رئو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
رئو
اطلاعات شخصی
زاده۱۹۷۴ پ.م. ویرایش این در ویکی‌داده
درگذشته۱۷۳۵ پ.م. ویرایش این در ویکی‌داده
همسر
  • Ora, daughter of Ur ویرایش این در ویکی‌داده
فرزندان
والدین

رئو از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نخستین بار نامش در کتاب پیدایش و در زمره رؤسای طوایف سامی آمده ‌است او پسر فالج پسر عابر پسر صالح پسر ارفکشاد پسر سام بود و ششمین نوادهٔ نوح و شانزدهمین نواده آدم به شمار می‌رفت. او پدر سروج، پدربزرگ ناحور و جداعلای ابراهیم بود.در هنگام تولد رئو، به دستور نمرود برج بابل ساخته شد. در هنگام تولد سروج او ۳۲ سال داشت. رئو تا ۲۳۹ سالگی زندگی کرد و پسران و دختران آورد.[۱] نام رئو در نسب‌نامه عیسی[۲] و نیز در نسب‌نامه محمد پیغمبر اسلام[۳] ذکر شده است.

معنی واژه رئو[ویرایش]

(به اوستایی: به معنای باشکوه است.مانند رئوهوم یا رئوهام به معنای شراب باشکوه)
(به عبری: רְעוּ یا מחדש) به معنی «بنگر» یا «اینک» که در معنی تحسین کردن نیز به کار می‌رود.

پانویس[ویرایش]

  1. پیدایش ۵:۲۱
  2. لوقا ۳:۳۷
  3. سیرت رسول‌الله ج۱ ص ۱۹

منابع[ویرایش]

  • عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN 9643071634
  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ‎۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
  • یاردون سیز (۱۳۸۰دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
  • جیمز هاکس (۱۳۷۵قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
  • ابن هشام (۱۳۶۰سیرت رسول‌الله صلی الله علیه و سلم، ترجمهٔ رفیع‌الدین اسحاق بن محمد همدانی قاضی، به کوشش علی‌اصغر مهدوی.، تهران: انتشارات خوارزمی، ص. ۵۱۹