لوئی آلتوسر
| لوئی آلتوسر | |
|---|---|
 | |
| نام در زمان تولد | لوئی پیر آلتوسر |
| زادهٔ | ۱۶ اکتبر ۱۹۱۸ بیر مراد رایس، الجزایر فرانسه |
| درگذشت | ۲۲ اکتبر ۱۹۹۰ (۷۲ سال) پاریس، فرانسه |
| ملیت | فرانسوی |
| دوره | فلسفه قرن بیستم |
| حیطه | فلسفه غربی |
| مکتب | مارکسیسم ساختارگرا |
علایق اصلی | سیاست علم اقتصاد ایدئولوژی |
ایده‌های چشمگیر | گسست معرفت‌شناختی تعریف‌شدگی بیش از حد ایدئولوژی و دستگاه‌های ایدئولوژیک دولت بازخواست ماتریالیسم تصادفی جبرگرایی اقتصادی تعین چند بعدی |
تأثیرگذار بر
| |
| بخشی از سلسله مقالات دربارهٔ |
| مارکسیسم |
|---|
 |
لوئی پیر آلتوسر (به فرانسوی: Louis Pierre Althusser)}؛ (۱۶ اکتبر ۱۹۱۸ در الجزایر -۲۲ اکتبر ۱۹۹۰) جامعه شناس و فیلسوف مارکسیست فرانسوی بود. او از بالاترین مقامات آکادمیک حزب کمونیست فرانسه بود و نظریه هایش عمدتاً در پاسخ به خطراتی (همچون مارکسیسم انسانگرایانه مکتب فرانکفورت) بودند که به زعم او بنیان‌های نظری مارکسیسم را تهدید می‌کرد. لوئی آلتوسر، «مارکسیست ساختارگرا» است که مفهوم ایدئولوژی در اندیشهٔ کارل مارکس، در دست‌های او ورز بیشتری پیدا کرده‌است. او با تاسی از مارکس، باورمند است هر نظام اجتماعی برای بقا و ماندگاری، ناگزیر از بازتولید شرایط و تولید است. به این معنا که هر صورت بندی اجتماعی باید شرایط تولید خودش یا به عبارت دیگر، نیروهای تولید و روابط تولیدی موجود را بازتولید کند. آلتوسر ضمن تفکیک بازتولید روابط تولید از بازتولید نیروهای تولید، نهادها و سازوبرگ‌های دولت را نیز به دستگاه‌های ایدئولوژیک دولت و دستگاه‌های سرکوبگر دولت تقسیم می‌کند.[۱]
آلتوسر در دیدگاهی ضداومانیستی معتقد بود انسان‌ها عاملانی صاحب اختیار و آزادی کامل نیستند، بلکه موجوداتی وابسته به نیروهای تاریخی و غیرشخصی مبارزه طبقاتی هستند.
زندگی[ویرایش]
لوئی آلتوسر در ۱۶ اکتبر ۱۹۱۸ در الجزایر زاده شد. او در سال ۱۹۳۰ به خاطر شغل پدرش همراه با پدر، خواهر و مادرش به مارسی و در سال ۱۹۳۶ به لیون فرانسه مهاجرت کرد. مقطع متوسطه را در دبیرستان «لیسه دو پارک» با موفقیت گذراند و در اکول نرمال سوپریور پاریس پذیرفته شد. با آغاز جنگ دوم جهانی به ارتش فرانسه پیوست و با شکست فرانسه، به دست آلمان‌ها اسیر و در اسارت دچار ناخوشی‌های روانی و جسمی شد. پس از اسارت به مارکسیسم گرایش یافت. او در سال ۱۹۴۶ با زنی انقلابی و یهودی – لیتوانیایی به نام هلن ریتمن آشنا شد و تا پایان عمر با او به سر برد. آلتوسر در سال ۱۹۴۸ به حزب کمونیست فرانسه پیوست، این در زمانی بود که افرادی چون موریس مرلوپونتی از حزب کمونیست فرانسه جدا می‌شدند. همان سال وی به تدریس فلسفه در دانشگاه پرداخت. آلتوسر که در اسارت دچار ناخوشی‌های روانی گشته بود در ۱۹ نوامبر ۱۹۸۰ با دستان خود همسرش را خفه کرد و بدین ترتیب به بیمارستان روانی «سنت آن» فرستاده شد. سه سال در بیمارستان بود و پس از بهبودی، به شمال پاریس رفت و به کارش ادامه داد. او سرانجام در ۲۲ اکتبر ۱۹۹۰ در اثر حمله قلبی درگذشت.
اندیشه[ویرایش]
آلتوسر نماینده عمده نحله ساختارگرایی (اصالت ساخت) در مارکسیسم معاصر بوده‌است که در برابر مارکسیسم ارتدکس، مارکسیسم رسمی عصر استالین، و مارکسیسم هگلی و فلسفی مارکسیست‌های غرب قرار دارد. اندیشه‌های او در فرانسه واکنش‌های منفی در حزب کمونیست و در بین مارکسیست – لنینیست‌ها ایجاد کرد. آلتوسر تحت تأثیر آرای فیلسوفانی چون گاستون باشلار بود و ادعا می‌کرد نظریه مارکسیستی را بر پایه علمی بیان می کند که خالی از هر گونه جریان یا عنصر ایدئولوژیک است. آرای او را می‌توان با چنین عناوینی جمع‌بندی کرد: مساله گسست معرفت‌شناختی در اندیشه مارکس، مشاجره با دیگر نحله‌های مارکسیستی، ساختگرایی و بحث دولت و ایدئولوژی.
آلتوسر آشکارا از نظام کمونیستی شوروی انتقاد می‌کرد و استالین را به تحریف اصولی متهم می‌کرد که مارکس، کتاب سرمایه را بر آنها مبتنی کرده‌است. در سال ۱۹۶۵ کتاب‌های «دفاع از مارکس» و «خوانش سرمایه» را منتشر کرد. در این کتاب‌ها با تلفیق رویکرد تاریخی مارکس با نظریهٔ ساختارگرایی گفت همهٔ جوامع دارای ساختار بنیادین واحدی هستند و تغییرات آنها بیشتر ناشی از نیروهای اجتماعی گسترده (ساختار) است تا کنش‌های فردی. از این نظریهٔ او همچون نظریه‌ای ضدبشری به‌شدت انتقاد شده‌است. این منازعه در فلسفهٔ قرن ۲۰ تأثیر به‌سزایی نهاد و برخی از منتقدان بعدی با حذف مارکس از مباحثه، مفاهیم آلتوسر را در نقد ادبی و انسان‌شناسی به‌کار بردند.
کتاب‌شناسی[ویرایش]
- برای مارکس (۱۹۶۵) ۴(به انگلیسی: For Marx)
- خوانش سرمایه (۱۹۶۵) (به انگلیسی: Reading Capital)
- سیاست و تاریخ (۱۹۵۹) (به انگلیسی: Politics and History)
- موقعیت‌ها (۱۹۶۴) (به انگلیسی: positions)
- لنین و فلسفه (۱۹۶۸) (به انگلیسی: Lenin and Philosophy and Other Essays)
کتاب‌شناسی فارسی[ویرایش]
- آینده تا ابد ادامه دارد (۱۳۹۶): لوئی آلتوسر، مقدمه: داگلاس جانسون، مترجم: عظیم فضلی‌پور، تهران متخصصان بدون مرز، ۳۱۴ صفحه. ISBN 2897206600978
- ایدئولوژی و ساز و برگ‌های ایدئولوژیک دولت (۱۳۸۷): لوئی آلتوسر، مترجم: روزبه صدرآرا، تهران: چشمه، ۸۸ صفحه.ISBN 7450362964978
- پیشگفتاری برجلد اول سرمایه و دو اثر دیگر (۱۳۵۸): لوئی آلتوسر، مترجم: ا. شمس، تهران: ایران، ۹۶ صفحه.
- دیالکتیک تاریخ به همراه یک مصاحبه با لویی آلتوسر (۱۴۰۰): لوئی آلتوسر، مترجم: بابک سلیمی‌زاده،هامان نویدپور، تهران: ژرف، ۸۰ صفحه.
ISBN 9028925964978
- ساختارگرایی چیست؟ (۱۴۰۰): ژیل دولوز، لوئی آلتوسر، مترجم: نوید گرگین، تهران: شب‌خیز، ۱۵۶ صفحه. ISBN 4107178622978
- علم و ایده‌ئولوژی (۱۳۹۶): لوئی آلتوسر، مترجم:مجید مددی، تهران: نیلوفر، ۵۵۲ صفحه.ISBN 6674448964978
- ما و ماکیاولی (۱۳۹۷): لوئی آلتوسر، مترجم: میثم اهرابیان صدر، احمد مرسلی، تهران: آگه، ۱۸۰ صفحه. ISBN 5347329964978
منابع[ویرایش]
 |
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به لوئی آلتوسر در ویکیگفتاورد موجود است. |
- ویکی‌پدیای انگلیسی
- اندیشه‌های مارکسیستی، حسین بشیریه، نشر نی
- دانشنامه دانش‌گستر، مؤسسه علمی- فرهنگی دانش‌گستر، ۱۳۸۹ ص ۳۹۳.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
- زادگان ۱۹۱۸ (میلادی)
- درگذشتگان ۱۹۹۰ (میلادی)
- اسپینوزاشناسان
- استادان اکول نرمال سوپریور
- اسیران جنگی در آلمان در جنگ جهانی دوم
- اسیران جنگی در جنگ جهانی دوم
- اسیران جنگی سده ۲۰ (میلادی) اهل فرانسه
- اسیران جنگی فرانسوی در جنگ جهانی دوم
- اعضای حزب کمونیست فرانسه
- افراد مبتلا به اختلال دوقطبی
- افراد مبتلا به اسکیزوفرنی
- اهالی استان الجزیره
- اهالی الجزایر
- بیخدایان اهل فرانسه
- دانشآموختگان مدرسه عالی نرمال
- درگذشتگان به علت سکته قلبی
- روانکاوان اهل فرانسه
- ساختارگرایان
- فیلسوفان اهل فرانسه
- فیلسوفان سده ۲۰ (میلادی)
- فیلسوفان سده ۲۰ (میلادی) اهل فرانسه
- فیلسوفان سیاسی اهل فرانسه
- فیلسوفان قاره‌ای
- کاتولیکهای رومی سابق
- کمونیستهای اهل فرانسه
- مارکسیست‌های اهل فرانسه
- نویسندگان کمونیست
- نویسندگان مرد اهل فرانسه
- نظریه پستمدرن
- نظریهپردازان سیاست
- نظریهپردازان سیاست اهل فرانسه
- نظریهپردازان مارکسیست