تارح

تارَح یا تارَخ (عبری: תָּרַח به معنی دوره‌گرد) پسر ناحور و پدر ابراهیم و از شخصیت‌های عهد عتیق است. او دو زن به نام‌های نجیا و نونا و سه پسر به نام‌های حران، ناحور، ابراهیم داشت، و لوط پسر حران است. بر اساس روایات یهودی، او بت‌پرست بود و پسرش ابراهیم را برای مجازات به نمرود سپرد. اما پس از آن که ابراهیم از آتش به سلامت بیرون آمد، توبه کرد و ابراهیم به او وعده بهشت داد. در قرآن، نام پدر ابراهیم، آزر آمده‌است، برخی مفسرین قرآن تارح را با آزر برابر دانسته‌اند. در حالی که برخی اظهار داشته‌اند که آزر عموی ابراهیم بوده و سرپرستی وی را بر عهده گرفته بوده‌است. نام تارح در شجره‌نامه محمد پیامبر اسلام، به عنوان پدر ابراهیم ذکر شده‌است. علی شریعتی اعتقاد داشت که روایات مربوط به تارح بی‌اعتبار است و نام اصلی پدر ابراهیم آزر است.

منابع

• عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN 9643071634
• کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ‎۹۶۴-۳۳۱-۰۶۸-X
• یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
• جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
• ابن هشام (۱۳۶۰)، سیرت رسول‌الله صلی الله علیه و سلم، ترجمهٔ رفیع‌الدین اسحاق بن محمد همدانی قاضی، به کوشش علی‌اصغر مهدوی.، تهران: انتشارات خوارزمی، ص. ۵۱۹
• ابوبکر عتیق نیشابوری (۱۳۸۰)، تفسیر سورآبادی، به کوشش سعیدی سیرجانی.، تهران: فرهنگ نشر نو، شابک ۹۶۴-۷۴۴۳-۰۷-۲
• محمد حسین طباطبایی (۱۳۶۷)، تفسیر المیزان، ترجمهٔ محمد باقر موسوی همدانی، به کوشش عبدالله زاهد.، قم: نشر رجاء
• علی شریعتی مزینانی (۱۳۸۳)، چه باید کرد، تهران: نشر قلم، ص. ۱۸۱، شابک ۹۶۴-۳۱۶-۰۵۸-۰