سنجد
| سنجد | |
|---|---|
| |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| دسته: | گیاهان گلدار |
| رده: | دولپه‌ای‌ها |
| راسته: | گل‌سرخ‌سانان |
| تیره: | سنجدیان |
| سرده: | سنجدها |
| گونه: | E. angustifolia |
| نام دوبخشی | |
| Elaeagnus angustifolia | |
سِنجـِد گونه‌ای از سردهٔ سنجد و بومی آسیای غربی و مرکزی، از جنوب روسیه و قزاقستان تا ترکیه و ایران است. در حال حاضر به‌طور گسترده‌ای در آمریکای شمالی نیز به عنوان گونه معرفی شده تثبیت شده‌است. سنجد یکی از مواد هفت‌گانه سفره هفت‌سین ایرانی‌هاست.
فواید[ویرایش]
سنجد، سرشار از ویتامین‌هاى A و B بوده و کمى هم ویتامین K دارد؛ به این جهت، ضد اسهال خونى و بواسیر است و نیز از نظر املاح معدنى، غنى بوده، کلیه‌ها را گرم و معده را دباغى کرده و ادرار را زیاد مى‌کند و نرمى و پوکى استخوان را مانع است و آن را درمان مى‌کند. افرادى که مبتلا به تسلسل بول یا تکرّر ادرار هستند، یعنى زیاد ادرار مى‌کنند، براى درمان آن، دارویى بهتر از سنجد نمى‌یابند.[2]
چند مطالعه بالینی انجام شده بر روی اثرات ضد درد و التهاب عصاره میوه سنجد در استئوآرتریت، نشان دهندهٔ تأثیر قابل مقایسه این عصاره با استامینوفن یا ایبوبروفن بوده‌اند.[۱][۲]
برای تحکیم استخوان‌ها نیز مفید است که می‌توان آرد سنجد را با شیر گاو، گوسفند و یا با شیر نارگیل مخلوط و استفاده کرد. [۳]
دیدگاه مذهبی[ویرایش]
از امام ششم جعفربن محمد صادق نقل است که:سنجد، گوشتش گوشت مى‌رویانَد، استخوانش استخوان را رشد مى‌دهد و پوستش پوست را مى‌پرورد؛ علاوه بر این، سنجد، کلیه‌ها را گرم مى‌کند، معده را پاک مى‌سازد، مایۀ ایمنى از بواسیر و تقطیر‌البول است، ساق پا را قوى مى‌کند و رگ جذام را به کلّى قطع مى‌کند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
[1] الکافی، ج6، ص361، ح1 و مکارم الاخلاق، ج1، ص381، ح1277 و بحارالانوار، ج66، ص 188،ح2.
[2] دانش نامه طب اهل بیت که سلام خداوند بر آنها، ص462 https://rasekhoon.net/article/show/1388334/%D9%85%DB%8C%D9%88%D9%87-%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%B3%D9%86%D8%AC%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%85%D8%B9%D8%B5%D9%88%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%B9
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Elaeagnus angustifolia». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۷.
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با گیاه‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |