حصرون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حصرون (عبری: חֶצְרוֹן به معنی «حصار کشیده») از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نخستین بار نامش در سفر پیدایش، سفر خروج و کتاب تواریخ ایام و در ردیف پدرسالاران بنی‌اسرائیل ذکر شده‌است. حصرون پسر فارص[۱] و برادر حمول از سبط یهودا بود.[۲] حصرون از نیاکان داوود پادشاه بود. حصرون سه پسر به نام یارحیل، ارام و کالیب داشت.[۳] حصرون در شصت سالگی با خواهر جلعاد دختر ماکیر ازدواج کرد؛ و از او صاحب فرزند پسری به نام سجوب شد که بعدها پدر یائیر شد.[۴] پس از مرگ حصرون، زنش اشور را زایید. حصرون در شهر کلب افراث درگذشت و در همان شهر دفن گردید. نام حصرون در نسب‌نامه عیسی در عهد جدید آمده‌است.[۵]

پانویس[ویرایش]

  1. روت ۴:۱۸
  2. تواریخ ایام ۲:۵
  3. تواریخ ایام ۲:۹
  4. تواریخ ایام ۲:۲۲
  5. لوقا ۳:۳۷؛ متی ۱:۴

منابع[ویرایش]

  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ‎۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
  • یاردون سیز (۱۳۸۰دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
  • جیمز هاکس (۱۳۷۵قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴