نئومارکسیسم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گئورگ لوکاچ فیلسوف و منتقد ادبی مارکسیست مجاری‌تبار، از اندیشمندان مکتب نئومارکسیسم

نئومارکسیسم اصطلاحی غیر دقیق برای تمامی رهیافت‌هایی است که در سده بیستم کوشیده‌اند مارکسیسم را با افزودن عناصری از دیگر نظریات نظیر ایدئالیسم آلمانی (لوکاچاگزیستانسیالیسم (سارتر)، ماتریالسم تاریخی-جغرافیایی (دیوید هاروی)، ساختارگرایی (آلتوسر) و روان‌کاوی (ژیژک) اصلاح کنند یا گسترش دهند و از این طریق کاستی‌های مارکسیسم ارتدوکس و ماتریالیسم دیالکتیک را رفع کنند. بسیاری از نظریه پردازان نئومارکسیست جامعه‌شناس یا روان‌شناس و حتی جغرافی دان هستند. از جمله مکاتب مطرح نئومارکسیسم می‌توان به مارکسیسم غربی و مکتب فرانکفورت اشاره کرد.

منابع[ویرایش]