پرش به محتوا

زبان بلاروسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بلاروسی
беларуская мова
biełaruskaja mova
زبان بومی دربلاروس
قومیتبلاروسی‌ها
شمار گویشوران

۶٫۳ میلیون زبان دوم (سرشماری ۲۰۰۹)[۱]
گونه‌های نخستین
الفبای سیریلیک (الفبای بلاروسی)
بریل بلاروسی
الفبای لاتین بلاروسی
وضعیت رسمی
زبان رسمی در
 بلاروس
 لهستان (در گمینا اورلا، گمینا ناروکا، گمینا چژه، گمینا خاینووکا و خاینووکا)
زبان اقلیت
شناخته‌شده در
تنظیم‌شده توسطNational Academy of Sciences of Belarus
کدهای زبان
ایزو ۱–۶۳۹be
ایزو ۲–۶۳۹bel
ایزو ۳–۶۳۹bel
گلاتولوگbela1254[۴]
زبان‌شناسی53-AAA-eb <زبان‌های اسلاوی شرقی
(varieties:
53-AAA-eba to 53-AAA-ebg)
{{{mapalt}}}
مناطق بلاروسی‌زبان
آبی تیره مناطق دارای بیشینه جمعیت بلاروسی‌زبان و آبی روشن مناطق دارای کمینه قابل توجه بلاروسی‌زبان را نشان می‌دهد.[۵]
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

زبان بلاروسی (беларуская мова) یکی از دو زبان رسمی کشور بلاروس (به همراه روسی) است. زبان بلاروسی هم مانند زبان روسی با خط سیریلیک نوشته و خوانده می‌شود. بلاروسی به همراه زبان‌های روسی و اوکراینی به گروه زبان‌های اسلاوی شرقی تعلق دارد. استرس در کلمات همانند روسی متحرک است.

حرف‌ها

[ویرایش]
الفبای بلاروسی
حروف بزرگ نام IPA یونی‌کد
А а а /a/ /a/ U+0410 / U+۰۴۳۰
Б б бэ /bɛ/ /b/ U+0411 / U+۰۴۳۱
В в вэ /vɛ/ /v/ U+0412 / U+۰۴۳۲
Г г гэ /ɣɛ/ /ɣ/ U+0413 / U+0433
Д д дэ /dɛ/ /d/ U+0414 / U+۰۴۳۴
Е е е /je/ /je، /ʲe/ U+0415 / U+۰۴۳۵
Ё ё ё /jo/ /jo/، /ʲo/ U+0401 / U+۰۴۵۱
Ж ж жэ /ʐɛ/ /ʐ/ U+0416 / U+0436
З з зэ /zɛ/ /z/ U+0417 / U+۰۴۳۷
І і і /i/ /i/، /ʲi/، /ji/ U+0406 / U+۰۴۵۶
Й й і нескладовае /i nʲesklaˈdovaje/ /j/ U+0419 / U+۰۴۳۹
К к ка /ka/ /k/ U+041A / U+043A
Л л эл /ɛl/ /l/ U+041B / U+043B
М м эм /ɛm/ /m/ U+041C / U+043C
Н н эн /ɛn/ /n/ U+041D / U+043D
О о о /o/ /o/ U+041E / U+043E
П п пэ /pɛ/ /p/ U+041F / U+043F
Р р эр /ɛr/ /r/ U+0420 / U+۰۴۴۰
С с эс /ɛs/ /s/ U+0421 / U+۰۴۴۱
Т т тэ /tɛ/ /t/ U+0422 / U+۰۴۴۲
У у у /u/ /u/ U+0423 / U+۰۴۴۳
Ў ў у нескладовае /
у кароткае
/u nʲesklaˈdovaje/
/u kaˈrotkaje/
/w/ U+040E / U+045E
Ф ф эф /ɛf/ /f/ U+0424 / U+۰۴۴۴
Х х ха /xa/ /x/ U+0425 / U+۰۴۴۵
Ц ц цэ /tsɛ/ /ts/ U+0426 / U+۰۴۴۶
Ч ч чэ /tʂɛ/ /tʂ/ U+0427 / U+0447
Ш ш ша /ʂa/ /ʂ/ U+0428 / U+0448
Ы ы ы /ɨ/ /ɨ/ U+042B / U+044B
Ь ь мяккі знак
/ˈmʲakkʲi znak/
/ʲ/ U+042C / U+044C
Э э э /ɛ/ /ɛ/ U+042D / U+044D
Ю ю ю /ju/ /ju/، /ʲu/ U+042E / U+044E
Я я я /ja/ /ja/، /ʲa/ U+042F / U+044F
апостраф
/aˈpostraf/
U+۲۰۱۹

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Population classified by knowledge of the Belarusian and Russian languages by region and Minsk City". Belstat.gov.by. Archived from the original on 3 August 2017. Retrieved 2 December 2018.
  2. Jan Jiřička. "Česko má nové oficiální národnostní menšiny. Vietnamce a Bělorusy - iDNES.cz". Zpravy.idnes.cz. Retrieved 2017-01-10.
  3. "To which languages does the Charter apply?". European Charter for Regional or Minority Languages. Council of Europe. p. 3. Archived from the original on 27 December 2013. Retrieved 2014-04-03.
  4. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Belarusian". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
  5. Yefim Karsky. "Belarusians. II. The language of Belarusian people». В. 1. — [S.l.], 1908.