اقتصاد دستوری

علوم اقتصادی را می‌توان به دو دسته‌ی اقتصاد دستوری یا اقتصاد هنجاری و اقتصاد اثباتی تقسیم کرد. در اقتصاد دستوری خوب یا بد بودن اعمال اقتصادی تحلیل می‌شوند. در این بعد از اقتصاد، این مسئله که چه کاری باید کرد و چه کاری نباید انجام داد مورد بررسی قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، زمانی که می‌گوییم «برای کاهش قیمت یک کالا دولت باید دخالت کند و با یارانه یا سایر روش‌های ممکن قیمت را تعدیل کند.» موضوع جنبه‌ی ارزشی دارد و از آنجا که از کلمه‌ باید بهره گرفته‌ایم در قلمرو اقتصاد دستوری هستیم. در مجموع، در اقتصاد دستوری در مورد آن چه که هست صحبت نمی‌شود و تمرکز این قسمت از علم اقتصاد بر روی آن چیزی است که باید وجود داشته باشد یا به وجود آید.