پرش به محتوا

پلاشان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پلاشان
اطلاعات کلی
نامپلاشان
منصبمرزبان
کشورکاسه رود
نژادترکان
آئینمزدیسنا
ملیتتوران
سایر اطلاعات
شناخته شدهاز یاری دهندگان قتل سیاوش
شناخته شدهجایزه کیخسرو برای سرش
جنگ‌هاایران و توران
آخرین نبردمرز کاسه‌رود
نوع نبردلشکر به لشکر
هماوردبــیـــژن
نتیجه نبردهلاکت پلاشان

پلاشان در شاهنامه نام سرداری تورانی است. کیخسرو برای آورندهٔ سر، تیغ و اسب پلاشان پاداش‌های ارزندهٔ بسیار تعیین کرده بود، امّا در میان تمامی یلان و پهلوانان، تنها بیژن بود که در کاسه رود با پلاشان درآویخت و پس از رزمی سخت او را از پای درآورد. فردوسی در بیتی باشکوه از شاهنامه، از پلاشان، چنین یاد کرده‌است:

که اینت بهای سر بی بهاپلاشان دژخیم نـــرّ اژدها [۱]

پلاشان در شاهنامه

[ویرایش]

زمانیکه کیخسرو فرمان حمله به مرزهای توران را به طوس تفویض نمود از او خواست تا از مرز و محل حکمرانی فرود سیاوش عبور ننماید امّا سپهسالار قول داد ولی عمل نکرد از مرز فرود عبور نمود و او را نیز هلاک نمود. پس از تصرف حکمرانی فرود، سپاه ایران به جانب کاسه‌رود یورش آورد در این رهگذر بفرمان طوس پسر نوذر احدی جان بدر نبرد. هر کسی را که در مسیر یافتند به قتل رسانده تنش را به راه افکندند تا به کاسه‌رود رسیدند.

مرزبان کاسه‌رود خبر یافت با گردانش به مقابله آمد. بجز طوس از نام‌آوران ایرانی گودرز نیا، گیو فرزند و بیژن نوه حضور داشت چون درفش پلاشان از دور دیده شد گیو دست زد شمشیر از غلاف بیرون کشید و گفت پلاشان سردار و سوار دلیر آمد. بیژن به پدر گفت اگر شهریار خلعت گذاشته برای کسی که او را بکشد پس به فرمان شهریار کمر جنگ با او خواهم بست. گیو ابتدا مخالف بود پسرش به نبرد پلاشان رود ولی بیژن آن را ننگ دانست سلاح و جوشن سیاوش پوشید وارد میدان کارزار شد:

به آب اندرون غرقه شد بارگیسرانشان غمی گشت یکبارگی
عمود گران بر کشیدند بازدو شیر سرافراز و دو رزمساز
چنین تا بر آورد بیژن خروشعمود گران بر نهاده به دوش
بزد بر میان پلاشان گردهمه مهرهٔ پشت بشکست خرد
ز بالای اسب اندر آمد تنشنگون شد بر و مغفر و جوشنش [۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۵۰
  2. شاهنامه. جلدچهارم. فرود سیاوش. ص ۱۹۰

منابع

[ویرایش]
  • حسین، الهی قمشه‌ای (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.
  • پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با اندکی تغییر)