رود سیروان
مختصات: ۳۳°۱۳′۱۵″شمالی ۴۴°۳۰′۲۳″شرقی / ۳۳٫۲۲۰۸°شمالی ۴۴٫۵۰۶۴°شرقی
| رود سیروان | |
|---|---|
| سرچشمه | کوه های زاگرس ایران |
| ریزشگاه | رود دجله |
| طول | ۴۴۵ کیلومتر |
| حوضه آبریز | خلیج فارس |
سیروان مهم‌ترین و معروفترین رودخانه ناحیه هورامان در کرمانشاه و سرچشمه در کردستان است و مسیر نسبتاً طولانی و پرپیچ‌وخمی دارد. این رودخانه در بخش غربی و شمال غربی هورامان قرار گرفته‌است و منطقه هورامان را به دو بخش تقسیم نموده‌است.
بخش اعظم این رود خانه در شهرستان پاوه قرار دارد،این رودخانه از بخش رزاب و مریوان در کردستان سرچشمه گرفته و پس از عبور از شمال غربی اورامانات کرمانشاه، دوآب و شمال هرتا، رودخانه‌های ژاد رود، قشلاق رود، لیله، لوشه، زمکان در شهرستان دالاهو کرمانشاه ، دشت حر به آن پیوسته و سپس وارد کشور عراق می‌شود.
سیروان [به معنی روان پاک] را آب سیروان نیز می‌نامند. آب سیروان از به هم پیوستن دو رودخانه قشلاق و گاوه‌رود پدید می‌آید. سیروان پس از طی مسیری در میان دره کوه‌های کوچک‌خرمال، کوه شاهو و سالان وارد کردستان عراق شده و به دریاچه سد دربندیخان می‌ریزد.
در زبان فارسی، این رود پس از سد دربندیخان نام رود دیاله به خود می‌گیرد.[۱]
بسیاری از مردم به اشتباه می‌گویند که سیروان همان شیروان بوده‌است اما در واقع شهرستان شیروان در خراسان شمالی است و هیچ ربطی به سیروان رود و شهرستان شیروان ندارد.
سدهای سلیمان‌شاه سنقر،گاوشان،وحدت(قشلاق)،آزاد،آزادی در دالاهو و داریان پاوه بر روی سرشاخه‌های این رودخانه در ایران احداث شده اند.
محتویات
مسیر رود سیروان در عراق[ویرایش]
رود دیاله از بهم آمیختن رودهای سیروان، زالم، و تنجه رو پدید می آید و جای پیوستن این رودها دوآوان نام دارد. دیاله در همهٔ مسیر خود در سرزمین عراق به نام یکی از رودهای تشکیل دهندهٔ آن، سیروان نامیده می‌شود و نزدیک سلمان پاک در جنوب بغداد به دجله می ریزد و دجله را به سوی غرب می راند و آن را به فرات نزدیک می‌سازد.[۲]
رویدادهای تاریخی در محدوده سیروان[ویرایش]
در سده دوم هجری دین یارسان (اهل حق) به دست شخصی به نام بهلول ماهی پایه گرفت. در سده چهارم شاه‌خوشین در کنار رود سیمره به این دین انسجام بخشید و در قرن هشتم سلطان سهاک آن را به کمال و اوج رساند.[۳]
نگارخانه[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: مؤسسهٔ گیتانشاسی، ۱۳۸۳.
- ↑ فره وشی. ایرانویچ. ص ۱۰۸
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ دسامبر ۲۰۰۵. دریافت‌شده در ۴ ژانویه ۲۰۰۶.
منابع[ویرایش]
فره وشی، بهرام. ایرانویچ. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، سال ۱۳۶۸
- Longrigg, S.H. "Diyālā." Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Edited by: P. Bearman , Th. Bianquis , C.E. Bosworth , E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2009.
پیوند به بیرون[ویرایش]
موضوعهای مرتبط با شهرستان پاوه | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ریزشگاه: دریاچه ارومیه | |
|---|---|
| خلیج فارس | |
| دریای عمان | |
| دریای خزر | |
| گاوخونی | |
| دریاچه نمک | |
| دریاچه بختگان | |
| هامون جازموریان | |
| بیابان قره‌قوم | |
| دشت نیشابور | |
از به هم پیوستن رودهای درون پرانتز، رود بزرگ‌تر تشکلیل می‌شود. | |
