محمداسماعیل خواجویی
محمداسماعیل خواجویی مازندرانی یا خواجوی، ملا اسماعیل فرزند محمدحسین (علاء الدین مازندرانی) (درگذشته ۱۱۷۳ قمری - اصفهان) از فقهای شیعه‌است وی اصالتاً مازندرانی است اما در اصفهان بزرگ شده و متوطن بوده‌است. شیخ حسین ماحوزی بحرانی از اساتید اوست. از رویدادهای مهم عصر خواجویی فتنه افغانها در ایران و به ویژه در اصفهان بود. ملا مهدی نراقی از شاگردان اوست؛ و اثر مشهور او، بشارات الشیعة می‌باشد.[۱]
تکیه و آرامگاه خواجویی[ویرایش]
از جمله تکایایی که در قسمت لسان الارض واقع شده تکیه ملا اسماعیل خواجویی می‌باشد که به واسطه وجود تعداد بیشماری از عالمان حوزه حکمت و فلسفه، از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد.
این تکیه پس از وفات ملا اسماعیل خواجویی از بزرگ‌ترین علما و حکمای عصر افشاریه که بیشترین آثار و رسالات علمی را بین علمای مدفون در تخت فولاد دارد، به سال ۱۱۷۳ قمری و دفن وی در این بخش از تخت فولاد ایجاد شد. این تکیه بقعه و آرامگاه مخصوص نداشت البته پیرامون مزار خواجویی چهار طاقی‌هایی وجود داشته از جمله چهار طاقی مربوط به کتابفروش خوانساری که از بین رفته‌اند.
در سال ۱۳۷۸ خورشیدی پس از ساماندهی و محوطه سازی تکیه خواجویی توسط مجموعه تاریخی، فرهنگی و مذهبی تخت فولاد آرامگاه آجری بر سر مزار مولا اسماعیل خواجویی بنا گردید.
- از جمله بزرگان مدفون در این تکیه
- ملا علی اکبر اژه‌ای عالم و فقیه برجسته متوفی ۱۲۳۲ قمری
- حاج محمد حسن خراسانی کلباسی متوفی ۱۱۹۰ قمری از فقهای برجسته
- میرزا محمد شمس الکتاب متوفی ۱۳۶۷ قمری خوشنویس و هنرمند
- ملا محمد ابراهیم جدلی متوفی ۱۱۹۹ قمری از علمای بزرگ و برجسته و استاد ملا عل نوری
منابع[ویرایش]
- ↑ «ملا محمداسماعیل خواجویی (۱۱۷۳ قمری)». الشیعه. بازبینی‌شده در مرداد ۱۳۹۱.
جستارهای وابسته[ویرایش]
سیاح، شمسی. «خواجویی، ملا اسماعیل بن محمد حسین مازندرانی». در دانشنامه اسلامیکا. ۱۳۸۶.[نیازمند منبع]
