پتروشیمی تبریز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پتروشیمی تبریز
نوعسهامی عام
بنا نهاده۱۳۷۱
مدیر عامل اجراییدرفشی
رئیس هیئت مدیرهحسن نزهت
محصولاتمواد آلی
مالکشرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران
تعداد کارکنان۹۴۱ نفر رسمی
وبگاه

پتروشیمی تبریز در زمینی به مساحت ۳۹۱ هکتار و ارتفاع ۱۳۶۲ متر از سطح دریا در جنوب غربی شهر تبریز و در جوار غربی پالایشگاه تبریز واقع شده‌است.

اجرای طرح مجتمع پتروشیمی تبریز در قانون بودجه سال۱۳۶۶ کل کشور تصویب و کلیات طرح در بهمن ماه ۱۳۶۷ به تأیید هیئت مدیره شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران رسیده‌است. فعالیت‌های طراحی و مهندسی در نیمه دوم سال ۱۳۶۸ و عملیات نصب در سال ۱۳۷۱ آغاز گردیده‌است.

خوراک مجتمع، نفتای سبک و سنگین و گاز مایع است که بخش عمده آن از پالایشگاه تبریز تأمین می‌شود.

واحد الفین به عنوان واحد مادر فرایند تولید در دی ماه ۱۳۷۵ راه اندازی شد و پس از آن واحدهای پلی اتیلن و پلی استایرن تحت لیسانس TPL ایتالیا و تکنیپ فرانسه در سال ۱۳۷۷ در مدار تولید قرار گرفت.

همچنین واحد آروماتیک در سال ۱۳۷۵ تحت لیسانس ب‌آاس‌اف آلمان در مدار تولید قرار گرفت.

واحدهای استخراج بوتادین و تولید ABS که اولین طرح توسعه مجتمع محسوب می‌شوند در تیر ماه ۱۳۸۲ تحت لیسانس Krupp Koppers آلمان وارد مرحله بهره‌برداری شدند. در سال ۱۳۸۴ واحد پنتان و در سال ۱۳۸۹ واحد پلی استایرن مقاوم ۲ که توسط کارشناسان مجتمع طراحی شده‌است، راه اندازی گردید و واحد SAN (خوراک واحد ABS) در مرحله مهندسی تفصیلی می‌باشد.

منابع[ویرایش]

  • شرکت پتروشیمی تبریز بایگانی‌شده در ۲ مارس ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine