظامی و بندرگاه نمودند.[۱۶]

باکو از جمله شهرهایی است که بر طبق عهدنامه گلستان و سپس عهدنامه ترکمانچای (۱۲۲۸ ه'. ق) بعد از شکست عباس میرزا نایب السلطنه در جنگ‌های ایران و روسیه، از ایران جدا گردید و به روسیه سپرده شد. شهری است باحصانت و مستحکم، قلعه قدیمی از بنای ایرانیان در این شهر موجود است، بازار مسلمین در قلعه واقع شده‌است. لفظ باکو مأخوذ از کلمه بغ (خدا) است[نیازمند منبع] و برج دختر که در باکو است برجی مربوط به معبد آناهیتا بوده[نیازمند منبع] که در آن شهر وجود داشته و همچنین همه امکنه و ابنیه‌ای که بنام «دختر» شهرت یافته‌اند معابدی برای ناهید بوده‌اند. با آنکه در زبان مردمان خود آران و در کتابهای روسی و ترکی نام شهر «باکو» است. شکل بادکوبه گویا از زمان صفویه پیدا شده‌است.[۱۶]


آثار تاریخی

شهرهای خواهرخوانده

شهر کشور از سال
داکار سنگال سنگال از ۱۹۶۷[۱۷][۱۸]
ناپل ایتالیا ایتالیا از ۱۹۷۲[۱۹]
بصره عراق عراق از ۱۹۷۲[۱۷]
سارایوو  بوسنی و هرزگوین از ۱۹۷۵[۱۷][۱۸]
هیوستون ایالات متحده آمریکا آمریکا از ۱۹۷۶[۲۰]
بوردو فرانسه فرانسه از ۱۹۷۹[۱۷]
تبریز ایران ایران از ۱۹۸۰[۱۸]
ماینز آلمان آلمان از ۱۹۸۴[۱۸]
ازمیر ترکیه ترکیه از ۱۹۸۵[۲۱]
وونگ تائو ویتنام ویتنام از ۱۹۸۵[۱۷]

آب و هوا

داده‌های اقلیم Baku
ماه ژانویه فوریه مارس آوریل مه ژوئن ژوئیه اوت سپتامبر اکتبر نوامبر دسامبر سال
میانگین بیش‌ترین °C (°F) ۶٫۶
(۴۴) 		۶٫۳
(۴۳) 		۹٫۸
(۵۰) 		۱۶٫۴
(۶۲) 		۲۲٫۱
(۷۲) 		۲۷٫۳
(۸۱) 		۳۰٫۶
(۸۷) 		۲۹٫۷
(۸۵) 		۲۵٫۶
(۷۸) 		۱۹٫۶
(۶۷) 		۱۳٫۵
(۵۶) 		۹٫۷
(۴۹) 		۱۸٫۱
(۶۵)
میانگین روزانه °C (°F) ۴٫۴
(۴۰) 		۴٫۲
(۴۰) 		۷٫۰
(۴۵) 		۱۲٫۹
(۵۵) 		۱۸٫۵
(۶۵) 		۲۳٫۵
(۷۴) 		۲۶٫۴
(۸۰) 		۲۶٫۳
(۷۹) 		۲۲٫۵
(۷۳) 		۱۶٫۶
(۶۲) 		۱۱٫۲
(۵۲) 		۷٫۳
(۴۵) 		۱۵٫۱
(۵۹)
میانگین کم‌ترین °C (°F) ۲٫۱
(۳۶) 		۲٫۰
(۳۶) 		۴٫۲
(۴۰) 		۹٫۴
(۴۹) 		۱۴٫۹
(۵۹) 		۱۹٫۷
(۶۷) 		۲۲٫۲
(۷۲) 		۲۲٫۹
(۷۳) 		۱۹٫۴
(۶۷) 		۱۳٫۶
(۵۶) 		۸٫۸
(۴۸) 		۴٫۸
(۴۱) 		۱۲٫۰
(۵۴)
بارندگی میلی‌متر (اینچ) ۲۱
(۰٫۸۳) 		۲۰
(۰٫۷۹) 		۲۱
(۰٫۸۳) 		۱۸
(۰٫۷۱) 		۱۸
(۰٫۷۱) 		۸
(۰٫۳۱) 		۲
(۰٫۰۸) 		۶
(۰٫۲۴) 		۱۵
(۰٫۵۹) 		۲۵
(۰٫۹۸) 		۳۰
(۱٫۱۸) 		۲۶
(۱٫۰۲) 		۲۱۰
(۸٫۲۷)
میانگین روزهای بارندگی (≥ ۰.۱ mm) ۶ ۶ ۵ ۴ ۳ ۲ ۱ ۲ ۲ ۶ ۶ ۶ ۴۹
میانگین روزهای برفی (≥ ۱ cm) ۴ ۳ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۳ ۱۰
میانگین روزانه ساعت‌های تابش آفتاب ۸۹٫۹ ۸۹٫۰ ۱۲۴٫۰ ۱۹۵٫۰ ۲۵۷٫۳ ۲۹۴٫۰ ۳۱۳٫۱ ۲۸۲٫۱ ۲۲۲٫۰ ۱۴۵٫۷ ۹۳٫۰ ۱۰۲٫۳ ۲٬۲۰۷٫۴
[نیازمند منبع]

شاعران مشهور باکو

ورزش

بازی‌های اروپایی ۲۰۱۵ (به ترکی آذربایجانی:Bakı 2015 Avropa Oyunları) از ۱۲ ژوئن تا ۲۸ ژوئن سال ۲۰۱۵ در شهر باکو، جمهوری آذربایجان برگزار شد. این دوره، اولین دورهٔ بازیهای اروپایی است. آرم این بازی‌ها شامل سیمرغ، انار و فرش آذربایجانی به‌عنوان سه نشان تاریخی و فرهنگی جمهوری آذربایجان است. همچنین جمهوری آذربایجان قصد دارد مشعل این بازی‌ها، نه در کوه المپیای یونان، بلکه در آتشکده سوراخانیِ باکو روشن شود. رئیس کمیتهٔ ملی المپیک آذربایجان، با توجه به پیشینهٔ تاریخی آتش و دین زرتشتی در این کشور، که آذربایجان را با نام سرزمین آتش معروف کرده‌است، بر امکان روشن نمودن مشعل این بازی‌ها در این آتشکده تأکید کرد و چهارمین دوره المپیک کشورهای اسلامی در۱۲مای در شهر باکو برگزار شد و همچنین چندین دوره مسابقات اتمومبیل رانی در شهر باکو برگزار شده است

مهم‌ترین دانشگاه‌ها

مترو

متروی باکو در سال ۱۹۶۷ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۳ خط و ۲۵ ایستگاه می‌باشد.

نگارخانه

  • باکو از زاویه «ایچری شَهَر»
    باکو از زاویه «ایچری شَهَر»
  • قسمت مرکزی باکو
    قسمت مرکزی باکو
  • باکو «ایچری شَهَر»
    باکو «ایچری شَهَر»
  • دروازهٔ «ایچری شَهَر»
    دروازهٔ «ایچری شَهَر»
  • منظره پارک ساحلی باکو
    منظره پارک ساحلی باکو
  • نمای بیرونی قیز قلعه سی
    نمای بیرونی قیز قلعه سی
  • باکو برفراز قیز قلعه سی
    باکو برفراز قیز قلعه سی
  • شبهای باکو
    شبهای باکو
  • تئاتر کودک (کوکلار تاتری)
    تئاتر کودک (کوکلار تاتری)
  • باکو، برفراز قیز قلعه سی
    باکو، برفراز قیز قلعه سی
  • تارگوا
    تارگوا
  • نمایی از شهر باکو
    نمایی از شهر باکو

منابع

  1. ↑ "Administrative, density and territorial units and land size by economic regions of Azerbaijan Republic for January 1. 2007". Archived from the original on 24 November 2007. Retrieved 17 July 2009.
  2. ↑ Demographia: World Urban Areas – Demographia, 2016
  3. ↑ The State Statistical Committee of the Republic of Azerbaijan, 2.5 Population by sex, economic and administrative regions, urban settlements at the beginning of 2012, retrieved on October 2, 2012 بایگانی‌شده در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine[پیوند مرده]
  4. ↑ Thomas de Waal (2010). The Caucasus: An Introduction. Oxford University Press. p. 16. ISBN 0-19-975043-2.
  5. ↑ Azerbaijan, Baku - cost of living
  6. ↑ Bakucity.az (به انگلیسی) {{citation}}: |مقاله= ignored (help); External link in |مقاله= (help); Missing or empty |title= (help) Retrieved on 2009-05-22.
  7. ↑ "Population by economic and administrative regions, urban settlements at the beginning of the ۲۰۰۹", (به انگلیسی) {{citation}}: External link in |مقاله= (help); Missing or empty |title= (help) Retrieved on 2009-11-21.
  8. ↑ (روسی)"Баку", (به انگلیسی), 2007-07-01 {{citation}}: External link in |مقاله= (help); Missing or empty |title= (help) Retrieved on 2007-07-15.
  9. ↑ APA Azeri Press Agency
  10. ↑ "باکو", (به انگلیسی) {{citation}}: Missing or empty |title= (help) Retrieved on 2009-05-22.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ مدخل BAKU در دانشنامه ایرانیکا
  12. ↑ "Azerbaijan - Walled City of Baku with the Shirvanshah's Palace...", (به انگلیسی), 2008-01-02 {{citation}}: External link in |مقاله= (help); Missing or empty |title= (help) Retrieved on 2007-10-14.
  13. ↑ دانشنامه ایرانیکا، سرواژه باکو
  14. ↑ عباسقلی آقا باکیخانوف، گلستان ارم، چاپ عبدالکریم علیزاده و دیگران، باکو ۱۹۷۰، ص XI، نقل‌شده در: دانشنامهٔ جهان اسلام
  15. ↑ منظور فارسی تاتی است که هنوز در پیرامون باکو رایج است.
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ ۱۶٫۲ ۱۶٫۳ لغت‌نامهٔ دهخدا، سرواژهٔ باکو، به نقل از منابع قدیمی.
  17. ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ ۱۷٫۳ ۱۷٫۴ Musa Gasymly (2005). "АЗЕРБАЙДЖАН В МЕЖДУНАРОДНЫХ КУЛЬТУРНЫХ СВЯЗЯХ(۱۹۴۶–۱۹۹۰ гг.)". Tbilisi: Artanuchi. Retrieved 2010-02-04. {{cite web}}: Unknown parameter |trans_title= ignored (|trans-title= suggested) (help)
  18. ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ ۱۸٫۲ ۱۸٫۳ "ВСЕ ОСТАЕТСЯ ЛЮДЯМ". Vol. ۲۹, no. ۱۹۷۲۵. Vyshka. ۲۰۰۸-۰۷-۲۵. Retrieved 2010-02-04. {{cite news}}: Unknown parameter |trans_title= ignored (|trans-title= suggested) (help)
  19. ↑ Flexibe Solutions (۲۰۰۷-۱۰-۲۶). "Embassy of Azerbaijan Republic in Italy". Azembassy.it. Retrieved 2010-04-17.
  20. ↑ Maud Beck (2006). "Sister Cities: Baku and Houston. Celebrating 30 Years as Sister Cities". Azerbaijan International: ۶۸–۷۱. Retrieved 2010-02-04. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  21. ↑ "Izmir Metropolitan Municipality". Izmir.bel.tr. Retrieved 2010-04-17.

پیوند به بیرون

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=باکو&oldid=25700380»