دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری
 نشان‌واره کنونی دانشکده | |
 لگوی پیش از انقلاب اسلامی | |
| شعار | عشق است بر آسمان پریدن (ابتدای غزلی از مولانا) |
|---|---|
| نوع | سراسری (دولتی) |
| بنیانگذاری شده | ۱۳۱۷ خورشیدی |
| بنیان گذار | رضاشاه |
| وابستگی | سازمان هواپیمایی کشوری |
| وابستگی آکادمیک | دانشگاه تهران |
| رئیس | اردوان کریم زاده |
| موقعیت | تهران،  ایران |
| رنگ آموزشگاه | آبی پارسی ملایم نیلی پارسی |
| وبگاه | |
دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری (مرکز آموزش عالی هوانوردی و فرودگاهی کشور) به عنوان قدیمی‌ترین مرکز آموزشی تأمین کننده نیروی انسانی متخصص مورد نیاز صنعت هوانوردی ایران بوده که از سال ۱۳۱۷ خورشیدی (به طور قانونی ۱۳۲۰ خورشیدی) [۱] به دستور رضاشاه فعالیت خود را آغاز نموده‌است.[۲] این مرکز در حال حاضر وابسته به شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران و زیر نظر وزارت راه و شهرسازی است. همچنین این مرکز عضو برنامه Trainair plus سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی موسوم به ایکائو است.[۳]
این دانشکده برنامه‌های آموزشی آکادمیک خود را همسو با وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و با توجه به نیازمندیهای صنعت هوانوردی اجرا می‌نماید. همچنین با توجه به نیاز روزافزون صنعت هوانوردی، دوره‌های کوتاه مدت تخصصی و ضمن خدمت مورد تأیید سازمان هواپیمائی کشوری، سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی و انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی در این مرکز ارایه می‌گردد.[۲]
مکان این دانشکده در کنار فرودگاه بین‌المللی مهرآباد در خیابان معراج قراردارد.[۴]
از سال ۱۳۸۳ و با توجه به مصوبه شورای عالی اداری وقت، تغییرات گسترده‌ای در ساختار اداری و آموزشی دانشکده رخ داد و نام آن نیز به مرکز آموزش عالی هوانوردی و فرودگاهی کشور تغییر پیدا کرد.[۵]
تاریخچه[ویرایش]
به‌طور کلی، زیر بنای دانشکده در محوطه فرودگاه مهرآباد پیش از تأسیس رسمی را باشگاه خلبانی می‌گفتند. که پس از تصویب قانون مجلس هفدهم شورای ملی در سال ۱۳۲۰ خورشیدی، با ایجاد رسمی اداره کل هواپیمایی کشوری و انتقال اداره از طبقه زیر زمین کاخ شمس‌العماره به فرودگاه مهرآباد، باشگاه خلبانی نیز زیر مجموعه این اداره رفت و نخستین مجموعه آموزشی هوانوردی به‌طور رسمی ثبت اداری شد.[۶]
در سال ۱۳۱۸ خورشیدی رضا شاه پهلوی دستور داد باشگاهی ملی برای هوانوردی تأسیس شود که هزینه آن را مردم تأمین کنند. رئیس هیئت مدیره باشگاه قوام‌الملک شیرازی، مدیرعامل آن عبدالله یاسایی و نایب رئیس هیئت مدیره شوکت‌الملک علم (وزیر پست و تلگراف) بودند و دیگر اعضای آن عبارت بودند از: علی‌اصغر حکمت (وزیر کشور)، صدیق اعلم (رئیس فرهنگستان ایران) سهام‌السلطان بیات (نایب رئیس مجلس شورای ملی)، عباس مسعودی (نماینده مجلس و مدیر روزنامه اطلاعات)، سرتیپ احمد نخجوان (سرپرست وزارت جنگ) و سرتیپ احمد خسروانی.[۷]
حدود هزار نفر برای آموزش خلبانی ثبت‌نام کردند که از میان آنها چهارصد نفر در پرواز همراه با خلبان شرکت کردند و تا سال ۱۳۲۰ بیست و شش نفر آموزش دیدند و توانستند به صورت مستقل پرواز کنند. اشغال ایران در شهریور ۱۳۲۰ روند کار باشگاه را متوقف کرد. تا آذر ۱۳۲۰ ۲۷۶۸۸۴۵۲ ریال از ایرانیان داخل و ۵۷۵۳۴۸ ریال از ایرانیان خارج از کشور برای راه‌اندازی باشگاه هواپیمایی پرداخت شده بود. آموزشگاه و آسایشگاه خلبانی در فرودگاه مهراباد در حال ساخت بود و تا آذر ۱۳۲۰ ۲۸۴ هزار و سیصد تومان هزینه برداشته بود.[۸]
در پایان سال ۱۳۲۱ باشگاه هواپیمایی دوازده خلبان و هجده مکانیسین داشت و آموزشگاه خلبانی‌اش با دوازده هواپیمای آموزشی برقرار بود. دوازده هواپیمای دیگر این آموزشگاه در همان زمان به وزارت پست و تلگراف فروخته شد.[۹]
اداره هواپیمایی کشوری در آغاز از متخصصان خارجی و افسران نیروی هوائی ارتش استفاده می‌کرد. در سال ۱۳۲۸ قانون تشکیل اداره هواپیمایی کشوری به تصویب مجلس شورای ملی رسید و این اداره رسماً زیر مجموعه وزارت راه شد. در سال ۱۳۳۱ آموزشگاه‌های مخابرات و دیدبانی هواشناسی (با سی دانشجو)، رادیو تکنسین (با سی دانشجو)، رادیو مکانیسین (با بیست دانشجو) و آموزشگاه عالی پیش‌بینی هواشناسی (با نه دانشجو) تأسیس شد و آموزشگاه ناوبری و خلبانی (با نه نفر دانشجو) در حال تأسیس بود.[۱۰]
پیوستن به وزارت جنگ[ویرایش]
سال‌ها بعد، بعد از پیوستن اداره هواپیمایی کشوری به وزارت جنگ و تغییر به سازمان هواپیمایی کشوری، این دانشکده هم تحت حمایت وزارت جنگ رفت؛ اما از نظر آکادمیک اساتید آن از دانشگاه تهران تامین می شدند. دانشجویان برای تحصیلات مقاطع بالاتر از طرف دولت وقت بورسیه به خارج از کشور می‌گرفتند.[۶]
به دانشجویان لباس فرم آبی، کلاه ارتش و سردوشی ویژه دانشجویان هوانوردی داده می شد. در این دوران، دانشکده به بخش هوانوردی دانشگاه افسری بدل می شود. بعدها، منصور ستاری دانش آموخته مخابرات هواپیمایی در همین مکان، پس از جدایی این دانشکده از وزارت جنگ، دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری را با الگو از این نهاد تاسیس می کند.[۶]
بعد از انقلاب اسلامی[ویرایش]
پس از انقلاب ۵۷، این دانشکده پس از پیوستن سازمان هواپیمایی کشوری با حکم شورای انقلاب به وزارت راه و شهرسازی، از تحت‌الحمایه وزارت دفاع خارج شد.[۱۱]
در طول هشت سال جنگ ایران و عراق، این نهاد به علت نزدیکی به فرودگاه مهرآباد از نقاط استراتژیکی برای نیروهوایی عراق بود.
در سال ۱۳۹۳ خورشیدی، تفاهمنامه همکاری‌های سه جانبه بین دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و انجمن صنفی کارفرمایی دفاتر مشاوره شغلی و کاریابی بین‌المللی ایران به منظور اعزام نیروهای مازاد فارغ‌التحصیل صنعت هوانوردی به خارج از کشور به امضا رسید.[۱۲]
در سال ۱۳۸۳، بورسیه کامل دانشجویان (که در طی آن استخدام رسمی سازمان هواپیمایی می شدند) قطع شد. این موضوع با شگفتی و اعتراضات شدید دانشجویان مواجه شد. بست نشینی، چسباندن پوستر و پلاکارد و... از جمله این اقدامات بود که با تهدید و ارعاب دانشجویان خاموش شد. از سال ۱۳۹۵ جذب دانشجو با وجود مخالفت دانشجویان و فارغ التحصیلان و اعتراضات آن ها به بهانه های مختلف ممنوع شد. در سال ۱۳۹۸ با پیگیری ها، اینبار با اضافه شدن پیشوند مهندسی جذب دانشجو شروع شد اما دانشگاه را تک جنسیتی (فقط مرد) اعلام کردند. این اتفاق با واکنش های مختلفی همراه شد.
نام[ویرایش]
در پیش از تأسیس رسمی، نام آن باشگاه خلبانی بود. این آموزشگاه در سال‌های آغازین تأسیس، یعنی از دهه ۱۳۲۰ خورشیدی، آموزشگاه عالی اختصاصی هواپیمایی کل کشور بود و تا پس از انقلاب نیز با همین نام می‌شناختند.[۱۳] پس از آن به دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری تبدیل شد و از سال ۱۳۸۴ در وزارت علوم آن را با ترفیع رتبه با نام‌های مرکز آموزش فنون هوایی و همچنین مؤسسه آموزشی عالی هوانوردی و فرودگاهی کشور می‌شناسند. هرچند که هنوز مصطلح است که آن را دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری صدا کنند.[۱۴] بر اساس گفته رئیس‌های پیشین دانشکده، برنامه‌ریزی برای اضافه شدن مقاطع بالاتر و رشته‌هایی که در طول زمان از این دانشکده حذف شده‌اند (مثلاً رشته مهندسی هوانوردی گرایش خلبانی و مهمانداری) و رشته‌های جدید (مثل مهندسی اویونیک، مهندسی نقشه‌برداری، مهندسی ایمنی زمینی و آتش‌نشانی، مهندسی ماهواره و...) شده‌است تا نام دانشکده در آینده به دانشگاه صنعتی هوافضای ملی یا دانشگاه صنعتی هواپیمایی کشوری تغییر یابد.
رتبه‌بندی[ویرایش]
- رتبه اول بهترین کالج (=دانشکده) تکنولوژی (فناوری) ایران براساس سایت یونیپیج[۱۵]
- جزو بیست کالج برتر غیرنظامی خاورمیانه[۱۶]
- رتبه اول کالج هواپیمایی خاورمیانه و دومین آموزشگاه هوانوردی خاورمیانه[۱۷]
- چهارمین آموزشگاه تخصصی ترینی پلاس سازمان جهانی هواپیمایی
- دومین آموزشگاه تخصصی ترینی پلاس در غرب آسیا
- ۳۲مین آموزشگاه هوانوردی جهان در معیار وبومتریک[۱۸]
- رتبه اول در ارائه الکترونیک و مخابرات در بین آموزشگاه‌های هوانوردی[۱۹]
نخستین‌ها[ویرایش]
- نخستین مرکز آموزش ارائه دهنده خلبانی غیرنظامی در ایران[۲۰]
- نخستین مرکز آموزش گلایدر و پاراگلایدر در ایران[۲۰]
- نخستین آموزشگاه ارائه دهنده گرایش‌های مهندسی الکترونیک هواپیمایی و مهندسی مخابرات هواپیمایی در بین گرایش‌های رشته مهندسی برق[۲۱]
- نخستین مرکز آموزش خلبانی غیرنظامی برای زنان در خاورمیانه[۲۰]
- نخستین مرکز آموزش تعمیر و نگهداری هواپیما در ایران[۲۰]
- نخستین مرکز آموزش هواشناسی در ایران[۲۰]
- نخستین مرکز آموزش چتربازی ویژه بانوان (نخستین چترباز های زن ایران فارغ‌التحصیل باشگاه: معصومه (مسیح) مقدم‌‌سلیمی، بهجت امامعلیزاده، فریدا خمسه و مهرانگیز زنده‌نام)[۲۰][۲۲]
- نخستین آموزشگاه ارائه دهنده گرایش‌های مهندسی الکترونیک هواپیمایی و مهندسی مخابرات هواپیمایی در بین گرایش‌های رشته مهندسی برق«مهندسی الکترونیک و مخابرات هواپیمایی».
رشته‌های آکادمیک[ویرایش]
دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری در پنج رشته در مقطع کارشناسی پیوسته و از طریق کنکور سراسری به صورت روزانه دانشجو می‌پذیرد.[۲۳] همچنین براساس گفته رئیس پیشین دانشکده در سال ۱۳۹۴، قرار بر ایجاد کارشناسی ارشد و دکترا در آینده نزدیک بوده‌است.[۲۴]
مهندسی‌تعمیر و نگهداری هواپیما[ویرایش]
رشته تعمیر و نگهداری هواپیما شامل دروس تئوری و عملی در زمینه آشنایی با بخش‌های مختلف هواپیما از جمله بدنه و موتور، قطعات، نحوه عملکرد و شرح وظایف آنها، نحوهٔ تعمیر و نگهداری در شرایط مطلوب و قابل استفاده، روشهای ایمن و اصول ایمنی محیط کار، آشنایی با تجهیزات و ابزارآلات مورد استفاده در محیط شغلی و طرز صحیح کار با آنها، آشنایی کلی با سازوکار بخش‌ها و قطعات مختلف هواپیما، کار عملی در کارگاه‌های مختلف آموزشی در زمینه موتورهای جت و پیستونی و بسیاری موارد دیگر می‌باشد.[۲۵]
این رشته مانند سایر رشته‌های این دانشکده فاقد رشته هم نام و مشابه در مقطع تحصیلات تکمیلی می‌باشد و دانشجویان فارغ‌التحصیل برای ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر می‌بایست در رشته‌هایی نظیر مهندسی هوافضا و مهندسی مکانیک به ادامه تحصیل بپردازند.[۲۵]
از سال ۱۳۹۳ خورشیدی، این رشته جزو رشته‌های کارشناسی و مهندسی قرار گرفت.[۲۵]
- متن قسم نامه متخصصین تعمیرات هواپیما در دانشکده
من به عنوان یک متخصص نگهداری هواپیما سوگند یاد می‌کنم تا از کلیه حقوق و اختیاراتی که به موجب مقررات هوانوردی به من اعطا شده‌است پاسداری کنم. سوگند یاد می‌کنم که تمامی دانش و مهارت خود را به منظور حفظ سلامت هر پرواز بکار گیرم و در این راه با تصمیم‌گیری و قضاوت‌های شغلی خود، همچنانکه برای خود و عزیزانم عمل می‌کنم زندگی دیگران را از تهدید خطر و نابودی محافظت کنم.
من برای پاسداری از این سوگند به خویشتن اجازه نخواهم داد که فراتر از محدوده دانش و تجربیات خود عمل کنم و به دیگران نیز در هر پست و مقامی که باشند اجازه نخواهم داد تا بتوانند نظریات و اقداماتی که برخلاف کتب و مراجع مجاز هواپیماست را جامه عمل بپوشانند. من برای پاسداری از این سوگند اجازه نخواهم داد تا به هر دلیلی شک و تردید در قضاوتها و تصمیماتم راه یابد زیرا ایمان دارم که هیچ دلیلی نمی‌تواند آنقدر فوری مهم باشد که بر انجام کار صحیح و اجرای تصمیمات قانونی ارجحیت یابد.
من به روشنی دریافته ام که مسئولیت شغلی متخصصین نگهداری هواپیما بسیار خطیر و حیاتی است؛ بنابراین به عنوان یک متخصص از خداوند یاری می‌خواهم تا مرا در پیشبرد هدف‌های جامعه هوانوردی و حرکت در تعالی اندیشه ام یاری فرماید.
مهندسی مراقبت پرواز (کنترلر)[ویرایش]
کنترلرها (کارشناسان کنترل پرواز) با چشمانی دقیق و مراقب، تغییرات لحظهای و کامپیوتری صفحات رادار را زیر نظر دارند و با استفاده از رادار و فرکانس‌های رادیویی، هواپیماها را در آسمان هدایت می‌کنند و برای خلبانها مشخص می‌کنند که به کدام سمت گردش کنند، اوج بگیرند، فرود آیند و سرعتشان را زیاد یا کم کنند و بسیاری مسائل دیگر تا اینکه تداخلی پیش نیاید و از جدایی و ایمنی کامل برخوردار گردند.[۲۵]
اهداف کلی مراقبت پرواز به نقل از اسناد بین‌المللی سازمان ایکائو که محوریت آموزش دانشکده نیز بر آن است:
- تسریع و ایجاد نظم در جریان پروازها.
- ارائه اطلاعات لازم و مفید در جهت ایمنی پروازها.
- کمک و مساعدت به هواپیمایی دارای وضعیت اضطراری.
- جلوگیری از برخورد هواپیماها با یکدیگر و با سایر موانع.
- جلوگیری از برخورد هواپیماها با یکدیگر در فضای کنترل شده.
گرایش های برق هواپیمایی[ویرایش]
مهندسی برق گرایش الکترونیک هواپیمایی[۲۶][ویرایش]
این مهندسی با نام مهندسی الکترونیک هواپیمایی شناخته می‌شود. هواپیما قبل، حین و بعد از پرواز نیازمند تجهیزات و بسترهایی هست که بسیاری از نیازهای خود مانند اطلاعات ناوبری، سیستمهای ارتباطی و نظارتی (CNS)را برطرف سازد. مسلماً چنین تجهیزاتی نیازمند نصب، راه اندازی، نگهداری و تعمیر می‌باشند که این وظیفه خطیر بر عهده یک متخصص الکترونیک هواپیمایی در فرودگاه‌های کشور است.[۲۵] نخستین دوره کارشناسی پیوسته مهندسی الکترونیک هواپیمایی از کنکور سراسری ریاضی و فنی در سال 1398 جذب شدند.
البته متخصصین الکترونیک هواپیمایی می‌توانند با گذراندن واحدهایی مدرک B2 یا همان اویونیک خود را از سازمان هواپیمایی کشوری دریافت کنند. این مدرک آنان را قادر می‌سازد که بتوانند بر روی سیستمهای ناوبری، ارتباطی و الکترونیکی خود هواپیما نیز کار کنند یا به عبارت دیگر در شرکت‌های هواپیمایی در کنار متخصصین تعمیر و نگهداری هواپیما مشغول به کار شوند.[۲۵]
در این رشته تمام دروس مهندسی برق گرایش الکترونیک خوانده و علاوه بر آن دروس تخصصی و هواپیمایی نیز می‌خوانند. به همین خاطر دانشجویان این رشته برای مقاطع بالاتر می‌توانند در تمامی گرایش‌های مهندسی برق ادامه تحصیل دهند.[۲۵]
- درس‌های اصلی: عوامل انسانی/ نقشه‌کشی مهندسی/ الکترومغناطیس/ریاضی مهندسی / الکترونیک۱ و ۲ و ۳/مدارهای الکتریکی ۱ و ۲/ مقررات و دستورالعمل‌های الکترونیک هواپیمایی /سیگنال و سیستم‌ها / ماشین الکتریکی ۱ و۲ /آیرودینامیک و مکانیک پرواز / سیستمهای کنترل خطی /سیستمهای دیجیتال ۱/گزارش نویسی فنی /آزمایشگاه مدارهای الکتریکی و اندازه‌گیری / آزمایشگاه الکترونیک ۱ و ۲و ۳/ آزمایشگاه دیجیتال ۱ و۲ / حقوق هواپیمایی / شبکه‌های کامپیوتری / الکتریک هواپیما /زبان تخصصی الکترونیک هواپیمایی / کارگاه الکتریک هواپیما[۲۷]
- درس‌های تخصصی: سیستمهای فرستنده و گیرنده/ خطوط انتقال و مایکروویو / سیستمهای اندازه‌گیری و آلات دقیق هواپیما / آزمایشگاه سیستمهای اندازه‌گیری و آلات دقیق هواپیما /مدارهای پالس و دیجیتال / آزمایشگاه مایکروویو /الکترونیک صنعتی / سیستمهای کمک ناوبری ۱ و ۲/ کارگاه سیستمهای اندازه‌گیری و آلات دقیق هواپیما / CNS / آزمایشگاه پالس و دیجیتال[۲۷]
مهندسی برق گرایش مخابرات هواپیمایی[۲۸][ویرایش]
این رشته که با نام مهندسی مخابرات هواپیمایی هم شناخته می‌شود، از نظر حیطه کاری مقداری با الکترونیک هواپیمایی متفاوت است هر چند که متخصصین این رشته به خاطر دانسته‌های مشترک برقی نیز می‌توانند مانند متخصصین الکترونیک هواپیمایی جهت کسب مدرک اویونیک (B2) اقدام نمایند.[۲۵] نخستین دوره کارشناسی پیوسته مهندسی مخابرات هواپیمایی از کنکور سراسری ریاضی و فنی در سال 1399 جذب شدند.
مهندسین مخابرات هواپیمایی مجموعه ای از متخصصین را شامل می‌شود که اطلاعات زیادی پیرامون پرواز (مانند داده‌های هواشناسی، برخی اطلاعات خاص و …) را از طریق بسترهای موجود (مانند AFTN و …) دراختیار خود هواپیما یا بخش‌های دیگر در فرودگاه‌ها قرار می‌دهند. متخصصین این رشته عمدتاً نیازمند دانش کامپیوتر، شبکه و IT می‌باشند. دانشجویان این رشته برای مقاطع بالاتر می‌توانند در تمامی گرایش‌های مهندسی برق ادامه تحصیل دهند.[۲۵]
- درس‌های اصلی: عوامل انسانی/ نقشه‌کشی مهندسی/ الکترومغناطیس/ریاضی مهندسی / الکترونیک۱ و ۲ و ۳/مدارهای الکتریکی ۱ و ۲/ مقررات و دستورالعمل‌های مخابرات هواپیمایی /سیگنال و سیستم‌ها / ماشین الکتریکی ۱ و۲ /اصول سیستمهای مخابراتی / سیستمهای کنترل خطی /سیستمهای دیجیتال ۱/گزارش نویسی فنی /آزمایشگاه مدارهای الکتریکی و اندازه‌گیری / آزمایشگاه الکترونیک ۱ و ۲و ۳/ آزمایشگاه دیجیتال ۱ و۲ / حقوق هواپیمایی / شبکه‌های کامپیوتری /زبان تخصصی مخابرات هواپیمایی[۲۹]
- درس‌های تخصصی: سرویس اطلاعات پرواز/ سیستمهای فرستنده و گیرنده هواپیما / میدان و امواج / سیستمهای دیجیتال ۲/ سیمولاتور سیستم عامل و سوئیچینگ / طراحی و مهندسی شبکه مخابرات / مخابرات دیجیتال / هواشناسی و کدها / سیستم مبادله پیام AMHS&A / ریزموج و آنتن / طرح‌های منطقه ای مخابرات هواپیمائی /مخابرات بی‌سیم / روبکس و آمار مخابرات[۲۹]
مهندسی اویونیک[ویرایش]
این رشته که در حقیقت زیرمجموعه رشته های برق است به مهندسی سیستم های الکترونیکی و مخابراتی هواگردها (پرنده ها مانند هواپیما، پهپاد بالگرد و...) می پردازد. متخصصین اویونیک تمام دروس اویونیک (B2) را در طی دوره کارشناسی می گذرانند. نخستین دوره کارشناسی پیوسته مهندسی اویونیک از کنکور سراسری ریاضی و فنی در سال 1400 جذب شدند.
رشته‌های منحل شده[ویرایش]
- خلبانی [۶]
- چتربازی [۶]
- هواشناسی [۶]
- مهندسی پرواز[۶]
- مخابرات هوانوردی (بعدها مهندسی مخابرات هواپیمایی جایگزین شد)[۶]
دوره‌های تخصصی آزاد[ویرایش]
دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری به عنوان یک مرکز دارای گواهی نامه CAO.IRI PART 147 از سازمان هواپیمایی کشوری، دوره‌های تخصصی تعمیر و نگهداری هواپیما در دو گرایش مکانیک هواپیما (B1) و اویونیک (B2) را به صورت دوره‌های کامل دوساله یا تطبیقی برگزار می‌کند.
به ابتکار شرکت صنایع هواپیمائی ایران یک دوره تخصصی مکانیک و اویونیک در سال ۱۳۵۳ از طریق کنکور ورودی و در آموزشگاه هواپیمائی قلعه مرغی آغاز گردید. پذیرفته شدگان در این دوره های ویژه تخصصی پس از گذراندن یک دوره ویژه آموزش زبان انگلیسی به دو بخش دوره های تخصصی مکانیک و اویونیک (دانش الکترونیک هواپیما) تقسیم شدند و هر گروه به آموختن دانش تخصصی خود یعنی مکانیک و یا اویونیک در مدت یکسال و نیم پرداختند.[۶]
در بخش اویونیک آموزش پایه های الکترونیک بوسیله استادان آمریکایی و بزبان انگلیسی انجام میگرفت. از جمله استادان مجربی که به کار آموزش الکترونیک مشغول بودند باید از استاد بوریس یاد کرد.[۶]
هدف از این دوره آموزشی تامین پرسنل مورد نیاز شرکت صنایع هواپیمائی ایران در بخش تعمیر و نگهداری سیستمهای مکانیکی و اویونیکی هواپیماهای جنگنده آمریکائی اف-۵ ؛ اف-۴ فانتوم ۲ و اف-۱۴ تام‌کت بود. از این رو پس از پایان دوره تحصیلی این دانش آموختگان به عنوان تکنسین هواپیما در استخدام شرکت صنایع هواپیمائی ایران در آمده و هر یک دربخش تخصصی خود در سال ۱۳۵۵ آغاز بکار نمودند .درکلاس گروه اویونیک شمار تکنسینها به ۱۳ تن میرسید.[۶]
هم چنین دوره‌های دیگری نظیر دوره فروش بلیط هواپیما، سیستمهای مدیریت ایمنی و سایر دوره‌های تخصصی مرتبط با هوانوردی را ارائه می‌دهد. قبل از انتخاب دوره به هزینه‌های میان ترم توجه فرمایید و فقط هزینه ثبت نام را در نظر نگیرید.
آخرین اساسنامه[ویرایش]
ساختار[ویرایش]
براساس ماده سوم اساسنامه، این مرکز دارای شخصیت حقوقی و استقلال اداری و مالی است و وابسته به شرکت مادر تخصصی فرودگاه‌های کشور (بعدها شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران) می‌باشد.[۳۰] دادن حکم، پذیرش استعفا و اختیار عزل ریاست دانشکده بر عهده وزیر راه و شهرسازی است.[۳۱]همچنین این مرکز عضو برنامه Trainair plus سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی موسوم به ایکائو است.[۳]
هیئت امنا[ویرایش]
- وزیر راه و شهرسازی (رئیس)[۳۲]
- وزیر علوم و تحقیقات و فناوری یا نماینده وی[۳۲]
- معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور[۳۲]
- معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور[۳۲]
- رئیس هیئت مدیره شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران[۳۲]
- مدیر عامل شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران[۳۲]
- رئیس مرکز آموزش عالی هوانوردی و فرودگاهی کشور[۳۲]
- ۴ نفر از شخصیت‌های علمی - فرهنگی کشور (دست کم ۲ نفر باید از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها باشد)[۳۲]
اهداف[ویرایش]
براساس گفته‌های دانشکده، سه هدف عمده این مکان شامل موارد زیر است:
- مشارکت در تربیت نیروی انسانی متخصص مورد نیاز کشور در زمینه هوانوردی و فرودگاهی[۳۳]
- زمینه‌سازی مناسب برای رفع نیازهای فنی و تخصصی آموزش عالی در زمینه مذکور[۳۳]
- استفاده از ظرفیتهای بالقوه موجود در کشور برای توسعه و گسترش فناوری حمل و نقل هوایی[۳۳]
وظایف و اختیارات[ویرایش]
براساس ماده دوم اساسنامه ارائه شده توسط وزارت علوم و تحقیقات،[۳۴] وظایف و اختیارات این نهاد شامل:
- فراهم آوردن امکانات ضروری برای تحقق اهداف دانشکده.[۳۵]
- همکاری با مراکز آموزشی و پژوهشی که دارای فعالیتهای علمی در زمینه هوانوردی و فرودگاهی هستند به منظور بهره‌گیری از تجارب و تخصص آنان.[۳۵]
- پذیرش و تربیت دانشجو در رشته‌های مربوط به فناوری حمل و نقل هوایی با مجوز شورای گسترش آموزش عالی[۳۵]
- انتشار مجله، کتاب علمی، جزوه آموزشی، تولید نرم‌افزار و برنامه‌های رایانه ای متناسب با اهداف دانشکده طبق ضوابط و مقررات مربوط[۳۵]
- برگزاری همایش‌های علمی و ارائه دستاوردهای علمی دانشکده در قالب کارگاه‌های آموزشی با رعایت ضوابط و مقررات مربوط[۳۵]
همکاری‌ها[ویرایش]
- دانشگاه ساپینزا، رم، ایتالیا[۳۶]
- مرکز آموزش هوایی بلژیک[۳۷]
- سازمان ملی هواپیمایی کشوری روسیه
- انجمن آزمونهای غیر مخرب ایران[۳۸]
- شرکت (DEHKA) کشور غنا[۳۹]
- انجمن هوافضای ایران[۴۰]
دانشجویان[ویرایش]
براساس گفته رئیس سابق دانشکده تا سال ۱۳۹۴، بیش از ده هزار نفر در این دانشکده به تحصیل پرداخته‌اند.[۴۱]
تعداد دانشجویان آکادمیک در هرسال[ویرایش]
- سال ۱۳۹۴ تنها از طریق کاردانی به کارشناسی (کارشناسی ناپیوسته): ۸۰ نفر[۴۲]
- سال ۱۳۹۹ تنها از طریق کنکور سراسری (کارشناسی پیوسته): ۹۰ نفر[۴۳]
گروه های دانشجویی[ویرایش]
- شورای صنفی دانشجویان[۶]
- شورای صنفی خوابگاه[۶]
- انجمن علمی[۶]
- کانون دانشجویی جمعیت هلال احمر (جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران) (منحل شده)[۶]
- انجمن اسلامی دانشجویان (منحل شده)[۶]
- کانون فرهنگ و هنر (منحل شده)[۶]
- بسیج دانشجویی[۶]
شورای صنفی دانشکده[ویرایش]
طبق ماده ۳۲ منشور حقوق دانشجویی، دانشجویان حق دارند در چارچوب قوانین و مقررات، شورای صنفی و رفاهی داشته باشند. این شورا مرکب از نمایندگان دانشجویان هر مؤسسه است که با رای مستقیم آنها ابتدا در سطح واحد (دانشکده‌ها) و سپس در سطح مؤسسه (دانشگاه) مطابق آیین‌نامه انتخاب می‌شود و وظایف «تقویت زمینه‌های مشارکت، همفکری، تصمیم سازی، برنامه‌ریزی و همکاری دانش جویان در امور صنفی و حفظ و پیگیری حقوق و حریم دانشجویی» را در محورهای متعدد آموزشی، رفاهی، خدماتی و… بر عهده دارد. شورای صنفی دانشجویان نهادی دانشجویی است که به منظور مشارکت دانشجویان در تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی برای امور صنفی، رفاهی و آموزشی دانشجویان شکل گرفته‌است. اهرم تحقق این هدف همواره، افزایش آگاهی دانشجویان نسبت به مسائل صنفی جهت احقاق حقوق‌شان بوده‌است. شورای صنفی نهادی است که خارج از جناح‌بندی‌های سیاسی و توسط خودِ بدنه دانشجویی با هدف تحقق‌بخشی به مطالبات دانشجویان شکل گرفته‌است و بارزترین مشخصه آن اعمال خواست و نظر دانشجویان بر نحوه مدیریت و ساماندهی دانشگاه بوده‌است. شورای صنفی دانشکده مهندسی هوافضا درحال حاضر دارای ۵نفر اعضای اصلی و ۲نفر علی‌البدل هستند که شامل یک دبیر، کمیته آموزش، کمیته رفاه و کمیته فوق برنامه است. از وظایف و اختیارات شورای صنفی دانشکده می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- پیگیری حقوق صنفی دانشجویان واحد مربوط، شناسایی مشکلات و ارائه پیشنهاد و راهکارهای اصلاحی به مسئولان ذی‌ربط واحد و شورای مؤسسه
- پیگیری رفع مشکلات صنفی دانشجویان واحد از طریق مسئولان ذی‌ربط واحد و شورای مؤسسه
- همکاری با کمیته اجرایی در مراحل اجرایی برگزاری انتخابات
- ارائه گزارش عملکرد برای هر نیمسال به شورای نظارت مؤسسه
- رسیدگی به شکایات و اعتراضات اعضای واحد[۴۴]
انجمن علمی دانشکده[ویرایش]
تعریف انجمن علمی: مجموعه‌ای متشکل از دانشجویان علاقه‌مند به مشارکت داوطلبانه در فعالیتهای علمی در یک یا چند گروه آموزشی یا دانشکدهٔ دانشگاه است.
انجمن علمی دانشکده مهندسی هوافضا به منظور حمایت، تقویت و ترویج فرهنگ و اخلاق علمی در دانشگاه‌های کشور، تقویت روحیه و بنیه علمی دانشجویان مستعد و توانمند و فراهم آوردن زمینه‌های مناسب برای فعالیتهای جمعی علمی، همچنین بهره‌مندی از توانمندی و خلاقیت دانشجویان در تحقق توسعه علمی و نهضت تولید علم و جنبش نرم‌افزاری با حمایت دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی و پژوهشی کشور طبق مفاد آیین‌نامه مصوب توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تشکیل می‌شود و به فعالیت می‌پردازد. اهداف تأسیس و فعالیتهای انجمن‌ها و اتحادیه‌های انجمن‌های علمی دانشجویی به شرح زیر است:
- ایجاد زمینه‌های مناسب برای شکوفایی استعدادها و بروز خلاقیت علمی دانشجویان و بهره‌گیری از توانمندی آنها در تحقق و تقویت فضای علمی دانشگاه
- افزایش مشارکت جمعی و داوطلبانه دانشجویان در فعالیتهای علمی به منظور ترویج فرهنگ کار گروهی
- تکمیل رسالت‌های دانشگاه در تربیت نیروی انسانی متخصصِ توانمند با رویکرد فرصت‌دهی و اعتماد
- تقویت و تحکیم پیوندهای نظام آموزش عالی با بخش‌های مختلف جامعه و مجامع علمی ملی و بین‌المللی
برخی از فعالیتهای علمی انجمن[ویرایش]
- رویداد علمی (مسابقه، جشنواره، کنفرانس، نشست، سمینار، نمایشگاه، بزرگداشت، گردهمایی علمی و تخصصی)
- فعالیت آموزشی (کارگاه‌ها، کلاس‌ها و دوره‌های آموزشی علمی و تخصصی)
- تولید و نشر محتوای علمی (نشریه، کتاب، صفحات مجازی، نرم‌افزار، فیلم، مولتی‌مدیا، تابلو یا برد، مدیای علمی و تخصصی)
- فعالیت پژوهشی (تحقیق، مطالعه و پژوهش)
- کارآفرینی (ترویج و حمایت از کارآفرینی)
- خلاقیت علمی (اختراع، ابتکار، نوآوری و نوآفرینی)
- گفتگوی علمی و تخصصی (هم‌اندیشی، مباحثه، گفتگو، کرسی آزاداندیشی، مناظره، بحث و تبادل نظر، سخنرانی، میز گرد، نقد و نظر، حلقه فکری)
- ارتباطات و همکاری‌های علمی (جلسه، بازدید و همکاری مشترک با مراکز و مجموعه‌های علمی، خدماتی، صنعتی، حرفه‌ای یا تخصصی ملی یا بین‌المللی و ارتباط با دانش‌آموختگان)[۴۵]
نشریات دانشجویی[ویرایش]
افراد سرشناس[ویرایش]
رئیس‌ها و سرپرست ها[ویرایش]
- قوام‌الملک شیرازی ( ۱۳۱۸ -؟)[۶]
- امیرحسین ربیعی (آخرین ریس پیش از انقلاب ۱۳۵۷)[۶]
- مهندس مصطفی هوشیار(1373 - 1378) رییس
- دکتر سید محمد باقر ملائک ( 1378-1382) رییس
- دکتر محمدرضا طیبی رهنی (1384 -۱۳۸2)[۶] رییس
- محمد رضا حبیبی (پزشک ) (1384-1388) (سرپرست/رییس)
- محمدرضا عبدالرحیمی (1388 - ۱۳90)[۴۶] (سرپرست)
- دکتر حسین قنبری (1390–۱۳۹۸)[۴۶] رییس
- مهندس مهرداد طباطبایی (۱۳۹۸-١٤٠٠)[۴۷] (سرپرست)
- دکتر علی واحدی (اسفند ١٤٠٠-مرداد ١٤٠١)[۶] (سرپرست)
- دکتر اردوان کریم زاده (مرداد ١٤٠١-کنون)[۶] (سرپرست)
اساتید نامدار[ویرایش]
- عبدالحسین پرویز نوایی، رییس اسبق سازمان هواشناسی ایران، استاد هواشناسی[۶]
- ژینوس نعمت محمودی، نخستین رییس زن سازمان هواشناسی، استاد هواشناسی[۶]
- دکتر حسین قنبری < ؛ دکترای فیزیک(میدان و امواج) استاد خطوط انتقال، ماکرویو، آنتن و...
- دکتر اردوان کریم زاده ، استادیار
- دکتر جواد پرستاری ، استادیار
- سحر تاج‌بخش، رئیس سازمان هواشناسی ایران، استاد هواشناسی[۶]
- علی نخجوان، نخستین فرمانده پدافند هوایی ایران، استاد مخابرات هوانوردی و رادار[۶]
- سید جواد شهرستانی، شهردار تهران ،استاد مخابرات[۶]
فارغ التحصیلان برجسته[ویرایش]
به علت جابجایی‌ها و تغییر نام‌های این دانشکده و تغییر رشته‌های تدریسی در طول تاریخ ممکن است افراد در رشته و مکان‌هایی درس خوانده باشند که امروزه زیرمجموعه دانشکده نباشند.
محمدرضا شاه درحال گرفتن گواهینامه خلبانی از ژنرال نخجوان، باشگاه خلبانی
زنان خلبان ایرانی در باشگاه خلبانی (فرودگاه دوشان تپه)
فارغ التحصیلان باشگاه خلبانی (فرودگاه مهرآباد)۱۳۱۹ خورشیدی
عکس یادگاری نخستین فارغ التحصیلان باشگاه خلبانی در فرودگاه مشهد ۱۳۱۸ خورشیدی
_%D8%A8%D8%A7%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C%DB%8C_%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%8C_%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D9%85%D8%B4%D9%87%D8%AF_1318.jpg)
- محمدرضا شاه، آخرین شاه ایران، رشته خلبانی
- عفت تجارت‌چی، نخستین خلبان زن ایرانی، رشته خلبانی
- فاطمه پهلوی، دختر رضاشاه و دهمین فرزند او، نخستین خلبان هلیکوپتر، رشته خلبانی[۴۸]
- اکرم منفرد آریا، خلبان زن ایرانی، رشته خلبانی
- پوران، خواننده و بازیگر ایرانی، رشته خلبانی
- قدسیه فرخزاد، از نخستین زنان خلبان ایران، رشته خلبانی
- ساساندخت ساسانی، خلبان زن ایرانی، رشته خلبانی
- داریوش تیمسار، اولین خلبان غیرنظامی ایران و نخستین دانشجو این دانشکده (آموزشگاه عالی هوانوردی)، رشته خلبانی[۴۹]
- مهرانگیز زنده نام، نخستین چترباز زن ایرانی، رشته چتربازی
- آینا آوشید، نخستین کمک خلبان زن ایرانی، رشته خلبانی[۵۰]
- منصور ستاری، فرمانده نیروی هوایی ارتش، رشته مخابرات هواپیمایی
- مرتضی (سعید) ثنایی، طراح جنگنده آذرخش (F-5)، تعمیر و نگهداری هواپیما
- سرهنگ بهمن فرقانی، افسر ایمنی پرواز، تعمیر و نگهداری هواپیما
- احمد مومنیرخ ، مدیرعامل و رییس هیئت مدیره اسبق شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران ، الکترونیک هواپیمایی(۱۳۵۴)[۱]
- هوشنگ شهبازی، خلبان مسافربری ایران، رشته مهندسی پرواز
- شکرالله جعفری، نویسنده و مخترع حوزه الکترونیک و ایمنی هواپیمایی و رییس اسبق اداره مهندسی تجهیزات ایمنی هوانوردی، مهندسی الکترونیک هواپیمایی (۱۳۶۰)[۵۱][۵۲]
کانون فارغ التحصیلان[ویرایش]
کانون در سال ۱۳۹۵ خورشیدی تأسیس گردید.[۵۳] با توجه به شروع فعالیتهای کانون فارغ التحصیلان دانشکده، برخی از اهداف این کانون عبارتند از:
- انعکاس نیازهای علمی و فنی بخش‌های مختلف اجرایی کشور به دانشکده.[۵۳]
- ایجاد تسهیلات لازم جهت استفاده فارغ التحصیلان از امکانات آموزشی، پژوهشی، فرهنگی و رفاهی دانشکده.[۵۳]
- برگزاری کنفرانس‌ها، سمینارها و گردهمایی‌های علمی، فنی، فرهنگی و اجتماعی.[۵۳]
- شناسایی توان علمی، فنی، تحقیقاتی و مدیریتی اعضای کانون و هدایت آنها به مراکز مورد نیاز کشور.[۵۳]
- فراهم نمودن زمینه انجام پروژه‌های مشترک علمی، فنی بین دانشکده و بخش‌های اجرایی کشور.[۵۳]
- هماهنگی در امر بهره‌گیری اساتید و دانشجویان از مراکز صنعتی کشور از طریق بازدیدهای علمی و تأمین دوره‌های کارآموزی مناسب برای دانشجویان.[۵۳]
- راهنمایی فارغ التحصیلان برای کاریابی و اشتغال در مراکز علمی و صنعتی کشور.[۵۳]
سهم از بودجه کشور[ویرایش]
سهم مرکز آموزش عالی هوانوردی و فرودگاهی کشور از کل بودجه ۱۳۹۴ اعتباری به میزان ۷۴٫۵۰۰ میلیون ریال است.[۵۴]
نگارخانه[ویرایش]
بازدید محمدرضا شاه و فرح دیبا از مجموعه فرودگاهی مهرآباد ، مرکز آموزش عالی اختصاصی سازمان هواپیمایی کشور(۲ مرداد ۱۳۴۹)منبع:اطلاعات هفتگی
آینا اوشید و عفت تجارت‌چی و قدسیه فرخزاد، نخستین زنان خلبان ایران و فارغ‌التحصیلان زن رشته خلبانی ، محوطه فرودگاه مهرآباد
نمای دور از محوطه دانشکده
مصاحبه شاهزاده رضا پهلوی با خبرنگاران پس از پرواز، محوطه دانشکده آموزش عالی هواپیمایی کشور، فرودگاه مهرآباد
فروشگاه کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان فرودگاه مهرآباد در سال ۱۳۵۴، در نزدیکی دانشکده
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «مذاکرات مجلس شورای ملی، جلسه چهل و هفتم مجلس هفدهم». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۲۱.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «معرفی دانشکده». www.catc.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۱.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ مدیر. «دانشکده صنعت هواپیمایی عضو رسمی برنامه جهانی TRAINAIR PLUS ایکائو شد». www.catc.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۰۹.
- ↑ «دانشگاه صنعت هواپیمایی کشوری». دانشگاه صنعت هواپیمایی کشوری. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۱.
- ↑ «دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری | هوافضا | مرکز مهندسی هوافضا». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ فوریه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۱.
- ↑ ۶٫۰۰ ۶٫۰۱ ۶٫۰۲ ۶٫۰۳ ۶٫۰۴ ۶٫۰۵ ۶٫۰۶ ۶٫۰۷ ۶٫۰۸ ۶٫۰۹ ۶٫۱۰ ۶٫۱۱ ۶٫۱۲ ۶٫۱۳ ۶٫۱۴ ۶٫۱۵ ۶٫۱۶ ۶٫۱۷ ۶٫۱۸ ۶٫۱۹ ۶٫۲۰ ۶٫۲۱ ۶٫۲۲ ۶٫۲۳ ۶٫۲۴ ۶٫۲۵ ۶٫۲۶ ۶٫۲۷ ۶٫۲۸ ۶٫۲۹ ۶٫۳۰ ۶٫۳۱ Latifiyan, P (2022). "History of Civil Aviation Technology College - part 1" [تاریخ دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری - بخش ۱]. Flight to Infinity. ١ (به انگلیسی). 1 (4): 3.
- ↑ «مذاکرات جلسه چهاردهم دوره سیزدهم مجلس شورای ملی هجدهم دی ۱۳۲۰». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۲۱.
- ↑ «مذاکرات مجلس شورای ملی، جلسه ۱۴». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۲۱.
- ↑ «سازمان هواپیمایی کشوری». fa.m.wikipedia.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۱۰.
- ↑ «جلسه ۴۷ مجلس هفدهم شورای ملی».[پیوند مرده]
- ↑ «تاریخ سازمان هواپیمایی کشوری». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۰ مارس ۲۰۲۱.
- ↑ «فارغ التحصیلان صنعت هوانوردی به خارج از کشور اعزام می‌شوند». catc.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۰۹.
- ↑ نوروز ۱۳۴۸). "با راهنمایان آسمان ایران آشنا شوید". تهران مصور: ۸۶.
- ↑ «دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری - Civil Aviation Technology College». catc.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۱۰.
- ↑ "University Ranking 2020 | The Biggest University Database". www.unipage.net. Retrieved 2021-02-17.
- ↑ «Middle East | Ranking Web of Universities: Webometrics ranks 30000 institutions». www.webometrics.info. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۱۷.
- ↑ «Search | Ranking Web of Universities: Webometrics ranks 30000 institutions». www.webometrics.info. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۱۷.
- ↑ «Search | Ranking Web of Universities: Webometrics ranks 30000 institutions». www.webometrics.info. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۱۷.
- ↑ «Search | Ranking Web of Universities: Webometrics ranks 30000 institutions». www.webometrics.info. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۱۷.
- ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ ۲۰٫۲ ۲۰٫۳ ۲۰٫۴ ۲۰٫۵ Latifiyan, P (2022). Farad Teams. "The firsts" [اولین‌ها]. Flight to Infinity (به انگلیسی). 1 (3): 4.
- ↑ «مهندسی الکترونیک و مخابرات هواپیمایی». catc.ac.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۱۷.
- ↑ «4دخت آسمان». 4دخت آسمان (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۰-۲۷.
- ↑ «پایگاه خبری-تحلیلی ایرلاین پرس | ⬅️⬅️⬅️ اطلاعیه پذیرش دانشجو دانشکده صنعت هواپیمایی». airlinepress.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ ژوئیه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۱.
- ↑ «◄ سهم دانشکده صنعت هواپیمایی از لایحه بودجه ۹۴». تین نیوز. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۱.
- ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ ۲۵٫۲ ۲۵٫۳ ۲۵٫۴ ۲۵٫۵ ۲۵٫۶ ۲۵٫۷ ۲۵٫۸ «Raahnamaye-jaame-94-6-Mordad[catc.info]». s3.picofile.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۱.
- ↑ بنا بر تصویب وزارت علوم
- ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ «چارت کارشناسی پیوسته رشته مهندسی الکترونیک هواپیمایی» (PDF).
- ↑ بنا بر تصویب وزارت علوم
- ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ «چارت کارشناسی پیوسته رشته مهندسی مخابرات هواپیمایی» (PDF).
- ↑ «ماده سوم اساسنامه مرکز آموزش عالی هوانوردی و فرودگاهی کشور» (PDF).
- ↑ «ماده ۸ اساسنامه مرکز آموزش عالی هوانوردی و فرودگاهی کشور» (PDF).
- ↑ ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ ۳۲٫۲ ۳۲٫۳ ۳۲٫۴ ۳۲٫۵ ۳۲٫۶ ۳۲٫۷ «ماده ۶ اساسنامه مرکز آموزش عالی هوانوردی و فرودگاهی کشور» (PDF).
- ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ ۳۳٫۲ «اهداف». catc.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۰۹.
- ↑ [اساسنامه دانشکده «http://catc.ac.ir/images/asasnameh.pdf»] مقدار
|نشانی=را بررسی کنید (کمک). پیوند خارجی در|title=وجود دارد (کمک) - ↑ ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ ۳۵٫۲ ۳۵٫۳ ۳۵٫۴ «وظایف و اختیارات، ماده دوم اساسنامه». catc.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۰۹.
- ↑ «برگزاری جلسه مشترک مدیران ارشد دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری با نماینده دانشگاه ساپینزا ایتالیا». catc.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۰۹.
- ↑ همکاری با بلژیک[۱][پیوند مرده]
- ↑ «انعقاد تفاهم نامه همکاری آموزشی و پژوهشی دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری با انجمن آزمونهای غیر مخرب ایران». catc.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۰۹.
- ↑ «انعقاد تفاهم نامه همکاری آموزشی فیمابین دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری ایران و شرکت (DEHKA) کشور غنا». catc.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۰۹.
- ↑ «پانزدهمین کنفرانس بین‌المللی انجمن هوافضای ایران». catc.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۰۹.
- ↑ «پرواز دانشکده هواپیمایی برای جذب فارغ‌التحصیلان رشته‌های مهندسی». ایسنا. ۲۰۱۴-۰۹-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۱.
- ↑ «پذیرش دانشجو در مرکز آموزش عالی هوانوردی و فرودگاهی کشور آزمون سراسری». catc.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۰۹.
- ↑ دفترچه انتخاب رشته ریاضی کنکور سال ۱۳۹۹
- ↑ آیین‌نامه شورای صنفی دانشکده صنعت هواپیمای کشوری
- ↑ آیین‌نامه انجمن علمی دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری
- ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ «مراسم تودیع سرپرست سابق و معارفه ریاست جدید مرکز آموزش عالی هوانوردی و فرودگاهی کشور». www.catc.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۰۹.
- ↑ مدیر. «انتصاب آقای مهندس طباطبایی به سمت ریاست مرکز». catc.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۰۹.
- ↑ «Hompage of Akram Monfared Arya». www.arya.se. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۱۰.
- ↑ «اولین خلبان بازرگانی ایرانی». تین نیوز. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۱۰.
- ↑ «نخستین زنانی که آسمان ایران را تصاحب کردند». ایندیپندنت فارسی. ۲۰۱۹-۱۰-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۱۰.
- ↑ «شرکت فرودگاه ها و ناوبری هوایی ایران - نمایش خبر». www.airport.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئیه ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۷-۰۳.
- ↑ «شرکت فرودگاه ها و ناوبری هوایی ایران - نمایش خبر». www.airport.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئیه ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۷-۰۳.
- ↑ ۵۳٫۰ ۵۳٫۱ ۵۳٫۲ ۵۳٫۳ ۵۳٫۴ ۵۳٫۵ ۵۳٫۶ ۵۳٫۷ «معرفی کانون». catc.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۰۹.
- ↑ «◄ سهم دانشکده صنعت هواپیمایی از لایحه بودجه ۹۴». تین نیوز. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۰۱.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- وبگاه رسمی
- سازمان هواپیمایی کشوری بایگانی‌شده در ۱۱ مارس ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine
- سازمان بین‌المللی هوانوردی کشوری
- یاتا - انجمن بین‌المللی حمل و نقل هوایی
| نظامی | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| انتظامی | |||||||||
| سایر |
| ||||||||
- ایکائو
- بنیانگذاریهای ۱۳۲۸ در ایران
- بنیانگذاریهای ۱۹۴۹ (میلادی) در ایران
- تاریخ هوانوردی ایران
- ترابری در خاورمیانه
- دانشکدههای ایران
- دانشکدههای فنی مهندسی ایران
- دانشگاه‌ها و کالجهای مهندسی در ایران
- دانشگاه‌ها و کالجهای مهندسی
- دانشگاه‌های تهران
- دانشگاه‌های دولتی ایران
- دانشگاه‌های صنعتی ایران
- ساختمانهای ویلیام پریرا
- علم و فناوری در ایران
- فرودگاه بین‌المللی مهرآباد
- مدارس تهران
- دانشگاه‌ها در منطقه ۹ تهران
- نهادهای آموزشی بنیانگذاریشده در ۱۹۴۹ (میلادی)
- هوانوردی در آسیا
- هوانوردی در ایران
- هوانوردی در خاورمیانه
- هوانوردی غیرنظامی در ایران