ماهیار

ماهیار در شاهنامه پیری یکصد و شصت و چهار ساله بود که هنگام یافتن گنج جمشید توسط بهرام گور و بخش آن بین مردم، برخاست و بهرام را ستود.

یکی پیر بُد، نام او ماهیار		شده سال او بر صد و شصت و چار
چو آواز بشنید برپای خاست		چنین گفت کای مهتر داد و راست
خبر یافتیم از فریدون جم		وزان نامداران به هر بیش و کم
چو تو شاه نشنید کس در جهان		امید کهانی و فرّ مهان

فردوسی

همچنین در شاهنامه از شخص دیگری به نام ماهیار گوهرفروش نام برده شده که پدر آرزو همسر بهرام گور است.

جستارهای وابسته

• معانی نام‌های ایرانی
• فهرست نام‌های ایرانی

منابع

• جهانگیری، علی (۱۳۶۹)، فرهنگ نام‌های شاهنامه، تهران: انتشارات برگ