بُرزین، در شاهنامه نام فرزند گرشاسپ و نوه جمشید است. وی از جملهٔ پهلوانان نوذر به شمار می‌آمد. برزین در تاجگذاری کیقباد حضور داشت و پس از پیروزی بر تورانیان، پاداش ارزنده دریافت نمود.
همچنین برزین به همراه کیکاووس به جنگ مازندران رفت و در دومین نبرد به کین خواهی سیاوش دلاوریها بسیار نمود. برزین در نوند نیز، با رستم و پهلوانان دیگر به شکارگاه افراسیاب رفت. فردوسی در فرازهای گوناگونی از شاهنامهٔ خویش از برزین نام برده، که بیت زیر نمونه‌ای از آنهاست:
به احتمال قریب به یقین در شاهنامه بیش از یک شخصیت با عنوان برزین وجود داشته است. امّا آنچه مهم بوده احتمالاً عقیده برزین (موبد) است که او را به اسطوره و از سایر اساطیر متمایز نموده است[۲]. نخستین بار از آتش تیز برزین در زمان منوچهر یاد شده و متعاقب آن در دوران برخی پادشاهان باستانی نیز از آتش تیز برزین یاد می‌گردد.
