فلسفه مارکس
| بخشی از سلسله مقالات دربارهٔ |
| مارکسیسم |
|---|
 |
|
علوم اجتماعی |
|
جنبهها |
|
افراد کارل مارکس • فردریش انگلس کارل کائوتسکی • ادوآرد برنشتاین جیمز کانلی • گئورگی پلخانف رزا لوکزامبورگ • ولادمیر لنین لئون تروتسکی • جوزف استالین شن دوژیو • مائو زدونگ • هو شی مین چه گوارا • فیدل کاسترو مکتب فرانکفورت • لوئی آلتوسر گئورگ لوکاچ • کارل کرش آنتونیو گرامشی • آنتون پانهکک رودلف هیلفردینگ • گی دوبور • چارلز امیل روتنبرگ بیشتر |
مسئله عمده در فلسفه مارکسیستی، عبارت است از چگونگی پاسخی که به مسئله اساسی فلسفه داده می‌شود. فلسفه مارکسیستی ماتریالیسم دیالکتیک است. فلسفه مارکسیستی از یک سو ماتریالیسم است، یعنی هم معتقد است که ماده بر شعور، تقدم دارد و هم، معتقد است که شعور انسانی می‌تواند جهان را بشناسد و شناخت انسانی از لحاظ محتوی واقعی خود معتبر است. این فلسفه در همه جهات جهان را آن طور که در واقع هست می بیند. فلسفه مارکسیستی از سوی دیگر دیالکتیکی است زیرا که جهان مادی را در حال حرکت و تکامل و تجدد دائمی می نگرد و اسلوب علمی او در شناخت و تغییر طبیعت و جامعه دیالکتیک ماتریالیستی است. فلسفه مارکسیستی علمی است که بر پایه حل صحیح مسئله اساسی فلسفه، عام‌ترین و کلی‌ترین قوانین تکامل جهان مادی و راه‌های شناخت آن و طرق تغییر و تحول آن را مطالعه می‌کند.
منابع و پیوند به بیرون[ویرایش]
| تاریخ فلسفه |
|---|
 |
| بر پایهٔ تمدن و مکان |
| بر پایه دین |
| بر پایه دوره و زمان |
| بر پایه افراد شاخص |
| بر پایه مکتب |
| بر پایه روش فلسفی |
 درگاه فلسفه |
- فلسفه مارکس
- ماتریالیسم دیالکتیک
- نگاهی به تاریخ فلسفه
- فلسفه را مردمی کنیم
- یادداشت‌ها و نوشته‌های فلسفی و اجتماعی
 |
این یک مقالهٔ خرد فلسفه است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |