سید جلال‌الدین آشتیانی
سید جلال‌الدین میری آشتیانی (زادهٔ ۱۳۰۴ خورشیدی، آشتیان؛ در گذشتهٔ ۳ فروردین ۱۳۸۴، مشهد)، معروف به سید جلال‌الدین آشتیانی، چهره ماندگار،[۱] فیلسوف اصالت وجودی بود که دارای آثاری در فلسفه و عرفان اسلامی است و توانست در سال ۱۳۵۳ برنده جایزه بنیاد البرز به عنوان دانشمند برتر شود.
تحصیلات[ویرایش]
او در حوزه تحصیلات دینی، در درس خارج فقه و اصول میرزا حسن موسوی بجنوردی شرکت جست و سال‌ها در محضر ابوالحسن رفیعی قزوینی و روح‌الله خمینی و سید محمدحسین طباطبایی به تحصیل علوم عقلی و نقلی پرداخت.
کارنامه[ویرایش]
محمّد ملکی در دانشنامهٔ علّامه آشتیانی (۱۳۹۳) فهرستِ توصیفیِ مفصّلی از کارهای آشتیانی به دست داده‌است.[۲]
تالیفات[ویرایش]
از آثار او می‌توان: هستی از نظر فلسفه و عرفان، تفسیر سورهٔ فاتحة الکتاب را نام برد.[۳]
ترجمه‌ها[ویرایش]
ترجمه کتاب انوار جلیهٔ مدرس زنوزی از کارها دیگر او است که از طرف انتشارات امیرکبیر بارها تجدد چاپ شده‌است.
در حوزهٔ عرفان نظری نیز می‌توان تعلیق و تصحیح و مقدمه بر «رسائل قیصری» (با حواشی محمد رضا قمشه‌ای)، تصحیح و تعلیق شرح جندی بر فصوص الحکم ابن عربی را نام برد.[۴]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «از معاصران چهره‌های ماندگار: استاد سید جلال الدین آشتیانی؛ عارف واصل زمانهٔ ما». پرتال جامع علوم انسانی. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۲۰.
- ↑ ملکی، محمد (۱۳۹۳). «دانشنامه علامه آشتیانی» (شومیز/وزیری). انتشارات علمی و فرهنگی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۱۲۱-۴۳۵-۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۲۰.
- ↑ «زندگینامه استاد علامه سید جلال الدین آشتیانی به قلم خود استاد». دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۲۰.
- ↑ "رسائل قیصری" - مؤسسه حکمت و فلسفه ایران
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
این یک مقالهٔ خرد فلسفه است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
