سومار
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (ژوئیه ۲۰۱۴) |
| سومار | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | کرمانشاه |
| شهرستان | قصر شیرین |
| بخش | سومار |
| سال شهرشدن | ۱۳۷۴[۱] |
| مردم | |
| جمعیت | ۱۸۰ نفر(۱۳۹۵) |
| رشد جمعیت | ۱۹۰۰٪+ (۵سال) |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۳۳۳ متر |
| آب‌وهوا | |
| میانگین دمای سالانه | بیش از ۲۰ درجه سانتیگراد |
| میانگین بارش سالانه | ۲۹۰ میلیمتر |
| روزهای یخبندان سالانه | ۶ روز |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | احسان مهدوی |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | 0834248 |
| شناسهٔ ملی خودرو | ایران |
| کد آماری | ۲۱۹۷ |
  سومار | |
سومار کم جمعیت‌ترین شهر ایران [۲] و یکی از شهرهای شهرستان قصر شیرین است که بین دو استان کرمانشاه و ایلام تقسیم شده است. این شهر مرزی میان بلندی‌های سارات، چغاامان و اردوبان قرار دارد و بلندی‌های مرزی گیسکه و کهنه‌ریگ همچون دیوار بلندی در غرب شهر قرار گرفته‌است.[۳]
سومار در مرز ایران و عراق واقع شده و فاصله آن با شهر مندلی عراق پانزده کیلومتر و یکی از نزدیکترین شهرهای ایران به بغداد است. این شهر دارای آب و هوایی ملایم در زمستان و تابستان‌هایی نسبتاً گرم است. سطح آن نیز با تپه‌ماهور پوشیده شده‌است.
کشاورزی و دامپروری رونق خاصی در این منطقه دارد و محصولات باغی آن مرکبات و انگور و خرماست. انواعی از محصولات جالیزی دراین منطقه رشد می‌کند. نفت‌شهر نیز از توابع آن دارای منابع گازی و نفتی است که هم‌اکنون از آن‌ها استفاده می‌شود. در این منطقه رودخانه دائمی کنگیر جاری است.
سومار در زمان جنگ ایران و عراق به تصرف نیروهای عراقی درآمد. از جمله عملیات‌های جنگی انجام‌شده در این منطقه عملیات مطلع‌الفجر بود.حفاظت از مرزهای سومار به عهده تیپ 284 نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران است.
سومار از ۳۱ شهریور ۱۳۲۴ با تصویب هیئت وزیران، مرکز بخش ارگوازی و این بخش همراه با سرپل ذهاب، بخش‌های شهرستان تازه‌تأسیس قصر شیرین شدند.[۴]
جمعیت
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۱۸۰ نفر (۹ خانوار) بوده‌است.[۵]
جنگ ایران و عراق
بمباران شیمیایی
نخستین بار در ۱۸ دی‌ماه ۱۳۵۹ شهر سومار مورد حملهٔ شیمیایی ارتش بعث عراق قرار گرفت.[نیازمند منبع] ارتش بعث عراق سومار را در ۱۶ مهر ۱۳۶۶ مورد حملهٔ شیمیایی قرار داد که شمار زیادی از ساکنان آن کشته شدند.[۶][۷]
آزادسازی سومار
سومار در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۶۷ به‌طور کامل از دست نیروهای عراقی آزاد شد.[۸]
وضعیت کنونی مردم سومار
مردم سومار، با آغاز جنگ ایران و عراق، اغلب در شهرهای نزدیک مقیم شدند و هم‌اکنون نیز در استانهای کرمانشاه و ایلام مستقر هستند. بیشتر مردم این بخش از مردمان ایل کلهر می‌باشند، و هم‌اکنون در شهر ایوان زندگی می‌کنند.
منابع
- ↑ «بانک اطلاعات تقسیمات کشوری». وب‌گاه رسمی وزارت کشور ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۶ مرداد ۱۳۹۲. بیش از یک پارامتر
|پیوند بایگانی=و|archiveurl=داده‌شده است (کمک); بیش از یک پارامتر|تاریخ بایگانی=و|archivedate=داده‌شده است (کمک) - ↑ http://www.parsine.com/fa/news/66687/سومار-کم-جمعیت-ترین-شهر-ایران-استکرمانشاه-نهمین-شهرپرجمعیت-ایران
- ↑ برشور مسیرهای گردشگری جنگ، بخش ایلام.
- ↑ «مذاکرات جلسه ۱۴۲ دوره چهاردهم مجلس شورای ملی سوم مهر ۱۳۲۴».
- ↑ «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵» (اکسل). درگاه ملی آمار.
- ↑ ساجد
- ↑ پایگاه خبری تحلیلی سیرنیوز: رژیم عراق شهر سومار را بمباران شیمیایی کرد؛ بایگانی‌شده در ۲۰۱۴-۱۰-۱۰ توسط Wayback Machine بازدید در ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۴ میلادی.
- ↑ «روزنامهٔ ابتکار». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۲ دسامبر ۲۰۰۷. بیش از یک پارامتر
|پیوند بایگانی=و|archive-url=داده‌شده است (کمک); بیش از یک پارامتر|تاریخ بایگانی=و|archive-date=داده‌شده است (کمک)
 | این یک مقالهٔ خرد کرمانشاه است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |