مرا داد فرمود و خود داور است
ظاهر
از سلسله مقالات دربارهٔ |
![]() |
---|
|
هنر و اندیشه |
جایگاه |

«مرا داد فرمود و خود داور است» شعار ملی ایران در زمان حکومت پهلوی بود.[۱] این شعار در زیر نشان شاهنشاهی ایران بر روی نواری آبی رنگ نوشته شده بود. این مصرع شعر از فردوسی شاعر و حماسهسرای نامدار است که در بخش نامه نوشتن انوشیروان به کارداران خویش از شاهنامه نوشته است.[۲]
ابیات پیشین و پسین این مصرع بدین شکل هستند:
یکی نامه فرمود بر پهلوی | پسند آیدت چون زمن بشنوی | |
نخستین سرنامه گفت از مهست | شهنشاه کسرای یزدان پرست | |
برومند شاخ از درخت قباد | که تاج بزرگی بسر بر نهاد | |
ازو ویژه آباد هر بوم و بر | که یزدان داد آورش داد فر | |
سوی کارداران باژ و خراج | پرستندهٔ سایه و فر و تاج | |
بیاندازه از ما شما را درود | هنر با نژاد ار بود بر فزود | |
نخستین سخن چون گشایش کنیم | جهان آفرین را ستایش کنیم | |
خردمند و بینا دل آنرا شناس | که دارد ز دادار گیتی سپاس | |
بداند که هست او ز ما بینیاز | به نزدیک او آشکار است راز | |
کسی را کجا سرفرازی دهد | نخستین درش بینیازی دهد | |
مرا داد فرمود و خود داور است | ز هر برتری جاودان برتر است | |
به یزدان رسی شاه و کهتر یکیست | کسی را جز از بندگی کار نیست |
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ [Queen Farah Pahlavi https://farahpahlavi.org/fa/coat-of-arms/ «نشان های سلطنتی ایران»] مقدار
|نشانی=
را بررسی کنید (کمک). - ↑ «گنجور » فردوسی » شاهنامه » پادشاهی کسری نوشین روان چهل و هشت سال بود » بخش ۱ - آغاز داستان». ganjoor.net. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۸-۱۶.
- تاریخ پرچم ایران: بختورتاش
- فردوسی، ابوالقاسم (۲۵۳۷ شاهنشاهی برابر ۱۳۵۷ خورشیدی)، شاهنامه، تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ص. ۴۳۵ تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک)