نیشکر
| نیشکر | |
|---|---|
| |
| گونه نیشکر، Saccharum officinarum | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| راسته: | گندم‌سانان |
| تیره: | گندمیان |
| سرده: | نیشکر |
| گونه: | S. officinarum |
| نام دوبخشی | |
| Saccharum officinarum | |
نیشکر[۱] (نام علمی: Saccharum officinarum) نام یک گونه از سرده نیشکر، از تیره غلات و بومی مناطق معتدل گرم تا مناطق حاره است.
خاستگاه این گونه، گینه نو در غرب اقیانوس آرام و در شمال قاره اقیانوسیه می‌باشد. این گیاه چند ساله، در توده‌هایی تشکیل می‌شود که شامل ریزوم و تعدادی ساقه است. یک شبکه از ریزوم‌ها در زیر خاک تشکیل می‌شود که شاخه‌های ثانویه را در نزدیکی گیاه مادر بزرگ می‌کند. ساقه‌ها به رنگ‌های سبز، صورتی، یا بنفش هستند و می‌توانند تا ارتفاع بیش از ۵ متر رشد کنند.
ساقه‌ها در پایه متصل هستند و از گره‌ها و میان گره‌ها تشکیل شده‌اند، گره‌ها در پایه برگ‌های متناوب حضور دارند. میانگره‌ها حاوی اسفنج سفید فیبری هستند که در آن شیره نیشکر قرار دارد.
برگ‌ها ضخیم، خطی و سبز هستند و به صورت متناوب روی ساقه از محل گره‌ها خارج می‌شوند. هر برگ از پهنک و غلاف تشکیل شده‌است. برگ‌ها حاوی رگبرگهای ضخیم و لبه‌های دندانه دار و به طول حدود ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر و عرض ۵ سانتی‌متر رشد می‌کنند.[۲]
گل آذین نیشکر به صورت خوشه‌ای مرکب و دارای انشعاب زیاد به طول ۳۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر و از انتهای ساقه به وجود می‌آید. گل دارای ۳ پرچم و مادگی می‌باشد.
سنبلچهها در شاخه‌های جانبی قرار دارند و در حدود ۳ میلی‌متر طول دارند و در موهای بلند و ابریشمی پنهان شده‌اند. همچنین میوهها خشک و هر کدام شامل یک دانه می‌باشد.
نیشکر در ایران[ویرایش]
در ایران شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی با هشت طرح در نقاط مختلف خوزستان اقدام به کاشت نیشکر و تبدیل به شکر، الکل و دیگر صنایع جانبی می‌کند. شرکت‌های هشتگانه کشت و صنعت سلمان فارسی، حکیم فارابی، امام خمینی، امیرکبیر، دعبل خزاعی، میرزا کوچک خان، هفت تپه و دهخدا از شرکت‌های تابعِ توسعه نیشکر و صنایع جانبی هستند که ظرفیت ۷۰۰ هزار تن شکر در سال را دارند.
تولیدکنندگان[ویرایش]
| فهرست بزرگ‌ترین تولیدکنندگان نیشکر[۴] | ||
|---|---|---|
| کشور | میزان تولید به تن سال ۲۰۱۸ | |
| ۱ |  برزیل
|
۷۴۶٬۰۰۰٬۰۰۰ |
| ۲ |  هند
|
۳۷۶٬۰۰۰٬۰۰۰ |
| ۳ |  چین
|
۱۰۸٬۰۰۰٬۰۰۰ |
| ۴ |  تایلند
|
۱۰۴٬۰۰۰٬۰۰۰ |
| ۵ |  پاکستان
|
۶۷٬۱۷۴٬۰۰۰ |
| ۶ |  مکزیک
|
۵۶٬۸۴۱٬۰۰۰ |
| ۷ |  کلمبیا
|
۳۶٬۲۷۶٬۰۰۰ |
| ۸ |  گواتمالا
|
۳۵٬۵۶۸٬۰۰۰ |
| ۹ |  استرالیا
|
۳۳٬۵۰۶٬۰۰۰ |
| ۱۰ |  ایالات متحده آمریکا
|
۳۱٬۳۳۶٬۰۰۰ |
| ۱۱ |  فیلیپین
|
۲۴٬۷۳۰٬۰۰۰ |
| ۱۲ |  اندونزی
|
۲۱٬۷۴۴٬۰۰۰ |
| ۱۳ |  کوبا
|
۱۹٬۶۴۸٬۰۰۰ |
| ۱۴ |  آفریقای جنوبی
|
۱۹٬۳۰۱٬۰۰۰ |
| ۱۵ |  آرژانتین
|
۱۹٬۰۳۹٬۰۰۰ |
| تولید جهانی | ۱٬۹۰۷٬۰۰۰٬۰۰۰ | |
منابع[ویرایش]
- ↑ مظفریان، ولی‌الله (۱۳۹۲). فرهنگ نام‌های گیاهان ایران. تهران: فرهنگ معاصر. ص. ۴۶۹. شابک ۹۷۸۹۶۴۵۵۴۵۴۰۴. دریافت‌شده در ۴ ژوئن ۲۰۲۰.
- ↑ علی اصغر گرایلی. «بیولوژی - نیشکر».
- ↑ Ritchie, Hannah; Roser, Max (2020-03-05). "Agricultural Production". Our World in Data.
- ↑ «FAOSTAT». www.fao.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۷-۱۴.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Saccharum officinarum». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ می ۲۰۱۸.
توسط Ali asghar Geraili
https://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=42058#null
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ نیشکر موجود است. |
 | این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |