تارح
تارح | |
|---|---|
 نگاره‌ای از تارح در Promptuarii Iconum Insigniorum | |
| زادهٔ | |
| درگذشت | |
| فرزندان | |
| والدین | ناحور (پدر) |
تارَح یا تارَخ (به عبری: תָּרַח؛ به معنی دوره‌گرد) پسر ناحور، پدر ابراهیم و از شخصیت‌های عهد عتیق است. او دو زن به نام‌های نجیا و نونا و سه پسر به نام‌های هاران، ناحور، ابراهیم داشت، و لوط پسر هاران است. بر اساس روایات یهودی، او بت‌پرست بود[۱] و پسرش ابراهیم را برای مجازات به نمرود سپرد.[۲] اما پس از آن که ابراهیم از آتش به سلامت بیرون آمد، توبه کرد و ابراهیم به او وعده بهشت داد. در قرآن، نام پدر ابراهیم، آزر آمده است. برخی مفسرین(مسلمان) قرآن، تارخ را با آزر برابر دانسته‌اند.[۳] در حالی‌که برخی اظهار داشته‌اند که آزر عموی ابراهیم بوده و سرپرستی وی را بر عهده گرفته بوده است.[۴] نام تارخ در شجره‌نامه محمد پیامبر اسلام، به‌عنوان پدر ابراهیم ذکر شده‌است.[۵] علی شریعتی اعتقاد داشت که روایات مربوط به تارخ بی‌اعتبار است و نام اصلی پدر ابراهیم آزر است، هرچند چنین ادعایی از سوی ایشان نشانگر این است که وی اعتقادی به درستی کتاب‌مقدس ندارد.[۶]
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN 9643071634
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
- ابن هشام (۱۳۶۰)، سیرت رسول‌الله صلی الله علیه و سلم، ترجمهٔ رفیع‌الدین اسحاق بن محمد همدانی قاضی، به کوشش علی‌اصغر مهدوی.، تهران: انتشارات خوارزمی، ص. ۵۱۹
- ابوبکر عتیق نیشابوری (۱۳۸۰)، تفسیر سورآبادی، به کوشش سعیدی سیرجانی.، تهران: فرهنگ نشر نو، شابک ۹۶۴-۷۴۴۳-۰۷-۲
- محمد حسین طباطبایی (۱۳۶۷)، تفسیر المیزان، ترجمهٔ محمد باقر موسوی همدانی، به کوشش عبدالله زاهد.، قم: نشر رجاء
- علی شریعتی مزینانی (۱۳۸۳)، چه باید کرد، تهران: نشر قلم، ص. ۱۸۱، شابک ۹۶۴-۳۱۶-۰۵۸-۰