گل کلم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از گلپی)

گل کلم (گل پی)
گل کلم، Brassica oleracea var. botrytis
رده‌بندی علمی
فرمانرو: گیاه
راسته: کلم‌سانان
تیره: شب‌بویان
سرده: کلم‌ها
گونه: کلم
گل کلم

گل کلم (فارسی دری: گل پی) از سبزیجات می‌باشد که گل آن بیشترین استفاده را دارد و ساقه و برگ‌های آن دور ریخته می‌شود. این گیاه به واسطه بذر کشت می‌شود.

ارزش غذایی[ویرایش]

گل کلم
گل کلم
ارزش غذایی به ازای هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس)
انرژی۱۰۳ کیلوژول (۲۵ کیلوکالری)
5 g
قند1.9 g
فیبر خوراکی2 g
0.3 g
2 g
ویتامین‌ها
درصد ارزش روزانه
ویتامین (B۱)
۴٪
0.05 میلی‌گرم
(B۲)
۵٪
0.06 میلی‌گرم
نیاسین (B۳)
۳٪
0.507 میلی‌گرم
پانتوتنیک اسید (B۵)
۱۳٪
0.667 میلی‌گرم
ویتامین ب۶
۱۴٪
0.184 میلی‌گرم
فولیک (B۹)
۱۴٪
57 میکروگرم
ویتامین ث
۵۸٪
48 میلی‌گرم
ویتامین کا
۱۵٪
15.5 میکروگرم
مواد معدنیمقدار
درصد ارزش روزانه
کلسیم
۲٪
22 میلی‌گرم
آهن
۳٪
0.42 میلی‌گرم
منیزیم
۴٪
15 میلی‌گرم
فسفر
۶٪
44 میلی‌گرم
پتاسیم
۶٪
299 میلی‌گرم
سدیم
۲٪
30 میلی‌گرم
روی
۳٪
0.27 میلی‌گرم
دیگر اجزاءمقدار
آب92 g
درصدهای تقریبی ارائه شده برای افراد بزرگسال از روی مرجع مصرف رژیم غذایی هستند.
منبع: مرکز داده غذای وزارت کشاورزی آمریکا

گل کلم دارای چربی و کربوهیدرات کمی است و پر فیبر و دارای ویتامین ب ۹، آب، و ویتامین C است. گل کلم حاوی چند فیتوکمیکال است که برای سلامتی آدم سودمند است. سولفورافان ترکیبی است که از بدن در مقابل سرطان محافظت می‌کند

و به عنوان استروژن موجب کاهش رشد سلول‌های سرطانی می‌شود.[۴]

مصرف بالای گل کلم خطر سرطان پروستات را کاهش می‌دهد.[۵]

۱۰۰ گرم گل کلم دارای حاوی اطلاعات تغذیه‌ای زیر است. براساس USDA

گونه‌های گیاه‌شناسی[ویرایش]

گل کلم و کلم بروکلی ساختارهای بسیار مشابهی دارند.[۶]

ایتالیایی[ویرایش]

این نوع کلم ظاهر متنوعی دارد و شامل کلم‌های سالانه و دوسالانه با رنگ‌های سفید و گونه‌های سبز، بنفش، قهوه‌ای و زرد است. این نوع کلم را اجداد سایر کلم‌ها به شمار می‌آورند.

شمال غربی اروپا دوسالانه[ویرایش]

برداشت این نوع کلم در زمستان و اویل بهار است و از قرن ۱۹ ام بیشتر در فرانسه کشت و برداشت می‌شود.

شمالی اروپا سالانه[ویرایش]

برداشت این نوع کلم در تابستان و پاییز است و از قرن ۱۸ ام بیشتر در آلمان کشت شده‌است و در شمال اروپا و آمریکای شمالی کشت و برداشت می‌شود.

آسیا[ویرایش]

گل کلم‌های استوایی یا آسیایی بیشتر در چین و هند کشت و برداشت می‌شود و از قرن ۱۹ در هند کشت آن توسعه یافت.[۷]

رنگ‌ها[ویرایش]

کلم رومی

سفید[ویرایش]

گل کلم سفید رایج‌ترین رنگ از گل کلم در سراسر جهان است.

نارنجی[ویرایش]

گل کلم نارنجی ۲۵ برابر نوع سفیدش دارای ویتامین آ می‌باشد.[۸]

سبز[ویرایش]

گل کلم سبز، نوعی دیگر از کلم است که نمونه رایج ان کلم بروکلی است.

رنگ ارغوانی[ویرایش]

این نوع کلم که به رنگ‌های قرمز و شرابی نیز وجود دارد[۹] رنگ ارغوانی این نوع کلم به علت وجود آنتی اکسیدان آنتوسیانین در ان است.

آشپزی[ویرایش]

گل کلم در آشپزی

گل کلم را می‌توان سرخ شده، آب‌پز، یا بخارپز و به خام مصرف کرد. به صورت بخارپز ترکیبات ضدسرطان ان بیشتر نسبت به سرخ شده و اب پز حفظ می‌شود.[۱۰] در هنگام پخت، برگ‌های بیرونی و ساقه ضخیم برداشته می‌شود. برگ نیز خوراکی هستند اما اغلب دور انداخته می‌شوند.[۱۱]

بعد فراکتالی[ویرایش]

گل کلم به خاطر بعد فراکتالی آن مورد توجه ریاضیدانان قرار گرفته است. این مقدار تقریباً ۲٫۸ حساب شده است. [۱۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Breeding Better Broccoli: Research Points To Pumped Up Lutein Levels In Broccoli". Science Daily. 8 November 2009. Retrieved 5 September 2010.
  2. "Broccoli chemical's cancer check". BBC News. 7 February 2006. Retrieved 5 September 2010.
  3. "How Dietary Supplement May Block Cancer Cells". Science Daily. 30 June 2010. Retrieved 5 September 2010.
  4. Carcinogens at Oxford Journal. Retrieved December 14, 2006
  5. Kirsh, VA (2007). "Prospective study of fruit and vegetable intake and risk of prostate cancer". Journal of the National Cancer Institute. ۹۹ (۱۵): ۱۲۰۰–۹. doi:10.1093/jnci/djm065. PMID ۱۷۶۵۲۲۷۶. {{cite journal}}: Check |pmid= value (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  6. Crisp, P. (۱۹۸۲). "The use of an evolutionary scheme for cauliflowers in screening of genetic resources". Euphytica. ۳۱ (۳): ۷۲۵. doi:10.1007/BF00039211.
  7. Swarup, V. and Chatterjee, S.S (۱۹۷۲). "Origin and genetic improvement of Indian cauliflower". Economic Botany. ۲۶ (۴): ۳۸۱–۳۹۳. doi:10.1007/BF02860710.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  8. Dickson, M.H. , Lee C.Y. , Blamble A.E. (۱۹۸۸). "Orange-curd high carotene cauliflower inbreds, NY 156, NY 163, and NY 165". HortScience. ۲۳: ۷۷۸–۷۷۹.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  9. "Anthocyanin in Cauliflower".
  10. Warwick Medical School, University of Warwick (2007-05-15). "Research Says Boiling Broccoli Ruins Its Anti Cancer Properties".
  11. Stephens, MJ (1998). "Secondary Edible Parts of Vegetables". Vegetarian. 5. Archived from the original on 4 July 2012. Retrieved 24 December 2011.
  12. https://en.wikipedia.org/wiki/Cauliflower#Fractal_dimension

پیوند به بیرون[ویرایش]