علیاکبر ناطق نوری
علیاکبر ناطق نوری | |
---|---|
![]() | |
عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام | |
شروع به کار ۸ خرداد ۱۳۷۹[۱] | |
گمارنده | سید علی خامنهای |
رئیس |
اکبر هاشمی رفسنجانی |
سومین رئیس مجلس شورای اسلامی | |
مشغول به کار ۱۶ خرداد ۱۳۷۵[۲] – ۶ خرداد ۱۳۷۹ سرپرست: ۱۳–۱۶ خرداد ۱۳۷۵[۳] | |
نایب اول | حسن روحانی |
نایب دوم | محمدعلی موحدی کرمانی |
پیش از | مهدی کروبی |
مشغول به کار ۱۲ خرداد ۱۳۷۱[۴] – ۶ خرداد ۱۳۷۵ سرپرست: ۹–۱۲ خرداد ۱۳۷۱[۵] | |
نایب اول | حسن روحانی |
نایب دوم | |
پس از | مهدی کروبی |
نماینده مجلس شورای اسلامی دورههای ۱، ۲، ۳، ۴ و ۵ | |
مشغول به کار ۱۲ خرداد ۱۳۷۵ – ۶ خرداد ۱۳۷۹ | |
حوزه انتخاباتی | تهران، ری، اسلامشهر و شمیرانات |
اکثریت | ۸۷۹٬۸۹۳ (۳۵٫۹٪) |
مشغول به کار ۷ خرداد ۱۳۷۱ – ۶ خرداد ۱۳۷۵ | |
حوزه انتخاباتی | تهران، ری و شمیران |
اکثریت | ۴۸۷٬۲۱۲ (۴۷٫۵٪) |
مشغول به کار ۷ خرداد ۱۳۶۷ – ۶ خرداد ۱۳۷۱ | |
حوزه انتخاباتی | تهران، ری و شمیران |
اکثریت | ۳۲۱٬۰۵۷ (۳۶٫۵٪) |
مشغول به کار ۳۰ شهریور ۱۳۶۵[۶] – ۶ خرداد ۱۳۶۷ | |
حوزه انتخاباتی | تهران، ری و شمیران |
اکثریت | ۳۳۰٬۸۵۹ (۵۰٫۹٪) |
مشغول به کار ۷ خرداد ۱۳۵۹ – ۲۴ آذر ۱۳۶۰ | |
حوزه انتخاباتی | تهران، ری و شمیران |
اکثریت | ۱٬۲۰۱٬۹۳۳ (۵۶٫۳٪) |
وزیر کشور | |
مشغول به کار ۲۴ آذر ۱۳۶۰[۷] – ۶ آبان ۱۳۶۴[۸] | |
رئیس جمهور | سید علی خامنهای |
نخستوزیر | میرحسین موسوی |
پس از | سید کمالالدین نیکروش |
پیش از | سید علیاکبر محتشمیپور |
اطلاعات شخصی | |
زاده |
علیاکبر جمشیدی ۱۴ مهر ۱۳۲۳ (۷۴ ساله) نور، استان مازندران، ایران |
ملیت | ایرانی |
حزب سیاسی | مستقل |
دیگر عضویتهای سیاسی |
شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی (۱۳۷۹–۱۳۸۴) جامعه روحانیت مبارز (۱۳۵۸–تاکنون) حزب جمهوری اسلامی (۱۳۵۷–۱۳۶۶) حزب مؤتلفه اسلامی (۱۳۴۲–۱۳۵۷) |
خویشاوندان |
احمد ناطق نوری (برادر) سید هاشم رسولی (پدر همسر) |
محل تحصیل |
حوزه علمیه تهران دانشگاه تهران |
شغل | سیاستمدار • فقیه |
هیئت دولت | دولت سوم |
مذهب | اسلام (شیعه) |
خدمات نظامی | |
وفاداری | ایران |
سالهای خدمت | ۱۳۶۰–۱۳۶۴ |
فرمانده | کمیته انقلاب اسلامی |
علیاکبر جمشیدی معروف به ناطق نوری (زاده ۱۴ مهر ۱۳۲۳ در نور) سیاستمدار ایرانی و رئیس سابق دفتر بازرسی رهبر ایران است. وی در دورههای اول، سوم، چهارم و پنجم نماینده و دورههای چهارم و پنجم رئیس مجلس شورای اسلامی بودهاست. ناطق نوری نمایندگی سید روحالله خمینی در جهاد سازندگی و وزیر کشور در دولت اول میرحسین موسوی (از ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۴) بودهاست.[۹]او سرپرست کمیتههای انقلاب نیز بودهاست. او همچنین عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و هیئت مؤسس دانشگاه آزاد اسلامی میباشد.[۱۰][۱۱]
زادگاه وی روستای اوزکلا (در نزدیکی روستای یوش زادگاه نیما یوشیج) از توابع شهرستان نور در استان مازندران است. نمایندگی سید روحالله خمینی در جهاد سازندگی و وزیر کشور در دولت اول میرحسین موسوی (۱۳۶۰ تا ۱۳۶۴) از دیگر سمتهای او بودهاست.
او در انتخابات دور هفتم ریاست جمهوری کاندیدای جناح محافظهکار (شامل جامعه روحانیت مبارز و تشکلهای همسو و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم) بود، ولی با به دست آوردن حدود ۷ میلیون رأی و ۲۴٫۸۶٪ کل آرا در برابر ۶۹٫۰۹٪ سید محمد خاتمی شکست خورد. از کارهای او در این انتخابات دادن پیام تبریک قبل از اعلام نتیجه نهایی به سید محمد خاتمی بود. او بعد از این انتخابات، با پیشنهاد اصولگرایان ریاست شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی را بر عهده گرفت. وی بعد از سال ۱۳۷۶ منتقد جدی جناح اصولگرا به خصوص تندروها شد. او در سال ۱۳۷۷ با ابتکار خود بین المجالس کشورهای اسلامی را تأسیس کرد.
محتویات
سالهای اولیه زندگی و تحصیلات[ویرایش]
ناطقنوری فرزند شیخ ابوالقاسم ناطق نوری از خطبای مبارز بود. وی در ۱۰ سالگی به تهران آمد و در سال ۱۳۴۰ با آیت الله خمینی آشنا شد و به صف مخالفین حکومت وقت پیوست. او چندین بار به زندان رفت و ممنوعالمنبر شد.[۱۲] ناطق دارای تحصیلات حوزوی تا مقطع خارج فقه و اصول است. وی همچنین در رشته الهیات گرایش فلسفه و حکمت اسلامی از دانشگاه تهران لیسانس گرفتهاست. از استادان او میتوان به سید روحالله خمینی، مرتضی مطهری، احمد مجتهدی تهرانی و فلسفی اشاره کرد.
خانواده[ویرایش]
ناطق نوری دارای ۸ فرزند است که ۲ پسر به نامهای مصطفی ناطقنوری و مجتبی ناطقنوری معروفترین آنها هستند. همچنین او داماد سید هاشم رسولی محلاتی مؤلف و نماینده روحالله خمینی و سید علی خامنهای است. برادرش احمد ناطق نوری نماینده نور و محمودآباد در هفت دوره مجلس شورای اسلامی است که از سوی جمهوری اسلامی «پدر مجلس شورای اسلامی»، نام گرفته و همچنین رئیس فدراسیون بوکس از بدو تشکیل تا تیرماه ٩٦بودهاست.[۱۳][۱۴] عباس احمدآخوندی، وزیر راه و شهرسازی و سید محمدعلی شهیدی محلاتی، معاون رئیسجمهور و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران دولت یازدهم باجناقهای وی هستند.
فعالیتهای بینالمللی[ویرایش]
ناطقنوری در سال ۱۳۷۷ با ابتکار خود، بین المجالس کشورهای اسلامی را تأسیس کرد و هماکنون ریاست اتحادیه بین المجالس را بر عهده دارد و هر دو سال یکبار به همراه رئیس مجلس به این اجلاس میرود و از سخنرانان اصلی این اجلاس به حساب میآید.
او در سطح سران سه قوه جمهوری اسلامی ایران اولین کسی بود که به اروپا سفر کرد. با توجه به اختلافات مختلف جمهوری اسلامی با اتحادیه اروپا، ارتباط او به قوت خود باقی ماند و حتی با بعضی از سران آنها مانند استپان مسیچ رئیس وقت مجلس کرواسی که بعداً رئیسجمهور کرواسی شد، لوچانو ویولانته رئیس مجلس نمایندگان ایتالیا و هاینتس فیشر رئیس وقت مجلس اتریش که او هم بعداً رئیسجمهور شد، ارتباط نزدیکی داشت. بستن قرار دادهای مختلف نظامی با اوکراین و روسیه در زمان بوریس یلتسین و حل مناقشه کرواتها با مسلمانان بوسنی از دیگر اقدامات وی بود.[۱۵]
دوره دوم مجلس شورای اسلامی[ویرایش]
در انتخابات دوره دوم مجلس شورای اسلامی، ناطقنوری، وزیر کشور بود. در این انتخابات که ۱۵۸۶ نفر آمادگی خود را برای کاندیداتوری اعلام کردند، صلاحیت ۱۲۷۵ نفر از داوطلبان توسط هیئتهای اجرایی و شورای نگهبان تأیید شد. رد صلاحیت یکی از نامزدهای این انتخابات از سوی شورای نگهبان، منجر به شورش میشود. به دنبال این شورش، وزیر کشور وقت دستور میدهد کسی که با نظر شورای نگهبان مخالفت کرده و در کشور نیز شوراش به پا کردهاست را زندانی کنید. ناطق نوری در کتاب خاطراتش که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی به چاپ رسیده است، در اینباره میگوید:
در انتخابات مجلس دوم شورای اسلامی، آقای «سید محمدعلی زابلی» از سیستان را شورای نگهبان ردصلاحیت کرده بود. ایشان روحانی بود و خیلی هم قیافهٔ علمایی داشت. برخی از سیستانیها هم شورش کرده و دفتر امام جمعه را آتش زدند و سپس به طرف استاندارای حرکت کرده بودند که آنجا را تصرف کنند. آقای سید «احمد نصری» که استاندار آنجا بود، تلفن زد و گفت: «حاج آقا، دارند به طرف استانداری میآیند ما چه کار کنیم؟» گفتم: «کوتاه نیایید، برخورد کنید.» جمعه ظهر بود به آقای آخوندی که برای تشکیل شورای تأمین ویژه به ارومیه رفته بود، گفتم مستقیماً از همانجا به زاهدان برود. اتفاقاً در آن جمعه آقای شمخانی هم حضور داشتند، لذا این دو نفر به اتفاق، به زاهدان پرواز کردند و جمعه بعد از ظهر کنترل اوضاع را در اختیار گرفتند و آقای فلاحیان نیز روز بعد به آنها پیوست سپس آقای فلاحیان و آخوندی و شمخانی را با نیرو و امکانات و اختیارات به آنجا فرستادم. فردا آقای زابلی را قانع کردند که به استانداری برود. آقای آخوندی زنگ زد و گفت «آقای زابلی اینجاست، چه کار کنیم؟» گفتم: «به ایشان احترام بگذارید، اما عمامهٔ ایشان را بردارید و چشمهایش را ببندید و او را به زندان بیندازید.» آقای آخوندی گفت: «این کارهزینهٔ بالایی دارد.» گفتم: «همین که دستور میدهم عمل کنید.[۱۶]
انتخابات ریاستجمهوری ۱۳۷۶[ویرایش]
ناطقنوری در سال ۱۳۷۶ برای تصدی ریاست دولت هفتم اعلام کاندیداتوری کرد رقیب اصلی او در این انتخابات سید محمد خاتمی وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد و رئیس وقت کتابخانه ملی ایران بود. محمد محمدی ری شهری وزیر پیشین اطلاعات و سید رضا زوارهای هم نامزد انتخابات بودند.
روزنامه ابرار در همان سال به نقل از محمدرضا مهدوی کنی نوشت: گمان میکنم نظر رهبری، به آقای ناطقنوری است؛ که این نقل قول واکنشهایی در داخل ایران داشت.
فردای روز انتخابات نتایج اولیه بر خلاف تصور همگان از پیروزی قاطع سید محمد خاتمی حکایت میکرد. نتایج نهایی ساعت ۱۴ روز شنبه سوم خرداد در حالی از سوی ستاد انتخابات وزارت کشور اعلام شد که علی اکبر ناطقنوری رقیب اصلی خاتمی ساعتی پیش از آن در پیامی پیروزی خاتمی را در انتخابات تبریک گفته بود. هر چند گفته میشود رهبر نظام با پیروزی ناطقنوری موافق بود اما نتایج انتخابات بر اساس رای مردم به شرح زیر اعلام شد:
- سید محمد خاتمی ۲۰۰۷۸۱۷۸ رأی (۶۹٪)
- علیاکبر ناطقنوری ۷۲۴۲۸۵۹ رأی (۲۴٪)
- رضا زوارهای ۷۷۱۴۶۰ رأی
- محمد محمدی ریشهری ۶۷۸۳۱ رأی
این نتایج از میان ۲۹ میلیون و ۷۶ هزار و هفتاد رأی مأخوذه بدست آمد. تعداد آرای باطله هم ۲۴۰ هزار و ۹۶۶ رأی اعلام شد. همچنین ستاد انتخابات وزارت کشور اعلام کرد از مجموع ۶۷۸۳۱ رأی ماخوذه توسط نمایندگیهای ایران در خارج از کشور، سید محمد خاتمی ۵۰۳۴۲ رأی را به دست آوردهاست.
شهردار شدن احمدینژاد توسط ناطقنوری[ویرایش]
در سال ۱۳۸۲ محمود احمدینژاد علیرغم رد صلاحیتش در وزارت اطلاعات شهردار تهران شد.[۱۷][۱۸] اولینبار مهدی کروبی در مناظره خود با احمدینژاد ضمن دفاع از ناطقنوری او را عامل اصلی شهرداری احمدینژاد دانست و گفته که آقای ناطق طی تماس تلفنی با آقای یونسی وزیر وقت اطلاعات ضمن ابراز ناراحتی از رد صلاحیت احمدینژاد خواستار تأیید احمدینژاد شده که بعد از سفارش ناطقنوری این کار صورت پذیرفتهاست. بعد از آن نیز چندین خبرگزاری دیگر از نقش ناطقنوری در مطرح شدن نام احمدینژاد پرده برداشتند.
محمدرضا باهنر نایب رئیس مجلس ایران هم نیز در مصاحبهای گفت: «احمدینژاد در ستاد انتخاباتی آقای ناطقنوری در سال ۱۳۷۶ معاون من بود.» همچنین علی عسگری معاون پارلمانی مجمع تشخیص مصلحت نظام در گفتگویی گفت: ناطق، احمدینژاد را سیاستمدار کرد.[۱۹]
انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸[ویرایش]
ناطقنوری در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ از نامزدی میرحسین موسوی حمایت کرد.[۲۰] اما مصطفی ناطقنوری پسر وی پس از آنکه در مناظره تلویزیونی احمدینژاد با موسوی، از سوی احمدینژاد به فساد اقتصادی متهم شد، فردای آن روز در طی نامهای به موسوی ضمن تجلیل از او اتهام محمود احمدینژاد را بی اساس خواند و برای موسوی آرزوی پیروزی کرد.
احمدینژاد در میانه مناظره مشهور با میرحسین موسوی نام فرزندان ناطق نوری را در کنار نام فرزندان هاشمی رفسنجانی قرار داد و پرسید چه میکنند؟ که فرصتی به وی برای پاسخ دادن داده نشد و دوستان قدیمی وی نیز حمایتی از او نکردند تا دلخوری او و گوشهنشینی اش آغاز شود.[۲۱]
ناطقنوری در سال ۱۳۸۷ از سوی سعید حجاریان گزینهای مناسب برای ریاست دولت دهم معرفی شد. حجاریان احتمال پیروزی ناطقنوری بر احمدینژاد را زیاد دانسته بود.
انتقاد از رواج خرافه[ویرایش]
ناطقنوری از دادن نسبتهای نامانوس و ماورایی به رهبر ایران انتقاد کردهاست. او هم چنین از نسبتهایی که به محمدتقی بهجت فومنی داده میشود انتقاد کرد و گفت «امروزه ائمه در کنار مردم نیستند ولی ببینید دربارهٔ بعضی از علما چقدر غلو میکنند. مثلاً یک روحانی یا منبری در یک سخنرانی حرفهایی میزند دربارهٔ یک آقایی که از دنیا رفته و نمیشود راست و دروغ آن حرفها را از او پرسید. بعضی چنان کشف و کراماتی برای اینها قائل میشوند که نه با عقل جور در میآید نه با شرع.»[۲۲] در پی این صحبتها و در حین سخنرانی او در حرم علی بن موسیالرضا به مناسبت شب قدر عدهای اخلال کردند.[۲۳]
حمایت از حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری[ویرایش]
ناطقنوری به همراه علی اکبر هاشمی رفسنجانی، سید محمد خاتمی و سید حسن خمینی از چهار عضو اصلی ائتلاف اصلاح طلبان و اعتدالگرایان بود که نهایتاً در روز ۲۱ خرداد ۱۳۹۲، حسن روحانی را به عنوان کاندیدای نهایی این ائتلاف معرفی کردند و ضمن تشکر از کنارهگیری محمدرضا عارف، به حمایت از حسن روحانی پرداختند.
اکبر هاشمی رفسنجانی در مصاحبهای گفته بود نظر من برای انتخابات یازدهم آقای ناطقنوری بود اما ایشان نپذیرفت و دکتر حسن روحانی را پیشنهاد کرد و سپس من به همراه ایشان تصمیم گرفتیم بهطور مشترک به دکتر روحانی پیشنهاد کاندیداتوری بدهیم بی شک نقش علیاکبر ناطقنوری در رسیدن حسن روحانی به مقام ریاستجمهوری بی بدیل است.[۲۴] ناطقنوری به همراه سید محمد خاتمی و سید حسن خمینی دوباره از حسن روحانی برای ریاست جمهوری در انتخابات ۱۳۹۶ حمایت کرد و وی را اصلح خواند.[۲۵][۲۶]
استعفا از دفتر رهبری[ویرایش]
ناطق نوری در ۲۸ اردیبهشت ماه ۱۳۹۶ به گفته خودش به دلیل حمایت از حسن روحانی از ریاست بازرسی دفتر رهبری استعفا کرد.[۲۷][۲۸][۲۹][۳۰]
منابع[ویرایش]
- ↑ «حجتالاسلام و المسلمین ناطق نوری به عنوان مشاور رهبر معظم انقلاب منصوب شد». روزنامه همشهری (تهران: مؤسسه همشهری) سال هشتم، ش. ۲۱۲۹ (۹ خرداد ۱۳۷۹): ص ۲. بازبینیشده در ۲ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی دوره ۵ جلسه ۲». کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، ۱۶ خرداد ۱۳۷۵. بازبینیشده در ۹ خرداد ۱۳۹۷.
- ↑ «مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی دوره ۵ جلسه ۳». کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، ۱۳ خرداد ۱۳۷۵. بازبینیشده در ۹ خرداد ۱۳۹۷.
- ↑ «مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی دوره ۴ جلسه ۵». کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، ۱۲ خرداد ۱۳۷۱. بازبینیشده در ۹ خرداد ۱۳۹۷.
- ↑ «مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی دوره ۴ جلسه ۲». کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، ۹ خرداد ۱۳۷۱. بازبینیشده در ۹ خرداد ۱۳۹۷.
- ↑ «مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی دوره ۱ جلسه ۳۱۵». کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، ۳۰ شهریور ۱۳۶۵. بازبینیشده در ۹ خرداد ۱۳۹۷.
- ↑ «مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی دوره ۱ جلسه ۲۵۰». کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، ۲۴ آذر ۱۳۶۰. بازبینیشده در ۹ خرداد ۱۳۹۷.
- ↑ «مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی دوره ۲ جلسه ۱۸۶». کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، ۶ آبان ۱۳۶۴. بازبینیشده در ۹ خرداد ۱۳۹۷.
- ↑ «روسای مجلس شورای اسلامی». مجلس شورای اسلامی. بازبینیشده در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۶.
- ↑ «حجتالاسلام و المسلمین علی اکبر ناطق نوری». مجمع تشخیص مصلحت نظام. بازبینیشده در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۴.
- ↑ «رئیس دانشگاه آزاد اسلامی: انتخاب حجتالاسلام والمسلمین ناطق نوری به عنوان عضو هیئت مؤسس و دکتر جاسبی عضو هیئت امنا کاملاً قانونی و طبق اساسنامه دانشگاه انجام شد». دانشگاه آزاد اسلامی. بازبینیشده در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۴.
- ↑ «زندگینامه: علی اکبر ناطقنوری (۱۳۲۲ -)». www.hamshahrionline.ir. بازبینیشده در 2016-12-17.
- ↑ با احمد ناطق نوری قدیمیترین رئیس فدراسیون ورزش کشور روزنامه جام جم، ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۸
- ↑ «فهرست نمایندگان دور هشتم». مجلس شورای اسلامی. بازبینیشده در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۴.
- ↑ علی اکبر ناطق نوری را بیشتر بشناسیم
- ↑ نظارت استصوابی شورای نگهبان در سال 63 ، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- ↑ ماجرای شهردار شدن احمدینژاد و مخالفت وزارت اطلاعات
- ↑ نقش ناطق نوری دررفتن احمدینژاد به «بهشت»
- ↑ علی عسگری: ناطق، احمدینژاد را سیاستمدار کرد
- ↑ ناطق نوری و روحانی از موسوی حمایت کردند
- ↑ وب سایت خبری هشت صبح. «مرد «رئیس جمهور ساز» ایران کیست؟» (فارسی). سایت خبری هشت صبح، 20 تیر 2013. بازبینیشده در 20 تیر 2013.
- ↑ بیبیسی فارسی. «ناطق نوری: عدهای دربارهٔ مقام معظم رهبری 'مزخرفات' میگویند» (فارسی). بیبیسی، ۲۳ مرداد ۲۰۱۲. بازبینیشده در ۲۳ مرداد ۲۰۱۲.
- ↑ بیبیسی فارسی. «اخلال در سخنرانی ناطق نوری در مشهد» (فارسی). بیبیسی فارسی، ۲۳ مرداد ۲۰۱۲. بازبینیشده در ۲۳ مرداد ۲۰۱۲.
- ↑ «تیتر هفته: آیتالله هاشمی رفسنجانی، سیدمحمد خاتمی، ناطق نوری و سیدحسن خمینی برحضور گسترده مردم تأکید کردند تا «تدبیر و امید» بر کشورمان حاکم شود». 21 خرداد ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۲۲ مه ۲۰۱۳.
- ↑ ناطق نوری: روحانی اصلح است
- ↑ ناطق نوری: کارنامه موفق روحانی دلالت بر اصلح بودن او دارد
- ↑ ناطق نوری از ریاست دفتر بازرسی رهبر 'استعفا کرد
- ↑ ناطق نوری از ریاست بازرسی دفتر رهبر ایران استعفا داد
- ↑ «رقابت پایان یافت، اکنون باید از دولت حمایت کنیم» (فارسی). روزنامه ایران، ۲ خرداد ۱۳۹۶.
- ↑ «ناطق نوری برای ورود به انتخابات از سمت بازرس دفتر رهبری استعفا داده است» (فارسی). ایران آنلاین، ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۶.
مناصب سیاسی | ||
---|---|---|
عنوان جدید | نماینده ولی فقیه در جهاد سازندگی ۱۳۵۸ – ۱۳۶۰ |
پسین: عبدالله نوری |
پیشین: سید کمالالدین نیکروش |
وزیر کشور ۱۳۶۰ – ۱۳۶۴ |
پسین: سید علیاکبر محتشمیپور |
عنوان جدید | رئیس دفتر ویژه بازرسی در دفتر رهبری ۱۳۶۸ – ۱۳۹۶ |
بلا تصدی تصدی بعدی توسط: حسین فدایی
|
مناصب نظامی | ||
عنوان جدید | جانشین فرمانده کل قوا در امور نیروهای انتظامی ۱۳۶۰ – ۱۳۶۴ |
پسین: سید علیاکبر محتشمیپور |
پیشین: محمدرضا مهدوی کنی |
سرپرست کمیتههای انقلاب اسلامی ۱۳۶۱ – ۱۳۶۴ | |
کرسی پارلمانی | ||
پیشین: مهدی کروبی |
رئیس مجلس شورای اسلامی ۱۳۷۱ – ۱۳۷۵ |
پسین: مهدی کروبی |
مناصب احزاب سیاسی | ||
پیشین: اکبر هاشمی رفسنجانی |
نامزد جامعه روحانیت مبارز برای ریاستجمهوری ۱۳۷۶ |
بلا تصدی تصدی بعدی توسط: سید ابراهیم رئیسی
|
- اعضای حزب جمهوری اسلامی
- اعضای حزب موتلفه اسلامی
- اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام
- افراد زنده
- اهالی نور
- دانشآموختگان حوزه علمیه تهران
- دانشآموختگان دانشگاه تهران
- روحانیان اهل ایران
- روحانیان سیاستمدار رزمنده در جنگ ایران و عراق
- روحانیان شیعه اهل ایران
- رؤسای مجلس شورای اسلامی
- زادگان ۱۳۲۳
- زادگان ۱۹۴۴ (میلادی)
- شیعیان ایران
- نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۷۶)
- نمایندگان تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر در مجلس شورای اسلامی
- نمایندگان دوره اول مجلس شورای اسلامی
- نمایندگان دوره پنجم مجلس شورای اسلامی
- نمایندگان دوره چهارم مجلس شورای اسلامی
- نمایندگان دوره دوم مجلس شورای اسلامی
- نمایندگان دوره سوم مجلس شورای اسلامی
- نمایندگان ولی فقیه
- وزیران استیضاحشده منجر به ابقاء در دولت میرحسین موسوی
- وزیران کشور جمهوری اسلامی ایران