سید جلال‌الدین آشتیانی

سید جلال‌الدین میری آشتیانی (زادهٔ ۱۳۰۴ خورشیدی، آشتیان – درگذشته ۳ فروردین ۱۳۸۴، مشهد)، معروف به سید جلال‌الدین آشتیانی، عارف و فیلسوف اصالت وجودی بود که دارای آثاری در فلسفه و عرفان اسلامی است و توانست در سال ۱۳۵۵ برنده جایزه بنیاد البرز به عنوان دانشمند برتر شود. او همچنین از برگزیدگان همایش چهره‌های ماندگار در فلسفه است.

تحصیلات

او در حوزه تحصیلات دینی، در درس خارج فقه و اصول میرزا حسن موسوی بجنوردی شرکت جست و سال‌ها در محضر ابوالحسن رفیعی قزوینی و سید روح‌الله خمینی و سید محمدحسین طباطبایی به تحصیل علوم عقلی و نقلی پرداخت.

کارنامه

محمّد ملکی در دانشنامهٔ علّامه آشتیانی (۱۳۹۳) فهرستِ توصیفیِ مفصّلی از کارهای آشتیانی به دست داده‌است.

تالیفات

از آثار او می‌توان: هستی از نظر فلسفه و عرفان، تفسیر سورهٔ فاتحة الکتاب را نام برد.

ترجمه‌ها

ترجمه کتاب انوار جلیهٔ مدرس زنوزی از کارها دیگر او است که از طرف انتشارات امیرکبیر بارها تجدد چاپ شده‌است.

در حوزهٔ عرفان نظری نیز می‌توان تعلیق و تصحیح و مقدمه بر «رسائل قیصری» (با حواشی محمد رضا قمشه‌ای)، تصحیح و تعلیق شرح جندی بر فصوص الحکم ابن عربی را نام برد.

جستارهای وابسته

• عبدالله انوار
• حسن لاهوتی

پیوند به بیرون

• وبگاه غیررسمی