اپرا
اُپرا آميزه‌ای از موسيقی و نمايش است تا حقيقت به تصوير كشيده شود. از اين رو برای خلق آثار اپرايی بايد در دو بخش موسيقی و نمايش عالم بود تا پديده‌ای درخور تحسين ايجاد كرد. بزرگان هنر در برتری هر يک از اين دو مؤلفه بر ديگری اختلاف نظر دارند؛ به عنوان مثال ريشارد واگنر موسيقی را در خدمت هدف والای نمايش می‌داند. با اين حال موسيقی دارای اعجازی است كه با آن، داستانی هرچند ساده به تجربهٔ احساسی عميق و دل‌انگيز بدل می‌شود. همچنين داستانها و نمايشنامه‌های موفق نيز با درآميختن با موسيقی، بقا و عمق بيشتری می‌يابند.[۱]
اپرا مجموعه‌ای است از هنرهای مختلف: موسيقی، ادبيات، فن بازيگری، طراحی صحنه، دكور و كارگردانی. اپرا از ارزنده‌ترين پديده‌های جهان موسيقی است. طی چندين قرن اپرا با تحولات فراوان همه گونه رويدادها و سبكهای موسيقی را تجربه كرد و به تكامل رسيد.[۲]
اُپِرا هنری است که بر روی یک سکو یا سن نمایشی که هماهنگ و سازگار با موسیقی ساخته شده انجام می‌گيرد. نمایش اجرایی در اپرا عناصر ویژهٔ تئاتر مانند زمینه‌پردازی و محیط نمایشی، جامه‌ها، چهره‌پردازی و بازیگری را در خود دارد. ولی در اپرا واژه‌هایی که بازگو می‌شود یعنی اپرانامه (libretto) سخن‌پردازی گفتاری نبوده بلکه به گونهٔ آوازی و سرودی است. خوانندگان اپرا را یک گروه از همنوایان همراهی می‌کنند. همنوایان می‌توانند یک گروه کوچک سازی باشند یا یک سازگان سمفونیک کامل.
البته امروزه این هنر به مانند گذشته نیست و گاه با سبکهای دیگر موسیقی آمیخته شده‌است یا اينكه به تنهایی و بدون نمایش اجرا می‌شود.
آوازهای اپرا شامل دو قسمت است:
- آريا (Aria) كه قسمت اصلی اپراست و خواننده در آن با آرايشهای آوازی، قدرت و مهارتش را ابراز می‌دارد.
- رسيتاتيف (Recitatif) كه نوعی از فن بيان و مكالمهٔ آوازی است و غالباً پيش از آريا قرار می‌گيرد. در اپرای ايتاليايی، رسيتاتيف رابط بين دو آرياست:
الف-رسيتاتيف ساده(Recitatif Secco)كه آواز بدون اركستر است و فقط با چند آكورد كوتاه همراهی می‌شود.
ب-رسيتاتيف آكامپانيه(Recitatif accampagne) كه خواننده به همراهی اركستر می‌خواند و بيشتر در اپراهای فرانسوی معمول است.
از جمله رهبران ارکستر اپرا می‌توان گوستاو مالر را نام برد.
برخی آثار مشهور[ویرایش]
- آئیدا
- اتللو
- ارا
- ازدواج فیگارو
- ایل تراواتوره
- پالمیرا ملکه ایران‌زمین
- پالیاچی
- توراندوت
- حلقه نیبلونگ
- ریگولتو
- کارمن (اپرا)
- کاوالریا روستیکانا
- فلوت سحرآمیز
- فیدلیو
- لابوهم
- لاتراویاتا
- لوچیا دی لامرمور
- مادام باترفلای
- نابوکو
- نورما
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ بنگريد به: 68 داستان اپرا (The Stories of Great Operas) تأليف جان و.فريمن، ترجمهٔ تبسم آتشين جان، انتشارات روزنه، 1381
- ↑ شاهین فرهت، نقل از 68 داستان اپرا
Opera, the Rough Guide, by Matthew Boyden et al. (1997), 672 pages, ISBN 1-85828-138-5
 |
این یک نوشتار خُرد پیرامون موسیقی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اپرا موجود است. |
