صومعه: تفاوت میان نسخهها
جز ربات: حذف میانویکی موجود در ویکیداده: ۶۵ میانویکی + {{تداخل میانویکی}} |
جز ربات: حذف میانویکی موجود در ویکیداده: be-x-old, nds-nl |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
[[رده:صومعهها]] |
[[رده:صومعهها]] |
||
[[رده:ساختمانهای مذهبی]] |
[[رده:ساختمانهای مذهبی]] |
||
[[be-x-old:Манастыр (суполка)]] |
|||
[[nds-nl:Klooster]] |
|||
{{تداخل میانویکی}} |
نسخهٔ ۸ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۲۳:۳۰
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
صومِعِه یا دِیر سازهای است که راهبها و راهبهها تحت سرپرستی بک رئیس مرد یا زن زندگی میکنند. در قرون وسطی صومعههای بسیاری در سراسر اروپا ساخته شدند. بعضی از صومعهها کلیساهای زیبایی داشتند که زیر نظر آنها اداره میشدند. یک صومعه اغلب دارای یک محوطه باز با تالار بزرگ، ایوان سرپوشیده برای قدم زدن، مطالعه و تفکر راهبان و یک خوابگاه برای استراحت آنها بود. درون صومعه آشپزخانه، اصطبل، انبار و اتاق میهمان نیز وجود داشت و درون دیوارهای آن باغچههای صیفی جات ایجاد شده بودند. راهبها غذای خود را در سالن بزرگ غذاخوری صرف میکردند. آنها هر نوع کاری از جمله نظافت، آشپزی، نجاری، کشاورزی و پرورش زنبور عسل انجام میدادند. بعضی از صومعهها به خاطر محصولاتشان مانند دارو و پنیر معروف بودند. راهبها از معدود افراد باسواد آن روزگار بودند و دستخط و کتابهای مصور آنها بسیار گرانقیمت بود. در طی سالهای ۱۵۲۴ تا ۱۵۴۰، به دستور هنری هشتم تمام صومعههای انگلستان تعطیل شدند و مالکیت زمین هایشان نیز از بین رفت.
نکات جالب
- هوای صومعهها بسیار سرد بود. احتمالاً در زمستان گرم نگهداشتن اتاقها برای راهبها کار بسیار دشواری بوده است. بجز داخل درمانگاه که بیماران مراجعه میکردند، در آشپزخانه و اتاق نشیمن و جاهای دیگر اجازه روشن کردن آتش داده نمیشد و راهبها هر بار فقط چند دقیقه اجازه داشتند در اتاق گرم به سر ببرند.