پرش به محتوا

واصل بن عطا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
موسس --> مؤسس
همنشین بهار (بحث | مشارکت‌ها)
سلام بر شما. بتدریج این مطلب را تکمیل می کنم. با کمال احترام: ~~~~
خط ۱: خط ۱:
{{بدون منبع}}
{{بدون منبع}}


'''واصل بن عطاء'''، متکلم سده دوم هجری و مؤسس مکتب کلامی [[معتزله]] در اسلام
'''واصل بن عطاء'''، متکلم سده دوم هجری و مؤسس مکتب کلامی [[معتزله]] در اسلام است. عصر خردگرایی در اسلام با معتزله شروع شد و واصل بن عطاء<ref>عمروبن عبید گفت: «والله ما رأیت أعلم من واصل بن عطا» (سوگند به خدا، من کسی را داناتر از واصل بن عطا ندیدم).</ref> و امثال عمر بن عبید در آن نقش زیادی داشتند.


واصل در سال ۸۰ هجری قمری در مدینه متولد شد اما در بصره پرورش یافت و در سال ۱۳۱ هجری قمری در بصره مرد.<ref>کعبی بلخی، باب ذکر المعتزلة من مقالات الاسلامیین، ج۱، ص۹۰، در عبدالجباربن احمد، فضل‌الاعتزال و طبقات‌المعتزلة</ref><ref>ابن‌مرتضی، کتاب‌المنیة والامل فی شرح‌ الملل و النحل، ص ۱۴۰، چاپ محمدجواد مشکور، دمشق ۱۹۸۸.</ref>
واصل در سال ۸۰ هجری قمری در مدینه متولد شد اما در بصره پرورش یافت و در سال ۱۳۱ هجری قمری در بصره مرد.<ref>کعبی بلخی، باب ذکر المعتزلة من مقالات الاسلامیین، ج۱، ص۹۰، در عبدالجباربن احمد، فضل‌الاعتزال و طبقات‌المعتزلة</ref><ref>ابن‌مرتضی، کتاب‌المنیة والامل فی شرح‌ الملل و النحل، ص ۱۴۰، چاپ محمدجواد مشکور، دمشق ۱۹۸۸.</ref>

نسخهٔ ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۳۹

واصل بن عطاء، متکلم سده دوم هجری و مؤسس مکتب کلامی معتزله در اسلام است. عصر خردگرایی در اسلام با معتزله شروع شد و واصل بن عطاء[۱] و امثال عمر بن عبید در آن نقش زیادی داشتند.

واصل در سال ۸۰ هجری قمری در مدینه متولد شد اما در بصره پرورش یافت و در سال ۱۳۱ هجری قمری در بصره مرد.[۲][۳] از آن جا که در مسجد بازار غزال در بصره به امامت مشغول بود به غزال ملقب است. زبان او مشکلی داشت که نمی‌توانست حرف راء را به درستی تلفظ کند اما از آنجا که مرد بسیار بلیغی بود همواره از جملاتی استفاده می‌کرد که حرف راء در کلمات آن وجود نداشت. از اساتید او می‌توان به ابوهاشم عبد الله بن محمد بن حنفیه و نیز حسن بصری اشاره کرد.[۴]

پانویس

  1. عمروبن عبید گفت: «والله ما رأیت أعلم من واصل بن عطا» (سوگند به خدا، من کسی را داناتر از واصل بن عطا ندیدم).
  2. کعبی بلخی، باب ذکر المعتزلة من مقالات الاسلامیین، ج۱، ص۹۰، در عبدالجباربن احمد، فضل‌الاعتزال و طبقات‌المعتزلة
  3. ابن‌مرتضی، کتاب‌المنیة والامل فی شرح‌ الملل و النحل، ص ۱۴۰، چاپ محمدجواد مشکور، دمشق ۱۹۸۸.
  4. عبدالجباربن احمد، فضل‌الاعتزال و طبقات‌المعتزله، ج۱، ص۲۳۴، چاپ فؤاد سید، تونس چاپ دوم ۱۹۸۶.