برزین (پسر گرشاسپ)
برزین (پسر گرشاسپ) | |
---|---|
پهلوان شاهنامه | |
نام | برزین |
منصب | آثروان |
نام پدر | گرشاسپ |
موطن | زابل |
سایر اطلاعات | |
مشارکت | شرکت در مراسم تاجگذاری کیقباد |
مشارکت | در جنگ ایران و توران |
مشارکت | در جنگ مازندران |
بُرزین، در شاهنامه نام فرزند گرشاسپ و نوه جمشید است. وی از جملهٔ پهلوانان نوذر به شمار میآمد. برزین در تاجگذاری کیقباد حضور داشت و پس از پیروزی بر تورانیان، پاداش ارزنده دریافت نمود.
همچنین برزین به همراه کیکاووس به جنگ مازندران رفت و در دومین نبرد به کین خواهی سیاوش دلاوریها بسیار نمود. برزین در نوند نیز، با رستم و پهلوانان دیگر به شکارگاه افراسیاب رفت. فردوسی در فرازهای گوناگونی از شاهنامهٔ خویش از برزین نام برده، که بیت زیر نمونهای از آنهاست:
تصویر اسطورهای برزین
به احتمال قریب به یقین در شاهنامه بیش از یک شخصیت با عنوان برزین وجود داشته است. امّا آنچه مهم بوده احتمالاً عقیده برزین (موبد) است که او را به اسطوره و از سایر اساطیر متمایز نموده است[۲]. نخستین بار از آتش تیز برزین در زمان منوچهر یاد شده و متعاقب آن در دوران برخی پادشاهان باستانی نیز از آتش تیز برزین یاد میگردد.
شب تار جویندهٔ کین منم | همان آتش تیز برزین منم | |
سزاوار این جستن کین منم | به جنگ آتش تیز برزین منم | |
. | . | |
چو کشواد و خرّاد و برزین گو | فشاندند گوهر بر آن تاج نو | |
چو شیدوش و رهّام و گستهم و گیو | زرهدار خرّاد و برزین نیو | |
دگر داد برزین رزم آزمای | کجا زاولستان بدو بد بپای[۳] |
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
- پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با تغییر و ساده سازی نثر)
- حسین، الهی قمشهای (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.