انی و لمی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
 |
این مقاله نیازمند ویکی‌سازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه‌نامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
اِنّی و لِمّی در حکمت و فلسفه برای متمایز ساختن دو نوع دانش، تبیین یا برهان به کار می‌روند. قضایای اِنّی از معلول به علت می‌رسند (مثلاً یک پزشک از سرفه‌های خشک بیمارش پی می‌برد که بیماری او سل است) و قضایای لِمّی از علت به معلول (مثلاً یک پزشک در یک روستا به پشه مالاریا بر می‌خورد و در می‌یابد که بیماری اهالی آن روستا از پشه مالاریا است).[۱]
