سازمان ملی مهارت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آموزش حرفه‌ای در کانون کارآموزی.

سازمان ملی مهارت (کانون کارآموزی سابق) در سال ۱۳۳۷ به ریاست عالیه فرح پهلوی گشایش یافت. کانون کار آموزی کشور برای نگهداری و آموزش و پرورش شهروندان نیازمند کشور و آماده ساختن آنها برای آغاز پیشه‌ای که در کانون آموخته‌اند بنیاد شد. کانون کارآموزی کشور دارای هیئت مدیره‌است که ریاست آن با وزیر دربار شاهنشاهی است. امور فنی و مالی کانون در دو کمیسیون فنی و مالی مورد بررسی قرار می‌گیرد.[۱]

در شهرستان‌ها مدیریت کانون را هیئت مدیره محلی، مدیران عامل محلی و هیئت نظارت محلی بر عهده دارند. ریاست هیئت در شهرستان‌ها بر عهده استاندار یا فرماندار آن است.

هدف کانون کار آموزی کشور مبارزه با بیکاری، ولگردی و گدایی بود، تا این شهروندان پس از مدتی کارآموزی با استفاده از پیشه‌ای که آموخته‌اند در اجتماع به کار شرافتمندانه بپردازند. برای رسیدن به این هدف کانون در تهران، مشهد، اصفهان، فارس، سیستان و بلوچستان، خوزستان، کرمانشاهان و مهاباد کارگاه‌های فنی و حرفه‌ای دایر شد.

هم چنین برای باسواد کردن این گروه در کنار کلاس‌های پیکار با بیسوادی در همه شعبه‌های کانون با همکاری وزارت آموزش و پرورش دبستان‌هایی گشایش یافت که دانش‌آموختگان ممتاز این دبستان‌ها از جانب کانون به دبیرستان‌های دولتی فرستاده می‌شدند و هزینه زندگی و آموزش آن‌ها را کانون می‌پرداخت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی این کانون به زیرمجموعه وزارت کار و امور اجتماعی انتقال و به سازمان ملی مهارت کشور تغییر نام یافت. ریاست این سازمان مدتی با علیرضا محجوب بود.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. انتشارات دفتر مخصوص شهبانو، تهران، ۱۳۵۴، ص. ۷۶