سید محمود دعایی

سید محمود دعایی
دعایی در کنگرهٔ ملّی اعتدال
سرپرست مؤسسه اطلاعات
دوره مسئولیت ۱۳۵۹ – ۱۴۰۱
پیش از	سید عباس صالحی
نماینده مجلس شورای اسلامی دوره اول تا ششم
دوره مسئولیت ۱۳۵۹ – ۱۳۸۳
سفیر ایران در عراق
دوره مسئولیت ۱۳۵۷ – اسفند ۱۳۵۸
پس از	فریدون زندفرد
پیش از	حسن کاظمی قمی
اطلاعات شخصی
زاده	۳۰ فروردین ۱۳۲۰ یزد، ایران
درگذشته	۱۵ خرداد ۱۴۰۱ (۸۱ سال) تهران، ایران
ملیت	ایرانی
حزب سیاسی	مستقل (در لیست‌های مختلف با گرایش‌های متنوع حضور داشته‌است، از جمله حزب اعتدال و توسعه)
تحصیلات	حوزه علمیه قم مدرسه علمیه ملاصادق مجتهد قمی
دین	اسلام، شیعه

سید محمود دعایی (۳۰ فروردین ۱۳۲۰ – ۱۵ خرداد ۱۴۰۱) روحانی و سیاستمدار ایرانی بود. او عضو مجمع روحانیون مبارز از سال ۱۳۶۶ تا ۱۴۰۱ سرپرست مؤسسه اطلاعات از سال ۱۳۵۹ تا ۱۵ خرداد ۱۴۰۱ و نماینده شش دوره ابتدایی مجلس شورای اسلامی تا سال ١٣٨٣ بوده‌است.

دعایی یکی از همراهان روح‌الله خمینی در دوران اقامت وی در شهر نجف بود. وی سفیر ایران در عراق بین سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۸ بود. در سال ۱۳۹۳ نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر به وی اهدا شد.

وی عصر روز ۱۵ خرداد ۱۴۰۱ در بیمارستانی در تهران درگذشت.

زندگی‌نامه

سیدمحمود دعایی فرزند سیدمحمد در سال ۱۳۲۰ از پدری یزدی و مادری کرمانی در یزد متولد شد و در ۴ سالگی به اتفاق مادرش در کرمان اقامت گزید. وی که شیعه ۱۲ امامی بود، پس از اتمام تحصیلات متوسطه وارد حوزهٔ علمیه کرمان به نام مدرسهٔ معصومیه شد و به تحصیل علوم اسلامی مشغول شد. بعد از اتمام سطوح اولیه تحصیلی در کرمان به حوزهٔ علمیهٔ قم رفت و بعد از تکمیل سطوح عالیه در سال ۱۳۴۶ رویدادهای سیاسی تحت تعقیب رژیم شاه قرار گرفت و مخفیانه به عراق رفت و در آنجا تحصیلات علوم اسلامی را ادامه داد.

دعایی قبل از انقلاب در خارج و داخل ایران از فعالین سیاسی بوده و در خلال این مدت به اروپا و کشورهای آسیای غربی (چون سوریه، لبنان، اردن، عربستان، پاکستان، و افغانستان) سفر کرد. او در جریان فعالیت‌های سیاسی خارج از کشور مدت ۷ سال سخنگوی نهضت روحانیت مبارز در ایران بود و نمایندگی روح‌الله خمینی را به عنوان رابط بین مسئولان عالی‌رتبه عراقی با او به عهده داشت و همچنین رابط بین سازمان‌ها و انجمنهای اسلامی و دانشجوئی و برخی شخصیتهای خارج از کشور با وی بود. همچنین وی در زمان اقامت در عراق تهیه‌کننده و مجری برنامهٔ رادیویی نهضت روحانیت در ایران بود که در مخالفت با رژیم پهلوی پخش می‌شد.

پس از انقلاب

او بعد از انقلاب در اوائل سال ۱۳۵۸ به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق عازم بغداد شد و به‌دنبال اعتراض به دخالت‌های مأمورین عراقی در امور داخلی ایران به دستور وزارت خارجه در اسفند ۱۳۵۸ به ایران بازگشت. پس از آن مدتی در دفتر سید روح‌الله خمینی اشتغال داشت و از طرف ایشان اجازه دریافت وجوهات شرعیه را نیز داشت و سپس به دستور وی در اردیبهشت ۱۳۵۹ به سرپرستی موسسهٔ اطلاعات منصوب شد.

به گفته حامد علوان الجبوری، وزیر خارجه عراق (در دوران آغاز جنگ ایران و عراق)، دعایی هنگام تبعید خمینی به عراق ضمن آنکه نماینده وی برای ارتباط با دولت عراق بوده‌است، با استخبارات عراق همکاری داشته‌است. برخی همچنین سخنرانی وی به عنوان سفیر ایران در عراق در نماز جمعه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۹ در تحریک عراق برای جنگ را قابل توجه دانسته‌اند.

دعایی که از اعضای جامعهٔ روحانیت مبارز تهران به‌شمار می‌رفت، در آستانهٔ انتخابات مجلس سوم به همراه جمعی دیگر از اعضا، انشعاب کرده و مجمع روحانیون مبارز را تشکیل دادند. دعایی در شش دورهٔ مجلس پس از انقلاب یکی از کرسی‌های تهران را در مجلس شورای اسلامی در اختیار داشت. او در انتخابات مجلس هفتم و مجلس هشتم (که در آن انتخابات در لیست ائتلاف اصلاح‌طلبان قرار داشت) شکست خورد.

مؤسسه اطلاعات

پس از انقلاب، و پس از قرار گرفتن مؤسسه اطلاعات زیر نظر ولی فقیه وی به عنوان مدیر این مؤسسه منصوب شد. ستون «دو کلمه حرف حساب» که از دههٔ ۱۳۶۰ در روزنامه اطلاعات به قلم کیومرث صابری فومنی (گل آقا) منتشر شد به پیشی گرفتن این روزنامه از رقیب دیرین خود کیهان انجامید و زمینه انتشار هفته‌نامهٔ طنز «گل آقا» در سال‌های بعد شد.

حواشی

وی نقش مترجم امام در عراق را بر عهده داشت

• در سال ۱۳۹۴ او در روزنامه اطلاعات با چاپ عکس و مطلبی از سید محمد خاتمی خبرساز شد و پویشی در حمایت از او ایجاد شد.
• ۱۵ مرداد ۱۳۹۸ در نشست خبری محمدجواد ظریف، دعایی سعی داشت دست او را ببوسد که با ممانعت ظریف مواجه شد و خبرساز شد.
• در فروردین ۱۴۰۱ او می‌خواست دست سید ابراهیم رئیسی را ببوسد که وی از این کار امتناع کرد. عباس عبدی در این مورد نوشت دست‌بوسی امروزه بعنوان عملی مذموم شناخته شده‌است اما در نظام فکری دعایی این کار تنها نشانه محبت و تواضع است و نه کرنش در برابر صاحبان قدرت.

جستارهای وابسته

• روزنامهٔ اطلاعات
• روزنامهٔ کیهان
• روح‌الله خمینی
• انقلاب ۵۷
• جنگ ایران و عراق