دریای خزر: تفاوت میان نسخهها
UnitedPowers (بحث | مشارکتها) جز خنثیسازی ویرایش 22194054 توسط 5.115.152.241 (بحث) برچسب: خنثیسازی |
۲۶٬۵ تا ۲۸ متر برچسبها: ویرایشهای مشکوک به خرابکاری ویرایشگر دیداری |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''دریای خزر'''<ref name="ReferenceB">ایران و ترکان در روزگار ساسانیان. عنایت الله رضا، ۱۳۶۵، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، تهران، چاپ چهارم، صفحه۹۵–۱۱۴</ref> یا '''دریای شمال''' یا '''دریای مازندران'''<ref>نام دریای شمال ایران، دکتر [[عنایتالله رضا]]، ناشر: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی سال: ۱۳۸۷، صفحه۱۳]</ref> یا '''دریای کاسپیَن'''<ref>[http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=5885 ترکستان]: ''(دریای کاسپی یا خزر)''</ref><ref>[http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=5469 پان تورانیسم] '' دریای کاسپی (خزر)''</ref><ref>[http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=6346 جادّهٔ ابریشم] ''دریای کاسپی (خزر) ''</ref><ref>[http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=130&avaid=6020 تفلیس] ''شمال غرب دریای مازندران (کاسپی)''</ref><ref>[http://centralasiaonline.com/fa/articles/caii/newsbriefs/2010/02/15/newsbrief-09 ایران در دریای کاسپین به جستجوی نفت میپردازد]، آسیای میانه آنلاین</ref><ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/859755 درباره کاسپیان و دریای کاسپین]، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، دوره اول، تابستان ۱۳۷۱ - شماره ۱</ref><ref>[http://khabaronline.ir/detail/213931/ فارسی زبانان نیز از جمله تاجیکان آن را «کاسپین» مینامند.]، خبر آنلاین</ref><ref>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی=احمدی پور |نام=زهرا |پیوند نویسنده=|عنوان=پهنه آبی شمال ایران: خزر یا کاسپین |ژورنال=مطالعات سیاسی |صفحات=۳۷–۵۴|شماره=۱|مکان=|ناشر= |تاریخ= ۱۳۸۷ |پیوند=http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/336394|پینوشت=| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6E0e0RrEG | تاریخ بایگانی = ۲۸ ژانویه ۲۰۱۳}}</ref><ref>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی=افضلی |نام=رسول|پیوند نویسنده=|عنوان=همگرایی و واگرایی سیاسی در حوزه کاسپین و حوزههای پیرامونی آن |ژورنال=ژئوپولیتیک |صفحات=۱۲۱–۱۳۴|شماره=۱|مکان=|ناشر= |تاریخ= پاییز ۱۳۸۴ |پیوند=http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/250159|پینوشت=| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6E0e12FvV | تاریخ بایگانی = ۲۸ ژانویه ۲۰۱۳}}</ref> <ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی= |نام= ویکیپدیا گیلکی |عنوان= کاسپی دریا |نشانی= https://glk.wikipedia.org/wiki/کاسپي_دريا |بازبینی= |اثر= |تاریخ= |ناشر= |نشانی بایگانی= |تاریخ بایگانی= |کد زبان= glk}}</ref> پهنهای آبی است که از جنوب به [[ایران]]، از شمال به [[روسیه]]، از غرب به روسیه و [[جمهوری آذربایجان]] و از شرق به جمهوریهای [[ترکمنستان]] و [[قزاقستان]] محدود میشود. دریای کاسپین در گذشته بخشی از [[دریای تتیس]] بود که [[اقیانوس آرام]] را به [[اقیانوس اطلس]] متصل میکرد. |
'''دریای خزر'''<ref name="ReferenceB">ایران و ترکان در روزگار ساسانیان. عنایت الله رضا، ۱۳۶۵، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، تهران، چاپ چهارم، صفحه۹۵–۱۱۴</ref> یا '''دریای شمال''' یا '''دریای مازندران'''<ref>نام دریای شمال ایران، دکتر [[عنایتالله رضا]]، ناشر: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی سال: ۱۳۸۷، صفحه۱۳]</ref> یا '''دریای کاسپیَن'''<ref>[http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=5885 ترکستان]: ''(دریای کاسپی یا خزر)''</ref><ref>[http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=5469 پان تورانیسم] '' دریای کاسپی (خزر)''</ref><ref>[http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=6346 جادّهٔ ابریشم] ''دریای کاسپی (خزر) ''</ref><ref>[http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=130&avaid=6020 تفلیس] ''شمال غرب دریای مازندران (کاسپی)''</ref><ref>[http://centralasiaonline.com/fa/articles/caii/newsbriefs/2010/02/15/newsbrief-09 ایران در دریای کاسپین به جستجوی نفت میپردازد]، آسیای میانه آنلاین</ref><ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/859755 درباره کاسپیان و دریای کاسپین]، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، دوره اول، تابستان ۱۳۷۱ - شماره ۱</ref><ref>[http://khabaronline.ir/detail/213931/ فارسی زبانان نیز از جمله تاجیکان آن را «کاسپین» مینامند.]، خبر آنلاین</ref><ref>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی=احمدی پور |نام=زهرا |پیوند نویسنده=|عنوان=پهنه آبی شمال ایران: خزر یا کاسپین |ژورنال=مطالعات سیاسی |صفحات=۳۷–۵۴|شماره=۱|مکان=|ناشر= |تاریخ= ۱۳۸۷ |پیوند=http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/336394|پینوشت=| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6E0e0RrEG | تاریخ بایگانی = ۲۸ ژانویه ۲۰۱۳}}</ref><ref>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی=افضلی |نام=رسول|پیوند نویسنده=|عنوان=همگرایی و واگرایی سیاسی در حوزه کاسپین و حوزههای پیرامونی آن |ژورنال=ژئوپولیتیک |صفحات=۱۲۱–۱۳۴|شماره=۱|مکان=|ناشر= |تاریخ= پاییز ۱۳۸۴ |پیوند=http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/250159|پینوشت=| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6E0e12FvV | تاریخ بایگانی = ۲۸ ژانویه ۲۰۱۳}}</ref> <ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی= |نام= ویکیپدیا گیلکی |عنوان= کاسپی دریا |نشانی= https://glk.wikipedia.org/wiki/کاسپي_دريا |بازبینی= |اثر= |تاریخ= |ناشر= |نشانی بایگانی= |تاریخ بایگانی= |کد زبان= glk}}</ref> پهنهای آبی است که از جنوب به [[ایران]]، از شمال به [[روسیه]]، از غرب به روسیه و [[جمهوری آذربایجان]] و از شرق به جمهوریهای [[ترکمنستان]] و [[قزاقستان]] محدود میشود. دریای کاسپین در گذشته بخشی از [[دریای تتیس]] بود که [[اقیانوس آرام]] را به [[اقیانوس اطلس]] متصل میکرد. |
||
این دریا که گاهی بزرگترین دریاچه جهان و گاهی کوچکترین دریای خودکفای [[کره زمین]] طبقهبندی میشود، بزرگترین پهنه آبی [[محصور در خشکی]] است. طول آن حدود ۱۰۳۰ تا ۱۲۰۰ کیلومتر و عرض آن بین ۱۹۶ تا ۴۳۵ کیلومتر است. سطح دریای خزر پائینتر از سطح [[دریاهای آزاد]] است. |
این دریا که گاهی بزرگترین دریاچه جهان و گاهی کوچکترین دریای خودکفای [[کره زمین]] طبقهبندی میشود، بزرگترین پهنه آبی [[محصور در خشکی]] است. طول آن حدود ۱۰۳۰ تا ۱۲۰۰ کیلومتر و عرض آن بین ۱۹۶ تا ۴۳۵ کیلومتر است. سطح دریای خزر ، ۲۶٬۵ تا ۲۸ متر پائینتر از سطح [[دریاهای آزاد]] است. |
||
قسمت شمالی این دریا بسیار کمعمق است. بهطوریکه تنها نیم درصد آب دریا در یکچهارم شمالی دریا قرار دارد و عمق آن بهطور میانگین کمتر از ۵ متر است. حدود ۱۳۰ رودخانه به این دریا میریزند که اکثر آنها از شمال غربی به دریا میپیوندند. بزرگترین آنها [[رود ولگا]] است که هر سال بهطور میانگین ۲۴۱ [[کیلومتر مکعب]] آب را وارد دریای خزر میکند. رودهای کورا ۱۳، اترک ۸٫۵، اورال ۸٫۱ و سولاک ۴ کیلومتر مکعب آب را سالانه وارد دریا میکنند. |
قسمت شمالی این دریا بسیار کمعمق است. بهطوریکه تنها نیم درصد آب دریا در یکچهارم شمالی دریا قرار دارد و عمق آن بهطور میانگین کمتر از ۵ متر است. حدود ۱۳۰ رودخانه به این دریا میریزند که اکثر آنها از شمال غربی به دریا میپیوندند. بزرگترین آنها [[رود ولگا]] است که هر سال بهطور میانگین ۲۴۱ [[کیلومتر مکعب]] آب را وارد دریای خزر میکند. رودهای کورا ۱۳، اترک ۸٫۵، اورال ۸٫۱ و سولاک ۴ کیلومتر مکعب آب را سالانه وارد دریا میکنند. |
نسخهٔ ۲۵ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۵:۰۱
دریای کاسپین | |
---|---|
هیرکانی، تبرستان، قزوین، گیلان، آبسکون، کبود، وُئوروکَشَ، فراخکرت، ساری، سیاهکلرود، دیلم، دیلمستان، دیلمان، بابالابواب، خراسان، گرگان، مازندران، کاسپی | |
موقعیت | ۴۰° شمالی ۵۱° شرقی / ۴۰°شمالی ۵۱°شرقی |
منبعهای رود | سفیدرود - هراز - ولگا - کورا |
کشورهای حوضه | ایران روسیه ترکمنستان قزاقستان جمهوری آذربایجان |
مساحتِ رو | ۳۷۰٬۰۰۰ تا ۴۲۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (با توجه به عوامل متغیر)[۱] |
میانگین ژرفا | ۱۸۷ متر |
حجم آب | ۷۸٫۲۰۰ کیلومتر مکعب |
طول کرانه۱ | ۶۵۰۰ کیلومتر[۱] |
مناقشهها | مناقشات راجع به میزان مالکیت این دریا بین کشورهای هم جوار، در طول یک دهه گذشته جریان دارد. |
منبعها | ذخایر نفت و گاز |
زیاگان | انواع ماهیان خاویاری |
۱ درازای ساحل سنجش خوشتعریفی نیست. |
دریای خزر[۲] یا دریای شمال یا دریای مازندران[۳] یا دریای کاسپیَن[۴][۵][۶][۷][۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲] [۱۳] پهنهای آبی است که از جنوب به ایران، از شمال به روسیه، از غرب به روسیه و جمهوری آذربایجان و از شرق به جمهوریهای ترکمنستان و قزاقستان محدود میشود. دریای کاسپین در گذشته بخشی از دریای تتیس بود که اقیانوس آرام را به اقیانوس اطلس متصل میکرد.
این دریا که گاهی بزرگترین دریاچه جهان و گاهی کوچکترین دریای خودکفای کره زمین طبقهبندی میشود، بزرگترین پهنه آبی محصور در خشکی است. طول آن حدود ۱۰۳۰ تا ۱۲۰۰ کیلومتر و عرض آن بین ۱۹۶ تا ۴۳۵ کیلومتر است. سطح دریای خزر ، ۲۶٬۵ تا ۲۸ متر پائینتر از سطح دریاهای آزاد است.
قسمت شمالی این دریا بسیار کمعمق است. بهطوریکه تنها نیم درصد آب دریا در یکچهارم شمالی دریا قرار دارد و عمق آن بهطور میانگین کمتر از ۵ متر است. حدود ۱۳۰ رودخانه به این دریا میریزند که اکثر آنها از شمال غربی به دریا میپیوندند. بزرگترین آنها رود ولگا است که هر سال بهطور میانگین ۲۴۱ کیلومتر مکعب آب را وارد دریای خزر میکند. رودهای کورا ۱۳، اترک ۸٫۵، اورال ۸٫۱ و سولاک ۴ کیلومتر مکعب آب را سالانه وارد دریا میکنند.
طبیعت بسته خزر آن را منزلگاه جانوران و گیاهان منحصربهفردی کردهاست اما در عین حال موجب شده تا در مقابل آلودگیهای کشاورزی و صنعتی و نفتی بسیار آسیبپذیر باشد. از منابع مهم دریای خزر ذخایر نفت و گاز موجود در زیر بستر دریا و همچنین انواع ماهیان خاویاری را میتوان نام برد.
نامها
مطابق بخشنامه دولتی سال ۱۳۸۱ نام رسمی دریای شمال ایران در مکاتبات فارسی دریای خزر و در مکاتبات انگلیسی دریای کاسپین (Caspian Sea)است.[۱۴] با این وجود نام رسمی و بینالمللی دریای شمال ایران در همه زبانها کاسپین و معادلهای آن است. همانگونه که در مورد بسیاری دیگر از عوارض جغرافیایی جهان رایج است برای این دریا نیز نامهای متفاوتی در زمانهای گوناگون استفاده شدهاست؛ ولی «دریای هیرکان» و «دریای کاسپی» از نظر تاریخی مطرح تر بودهاست.[۱۵]
دریای هیرکان/ گرگان
دریای گرگان یا دریای ورکانه یکی از دو نام این دریاچهٔ بزرگ در عهد هخامنشیان و همچنین اشکانیان است که در واقع یک ساتراپی (شهربانی یا در واقع استانداری امروزین) بودهاست.[۱۶]
دریای کاسپین
به باور عنایتالله رضا، در کتاب نام دریای شمال ایران، نام امروز برای این دریا، دریای کاسپین است.[۱۵] که البته کاسپین شکل اروپایی نام کاسپی و ناهماهنگ با اصول زبان فارسی است.
کَسپین/کاسپین/کاسپیس/کاسپیش… اصطلاحی است که در بسیاری از زبانهای غربی و حتی در زبان عبری برای دریای شمال ایران به کار میبرند. کاسپیها مردمانی سفیدپوست بودند که از هزاره دوم پیش از میلاد تا دوره ساسانی، مکتوبها و اشارههایی به حضور آنها در منطقه اشاره شدهاست. کاسپین، صفت وصفی یا نسبتی در زبانهای انگلیسی و فرانسوی است برای «کاسپی» است. اگر بخواهیم بصورت مفرد با پسوند فارسی، آنرا تلفظ کنیم، به دلیل گرفتن «یای نسبت» باید «کاسپی» بگوییم و آوردن شکل کاسپین در فارسی نادرست است، همانگونه که بقیهٔ کشورها این دریای را با پسوند خود بیان میکنند. نام دریایٔ «کاسپی» در زبان یونانی Kaspia Thalassa، لاتینی Mare Caspium و در آلمانی Caspisches see در انگلیسی Caspian Sea است.[۱۷]
دریای خزر
در هیچیک از نوشتههای مؤلفان شرقی و غربی دوران پیش از اسلام نامی از «خزر» بر دریای شمال ایران دیده نشدهاست. در نوشتههای مؤلفین اسلامی، این دریا در کنار نامهای دیگر، خزر هم نامیده شدهاست. در آغاز سدهٔ هفتم میلادی قوم خزران در دشتهای سفلای رود تِرِکْ و رود ولگا و شمال قفقاز سکنی داشتند.[۱۸] به عبارت دیگر این قوم در بین شمالغربی این دریا و دریای سیاه سکونت داشتند. خزرها به همراه دیگر اقوام بیابانگرد شمال قفقاز، در زمان ساسانیان، بارها و بارها به سرزمین ایران تاخت و تاز میکردند و پس از حضور کوتاه مدت خود معمولاً به دست سپاه ساسانی از مرزهای ایران بیرون رانده میشدند. این قوم همواره با بیزانس بر ضد ایران همپیمان بود.[۱۹] بنای استحکامات بزرگی چون شهر دربند در شمال قفقاز در عهد ساسانیان، که برای جلوگیری از خزران صورت گرفت، هنوز پا برجاست.[۲۰] و کوتاه سازی دست ایرانیان[۲۱] از این دریا برمیگردد.[۲۲] تا پیش از حمله عرب به قفقاز در اسناد دیده نشده این دریا را «دریای خزر» بنامند. اما این که خزران از ناحیه رود کورا قفقاز جنوبی را مورد حمله قرار میدادند این تصور را در ذهن فاتحان عرب ایجاد کرد که دریای شمال ایران را دریای خزر بنامند. دریاهای سیاه و آزوف هم در روزگار فعالیت خانات خزر، خزر نامیده شدهاند.[۲]
دریای گیلان
کهنترین سندی که در آن از دریای شمال ایران به نام دریای گیلان نام برده شده، کتاب مفقوده «خوتای نامگ» نگارش یافته در سدههای ششم تا هفتم میلادی یعنی در سالهای پایانی پادشاهی سلسله ساسانیان بودهاست.
دریای طبرستان
دریای طبرستان نام دیگری است که در منابع کهن آمدهاست. در اسنادی که در مؤسسات تاریخشناسی روسیه است آمده که نوجین زیس در قرن دوازدهم نوشتهاست که ایرانیان این دریا را قرنها دریای تبرستان میخواندند، ولی چون واژهٔ مازندران میان بومیان تبرستان جایگزین گشته، آن را دریاچهٔ مازندران (دریاچه مازندران! در این جمله ترجمه مشکوک است) میخوانند،[۲۳] علیرغم اینکه نام مازندران بسیار کهن است اما نام دریای مازندران برای اولین بار در دویست سال اخیر رایج شدهاست. نام دریای مازندران و دریای خزر در ۵۰ سال گذشته در رسانههای گروهی ایران رایج بوده و در سال ۱۳۶۱ دولت نام دریای مازندران را نام رسمی اعلام کرد. اما همچنان هر دو نام بطور متناوب بکار میرفت. دومین همایش همایش ژئوماتیک اردیبهشت ۱۳۸۲ سازمان نقشهبرداری کشور دبیرخانه کمیته یکسانسازی نامهای جغرافیایی.[۲۴][۲۵]
دریای مازندران
هیچگاه در متون و آثار مورخان و جغرافی نگاران این دریا، مازندران نام نداشتهاست. ایرانیان تنها مردمی هستند که از ۱۳۱۶ این دریا را مازندران مینامند. نام دریای مازندران و دریای خزر در ۵۰ سال گذشته در رسانههای گروهی ایران رایج بودهاست. در سال ۱۳۶۱ دولت نام دریای مازندران را نام رسمی اعلام کرد.[۲۶]
پیشینه
این دریا در گذشته بخشی از دریای تتیس بود که اقیانوس آرام را به اقیانوس اطلس متصل میکرد. از حدود ۵۰ تا ۶۰ میلیون سال پیش به تدریج راه این دریا ابتدا به اقیانوس آرام و سپس به اقیانوس اطلس بسته شد. در سال ۱۹۵۲، شوروی رود دُن و ولگا را با ایجاد آبراهی مصنوعی به هم پیوست تا کشتیهای کوچک بتوانند از دریای خزر به دریای آزوف و دریای سیاه بروند. بدینسان دریای خزر دوباره به دریاهای آزاد راه یافت.
ویژگیها
سطح دریای خزر پائینتر از سطح دریاهای آزاد است و اکنون (ابتدای سده بیستویکم) ۲۶٬۵ تا ۲۸ متر پایینتر از سطح دریا است. خط ساحلی دریا حدود ۷ هزار کیلومتر، مساحت آن ۳۷۱ تا ۳۸۶ هزار کیلومترمربع (یک و نیم برابر خلیج فارس) و حجم آب آن نیز ۷۸۷۰۰ کیلومترمکعب است.
این دریاچه با طول تقریبی ۱۲۰۰ کیلومتر و عرض متوسط ۳۲۰ کیلومتر و مساحت ۴۳۸۰۰۰ کیلومتر مربع و حجم ۷۷۰۰۰۰ کیلومتر مکعب بزرگترین دریاچه آب نسبتاً شیرین جهان است. باریکترین عرض آن ۲۲۰ کیلومتر بین شبه جزیره آبشوران و دماغه کواولی و عریضترین بخش آن حدود ۵۴۵ کیلومتر در شمال آن قرار دارد، کم عمقترین ناحیه این دریاچه ۲۵ متر در منطقه شمالی است و عمیقترین مناطق در قسمت مرکزی و جنوبی واقع شدهاست که در بعضی از مناطق جنوبی ۹۰۰ الی ۱۰۰۰ متر عمق دارد، سواحل این دریاچه جمعاً ۶۳۷۹ کیلومتر است که حدود ۹۲۲ کیلومتر آن در خاک ایران واقع شدهاست و وسعت حوزة آبگیر آن ۳۷۳۳۰۰۰ کیلومتر مربع است که ۲۵۶۰۰۰ کیلومتر مربع آن در خاک ایران قرار دارد. این دریاچه ۲۸ متر پائینتر از سطح اقیانوسها است و بنا براین هیچگونه خروجی از این دریاچه وجود ندارد.[۲۷]
.۸۱٪ آب ورودی این دریا را رود بزرگ ولگا تأمین میکند. عمق آن از شمال به جنوب افزایش مییابد. میانگین ژرفای این دریاچه در ناحیه شمالی کمتر از ۱۰ متر، در بخش میانی بین ۱۸۰ تا ۷۸۸ متر و در بخش جنوبی که آبهای کناره ایران را تشکیل میدهد به ۹۶۰ تا ژرفای ۱۰۲۵ متری نیز در ناحیه جنوبی این دریاچه گزارش شدهاست. جهت جریان آب این دریاچه از سمت شمال غربی به جنوب شرقی است. دریای خزر از ۵۷۵ نوع گیاه، ۱۳۳۲ گونه جانور و ۸۵۰ نمونه ماهی برخوردار است؛ و ۹۰ درصد خاویار جهان از این دریای صید میشود. مهمترین ویژگی اقتصادی خزر، نفت و گاز است نفت در خزر سال ۱۳۰۲ / ۱۹۲۳ در باکو کشف شد. ذخایر اثبات شده نفت در این دریای ۳۲ میلیارد بشکه میباشد و این یعنی حدود ۴ درصد از کل ذخایر نفت خاورمیانه. ذخایر احتمالی نفت این حوزه نیز در حدود ۱۶۳ میلیارد بشکه دیگر برآورد شدهاست. .[۲۸]
جهت جریان آب این دریاچه از سمت شمال غربی به جنوب شرقی است. همین جهت جریان و ژرفای زیاد آب در کرانههای ایران که باعث کندی حرکت جریان میشود منجر به تجمع انواع آلودگیهای این دریاچه در سواحل ایران به میزانی بیش از کرانههای دیگر کشورها میشود.
این دریا، محیط زیست گرانبهاترین ماهیهای دنیا است. در بخش جنوبی دریای مازندران و رودخانههایی که به آن میریزند یعنی سواحل مربوط به ایران، ۷۸ گونه و زیرگونه ماهی یافت میشود. از مهمترین رودخانههایی که به این دریای میریزد میتوان از سپید رود و پیلورود (رود بزرگ) و هراز نام برد. دریای مازندران یکی از بومشناختهای آبی جهان است که محیطی مناسب برای زندگی و رشد مرغوبترین ماهیهای خاویاری جهان است. ۹۰ درصد صید ماهیان خاویاری مختص به این دریای است. .[۲۸] دریاچه خزر جز دریاچههای آب نسبتاً شیرین محسوب میشود
رژیم حقوقی و مناقشات بینالمللی
دریای خزر گرچه قرنهاست که دریا نامیده میشود ولی به هیچ دریایی بهطور طبیعی متصل نیست؛ بنابراین رژیم حقوقی ویژه و منحصربهفرد خود را داشته و دارد. اگر دریای خزر را دریاچه بدانیم در آن صورت مشمول کنوانسیون ملل متحد در مورد حقوق دریاها نمیشود و رژیم حقوقی آن باید بر اساس توافق کشورهای ساحلی دریای خزر تعیین شود.
تا پیش از فروپاشی شوروی و اضافه شدن کشورهای نوبنیاد آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان به کشورهای ساحلی دریای خزر، وضعیت حقوقی دریای خزر به وسیلهٔ معاهدات ۱۲۰۷ / ۱۸۲۸، ۱۳۰۰ / ۱۹۲۱ و ۱۳۱۹ / ۱۹۴۰ میان ایران و روسیه و بعدها ایران و شوروی، مشخص شده بود.
براساس قرارداد ترکمانچای (بهسال ۱۲۰۷ / ۱۸۲۸)، ایران از داشتن نیروی دریایی در دریای خزر محروم شده بود. .[۲۸] اما در عهدنامه دوستی ایران و روس (بهسال ۱۳۰۰/ ۱۹۲۱) به تساوی، به ایران و شوروی حق کشتیرانی جنگی و غیر آن داده شد و در قرارداد بازرگانی و دریانوردی (۱۳۱۹ / ۱۹۴۰) جزئیات رژیم دریانوردی مشخص گردید. این معاهدات، هیچ اشارهای به چگونگی استفاده از منابع بستر دریا را مطرح نمیکنند.
در سال ۱۹۹۱، روسیه و ایران خواهان آن بودند که کشورهای ساحلی دریای خزر بهطور مشاع از این دریا بهرهبرداری کنند در حالی که سه کشور دیگر دریای خزر خواهان تقسیم آن بودند. در ۲۱ دسامبر ۱۹۹۱، جمهوریهای شوروی سابق با امضای اعلامیه آلماآتا متعهد شدند که به قراردادهای شوروی با دیگر کشورها پایبند باشند.[۲۹]
روسیه در سال ۱۹۹۸ موضع خود را تغییر داد و در سال ۱۳۸۰ و ۱۳۸۱ با قزاقستان و سپس با آذربایجان پروتکل دو جانبهای را تعیین کرد که با وصل کردن دو سر نقاط ساحلی این دو کشور عملاً حدود ۲۷ درصد دریا سهم قزاقستان و حدود ۱۹ درصد دریا سهم روسیه میگردد. سهمی حدود ۱۸ درصد هم با همین فرمول برای آذربایجان در نظر گرفته شده و در واقع ۶۴ درصد بستر دریا را این سه کشور میان خود تقسیم کردهاند اما ایران و ترکمنستان این نوع تقسیمبندی دو جانبه را به رسمیت نپذیرفتهاند و نظام تقسیم دریا را غیرقابل قبول میدانند.[۲۷]
مناقشات راجع به میزان مالکیت این دریای بین کشورهای هم جوار، در طول دو دهه گذشته جریان دارد. کشورهای هم جوار شامل ایران، آذربایجان، ترکمنستان، روسیه، وقزاقستان هستند. سه مسئله اصلی در این مناقشات، منابع (نفت و گاز)، تحدید حدود آبی سطح و بستر دریا و سهم ماهیگیری این کشورها است.[۳۰]
حمل و نقل
دریای خزر قرار است مسیر ترانزیت شمال اروپا و آسیا با جنوب قرار گرفته و یکی از محورهای کریدور شمال-جنوب باشد. این دریاچه همچنین از طریق رود ولگا و کانال کانال ولگا-دن به آبهای آزاد متصل شدهاست.
منابع دریای خزر
پژوهشها نشان میدهد حجم ذخایر تخمین زده شده نفتی در دریای خزر حدوداً برابر با ۵۰ میلیارد بشکه و ذخایر گاز طبیعی تأیید شده هم برابر با ۲۵۷ هزار میلیارد فوت مکعب بودهاست؛ که این ارقام ۴٪ از ذخایر گاز و نفت دنیا را تشکیل میدهد. پیشبینی میشود با ادامه فعالیتهای اکتشافی، ظرفیت بهرهبرداری نفت این منطقه ۱۸۴ میلیارد بشکه و ظرفیت برداشت گاز از آن هم ۲۹۳ هزار میلیارد فوت مکعب افزوده شود.[۳۱]
همچنین ۹۰ درصد خاویار جهان از این دریا صید میشود. اما صید بیرویه این ماهی سبب گشتهاست که بنابر گفته دانشمندان ۹۰ درصد از تعداد این ماهیان در یک قرن اخیر کاسته شود.[۳۲]
آذربایجان در سال ۱۹۹۴ قراردادی برای استخراج نفت با کنسرسیومی مرکب از شرکتهای آمریکایی، بریتانیائی، روسی، نروژی، ترکی و سعودی امضا کرد و در نوامبر همان سال قراردادی هم با ایران بست تا ایران را هم در این کنسرسیوم شریک کند اما آمریکا با این استدلال که شرکتهای آمریکایی اجازه ندارند با ایران همکاری کنند آذربایجان را ناگزیر به لغو این قرارداد کرد.[۲۹]
به گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA)، در سال ۲۰۱۱، آذربایجان ۵۶۲ میلیارد، روسیه ۱۷ میلیارد و ترکمنستان ۱ میلیارد فوت مکعب گاز در دریای خزر استخراج کردند در حالی که ایران در دریای خزر گاز استخراج نکرد. در سال ۲۰۱۲، آذربایجان روزانه ۸۹۰ هزار بشکه، ترکمنستان ۴۶ هزار بشکه، روسیه ۶ هزار بشکه و قزاقستان ۳ هزار بشکه نفت در دریای خزر استخراج کردند در حالی که سهم جمهوری اسلامی در استخراج نفت صفر بودهاست.[۲۹]
منابع انرژی
دریای خزر دارای ذخایر عظیمی از سوختهای هیدروکربنی میباشد. کشور جمهوری آذربایجان، عمده برداشتکننده منابع انرژی این دریا میباشد. در سال۲۰۱۲، جمهوری آذربایجان روزانه ۸۹۰ هزار بشکه نفت از حوزه جغرافیایی خود در دریای خزر استخراج میکرد. رتبههای بعدی را ترکمنستان با ۴۶ هزار بشکه، روسیه با ۶ هزار بشکه و قزاقستان با ۳ هزار بشکه نفت، به خود اختصاص میدهند. این در حالی است که کشور ایران، در این منطقه هیچگونه برنامه عملی در خصوص برداشت نفت و گاز تدوین نکردهاست و تنها به مطالعه و نقشهبرداری اکتفا کردهاست که دلیل آن را میتوان در اتکای ایران به منابع عظیم و قابل اتکای نفت و گاز موجود در خلیج فارس عنوان کرد.[۳۳]
این دریا از نظر منابع نفت و گاز بسیار غنی است و ذخایر نفتی آن حدود ۱۷ تا ۳۵ میلیارد بشکه برآورد میشود. بخشی از نفت دریاچه که از میدان نفتی باکو پایتخت جمهوری آذربایجان برداشت میشود از طریق خط لوله باکو-تفلیس-جیهان به سواحل مدیترانه منتقل میشود.[۳۴]
آلودگی
آلودگی معضلی جدی و خطرناک برای این دریای پهناور میباشد بهطوریکه با ورود سالیانه ۱۲۲ هزار و ۳۵۰ تن آلودگی از کشورهای حاشیهٔ دریای خزر به ویژه آلودگی ناشی از عملیات اکتشاف و استخراج نفت، محیط این دریا را آلوده کرده و گونههای زیستی این دریا را در معرض خطر جدی قرار دادهاست.[۳۵]
در کنار آلودگیهای روزافزون دریای خزر، تکثیر نوعی شانه دار مهاجم موسوم به «نمیوپسیس» در آبهای خزر طی سالهای گذشته ضربه سنگینی بر اکوسیستم این دریا وارد کردهاست. تکثیر این شانه دار مهاجم که از پلانکتونها تغذیه میکند، باعث کاهش چشمگیر پلانکتونها که منبع تغذیه ماهیهای کوچک، خصوصاً کیلکا ماهیها شده و زنجیره غذایی آبزیان را به هم زدهاست. کاهش ۱۰ برابری ماهیهای کیلکا در خزر که خود منبع تغذیه آبزیان بزرگتر هستند، باعث افت چشمگیر جمعیت ماهیان خاویاری و فک دریای خزر شدهاست. مهمان آخوندوف، رئیس انستیتوی پژوهشهای آبزی پروری وزارت اکولوژی و منابع طبیعی جمهوری آذربایجان به خبرگزاری ترند میگوید که بر اساس نمودار آماری چند ساله، تعداد کیلکاها در جنوب خزر ۸ تا ۱۰ برابر و در نواحی میانی دریا ۵ تا ۶ برابر کاهش یافتهاست.[۳۶]
دگرگونیهای حجم و سطح آب دریا در گذشته
دریای خزر امروزی باقیمانده دریایی است پهناور که از دریای سیاه تا دریاچه آرال گسترش داشته. این دریاچه در گذشته چند بار بخاطر رشد حجم دوباره به دریای سیاه و دریاچه آرال وصل شده. چنین حالتی آخرین بار پس از اتمام عصر یخ انجام شد و دریای خزر به دریای سیاه وصل شد. دریای خزر هرگز با اقیانوسها مرتبط نبوده زیرا هنگام اتحاد با دریای سیاه، این دریا به اقیانوس متصل نبوده.
مساحت دریای خزر در قرن بیستم کاهش پیدا کردهاست:
- مساحت این دریا در اوایل قرن بیستم ۴۲۰٫۰۰۰ کیلومتر مربع بود. بین سالهای ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۱ میلادی (۱۳۰۹ تا ۱۳۲۰ خورشیدی) و ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۷ (۱۳۴۹ تا ۱۳۵۶) سطح آب با سرعت بیش از ۱۶ سانتیمتر در سال عقبنشینی کرد زیرا برداشت آب از رودخانههای تغذیهکننده دریا بسیار زیاد بود و آب ورودی نمیتوانست حجم تبخیری را جایگزین کند.
- از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۴ میلادی (۱۳۵۷ تا ۱۳۷۳ خورشیدی) سطح آب دوباره سریعاً رو به رشد گذاشت و ارتفاع آب سالانه بین ۵ تا ۴۰ سانتیمتر بالا آمد، بطوریکه آب بین ۵ تا ۲۵ کیلومتر به داخل خشکی نفوذ کرد و دو میلیون هکتار زمین نویافته زیر آب رفت.
- امروزه سطح آب هنوز در حال رشد است و دانشمندان، از جمله «گ. تیتارنکو» علت آنرا نه رشد حجم آب بلکه رشد زمین دریا میدانند. تیتارنکو تخمین میزند که این رشد تا ۲۰۰ سال آینده ادامه خواهد داشت و احتمال دارد تا نیمه دوم قرن بیست و یکم سطح آب ۴۰ متر رشد کند. این امر کشورهای ساحلی را برآن داشته که کمتر در نزدیکی ساحل دریا سرمایهگذاری کنند. ایجاد صنایع استخراج نفت، گاز و پتروشیمی کنار این دریا ریسک بزرگی محسوب میشود.
نگارخانه
-
دریای خزر از ساحل نوشهر
-
دریای خزر، نمکآبرود
-
غروب در دریای خزر، ساحل فرح آباد
-
دریای خزر
-
غروب خزر، انزلی
-
ساحل دریای خزر
-
دریای خزر
-
دریای خزر، بابلسر
-
دریای خزر، ساحل سی سنگان
-
ساحل خزر، قزاقستان
-
دریای خزر، ساحل سرخرود
-
یکی از سواحل دریای خزر
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ روزنامه ایران (ویژه نامه)، ش. ویژه نامه، ص. صفحه ۳، ۲۴ مهر ۱۳۸۶ پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک); از|مقاله=
صرفنظر شد (کمک) - ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ایران و ترکان در روزگار ساسانیان. عنایت الله رضا، ۱۳۶۵، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، تهران، چاپ چهارم، صفحه۹۵–۱۱۴
- ↑ نام دریای شمال ایران، دکتر عنایتالله رضا، ناشر: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی سال: ۱۳۸۷، صفحه۱۳]
- ↑ ترکستان: (دریای کاسپی یا خزر)
- ↑ پان تورانیسم دریای کاسپی (خزر)
- ↑ جادّهٔ ابریشم دریای کاسپی (خزر)
- ↑ تفلیس شمال غرب دریای مازندران (کاسپی)
- ↑ ایران در دریای کاسپین به جستجوی نفت میپردازد، آسیای میانه آنلاین
- ↑ درباره کاسپیان و دریای کاسپین، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، دوره اول، تابستان ۱۳۷۱ - شماره ۱
- ↑ فارسی زبانان نیز از جمله تاجیکان آن را «کاسپین» مینامند.، خبر آنلاین
- ↑ احمدی پور، زهرا (۱۳۸۷). «پهنه آبی شمال ایران: خزر یا کاسپین». مطالعات سیاسی (۱): ۳۷–۵۴. بایگانیشده از اصلی در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۳.
- ↑ افضلی، رسول (پاییز ۱۳۸۴). «همگرایی و واگرایی سیاسی در حوزه کاسپین و حوزههای پیرامونی آن». ژئوپولیتیک (۱): ۱۲۱–۱۳۴. بایگانیشده از اصلی در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۳.
- ↑ "کاسپی دریا" (به گیلکی).
{{cite web}}
:|نام=
missing|نام=
(help) - ↑ «دریای شمال را چه بنامیم؟ خزر، مازندران یا کاسپین؟». ۲۰۱۴-۰۹-۲۶. دریافتشده در ۲۰۱۴-۰۹-۲۶. از پارامتر ناشناخته
|وبگاه=
صرف نظر شد (|وبگاه=
پیشنهاد میشود) (کمک) - ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ «خزر نام مناسبی نیست». مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. بایگانیشده از اصلی در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۳.
- ↑ نام دریای شمال ایران. مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ۱۳۸۷. ص. ۷۸–۸۷. پارامتر
|first1=
بدون|last1=
در Authors list وارد شدهاست (کمک) - ↑ نام دریای شمال ایران، دکتر عنایتالله رضا، ناشر: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی سال: ۱۳۸۷، تعداد صفحهها: ۱۸۰]
- ↑ ایران و ترکان در روزگار ساسانیان. عنایت الله رضا، ۱۳۶۵، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، تهران، چاپ چهارم، صفحهٔ ۱۴۵
- ↑ محسنی، محمدرضا ۱۳۸۹: «پان ترکیسم، ایران و آذربایجان» ، انتشارات سمرقند، ص ۱۰۳
- ↑ Talash online روسیه و جمهوری اسلامی
- ↑ Azarpadgan / آذرپادگان
- ↑ کتابخانهٔ دیجیتالی دید
- ↑ (منبع: سفرنامهٔ گریگوری ملگونوف/Melgunov روسی
- ↑ مقاله «اسامی جغرافیایی باستانی میراث بشریت پژوهشی در مورد دو نام خلیج فارس و خزر و چالشهای فراروی.»
- ↑ محمدعجم، تحقیقی دربارهٔ نام دریای خزر و قزوین عربی شده از کاسپین)
- ↑ نام دریای شمال ایران، دکتر عنایتالله رضا، ناشر: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی سال: ۱۳۸۷، صص ۱۴–۳۶
- ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ گزینههای چهارگانه تقسیم خزر،[۱] همشهری ۱۷ و ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۱
- ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ ۲۸٫۲ ماهنامه علمی پیام دریا شماره۱۳۱–۱۳۳ نامهای دریای خزر و کاسپین، محمد عجم مهر-آذر ۱۳۸۳
- ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ ۲۹٫۲ سهیل روحانی (۱۰ نوامبر ۲۰۱۳–۱۹ آبان ۱۳۹۲). «دریای خزر و سهم ایران». بیبیسی فارسی-ناظران میگویند. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ گزینههای چهارگانه تقسیم خزر، همشهری ۱۷ و ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۱
- ↑ نفت و گاز دریای خزر و پتانسیلهای موجود برای ایران-خبرگزاری دانشجو-تاریخ بازدید۱۳۹۱/۰۳/۰۸
- ↑ خاویار خزر ثروتی بزرگتر از نفت دیپلماسی ایران
- ↑ صفر؛ سهم ایران از نفت خزر خبرگزاری انتخاب
- ↑ Caspian Sea Caspian Environment Website
Earth from Space: The southern Caspian Sea European Space Agency - ↑ هزاران تن آلایندهٔ نفتی، تهدید حیات آبزیان خزر -بیبیسی فارسی
- ↑ http://fa.trend.az/regions/iran/2210451.html
- چرا در عربی به دریای خزر دریای قزوین گفته میشود
- اچ.جی. دومون از دانشگاه گنت بلژیک: دریای کاسپین: تاریخ، بیولوژی… در مجله Limnology and Oceanography سال ۱۹۸۸، صفحه ۴۳ تا ۵۲ (قابل دانلود در اینجا)
- وی.ای. زوباکوف: History and Causes of Variations in the Caspian Sea Level. در مجله Water Resources شماره ۲۸، سال ۲۰۰۱.
- نام دریای شمال ایران، دکتر عنایتالله رضا، ناشر: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، سال: ۱۳۸۷، تعداد صفحهها: ۱۸۰
- ماهنامهٔ پبام دریا[۲] شماره۱۳۱ و ۱۳۳ مهر و آذر ۱۳۸۳
جستارهای وابسته
پیوند به بیرون
- چرا در عربی به دریای خزر دریای قزوین گفته میشود
- حقوق تاریخی ایران در دریای مازندران
- نامهای دریای خزر
- خزر دریائی از نفت و توطئه نظامی
- مؤسسه بینالمللی مطالعات دریای خزر
- .بررسی تطبیقی رژیم حقوقی بزرگترین دریاچههای جهان و دریای خزر /کسپین/نامهای دریاچه خزر مقاله برتر برگزیده شده در دومین همایش ژئوماتیک اردیبهشت ۱۳۸۲سازمان نقشهبرداری کشور."اسامی جغرافیایی باستانی میراث بشریت پژوهشی در مورد دو نام خلیج فارس و دریای خزر و چالشهای فراروی" چه باید کرد؟"
- دریای خزر
- جغرافیای آسیای مرکزی
- جغرافیای استان آستراخان
- جغرافیای جنوب روسیه
- جغرافیای داغستان
- جغرافیای غرب آسیا
- جغرافیای قالموقستان
- دریاچههای استان گلستان
- دریاچههای استان گیلان
- دریاچههای ایران
- دریاچههای بسته آسیا
- دریاچههای بینالمللی آسیا
- دریاچههای بینالمللی اروپا
- دریاچههای ترکمنستان
- دریاچههای جمهوری آذربایجان
- دریاچههای روسیه
- دریاچههای قزاقستان
- دریاچههای نمکی
- دریاها
- روابط ایران و اتحاد جماهیر شوروی
- زمینچهرههای آسیای غربی
- زمینچهرههای آسیای مرکزی
- سرزمینهای مورد مناقشه در آسیا
- مرز ایران و ترکمنستان
- مرز ایران و جمهوری آذربایجان
- مرز ترکمنستان–قزاقستان
- مرز روسیه–قزاقستان
- نقاط سهگانه مرزی
- دریاچههای استان مازندران