عینی‌گرایی (فلسفه): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
انشای جدید |
با فرض حسن نیت ویرایش رتور (بحث) خنثی‌سازی شد. (توینکل) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عینی‌گرایی''' (Objectivism) که اصطلاحی به نسبت جدید در فلسفه است در پایان سدهٔ نوزدهم به کار رفت. عینی‌گرایی به معنای قبول این نکته است که ارائه [[بیان]] یا [[بازنمایی]] [[عینی]] از جهان خارجی فیزیکی و اجتماعی کاری است ممکن، و دریافت‌های انسانی از امور هرچه باشد، تفاوتی در آن امور ایجاد نمی‌کند. جهانی [[عینی]] مستقل از [[ذهن]]، [[دانایی]]، و [[خودآگاهی]] [[انسان]] وجود دارد که قانون‌های خودش را دارد، و انسان باید آن قانون‌ها را بشناسد. این آرمان همه علوم است که باید به سوی‌اش حرکت کنند. |
|||
'''عینی‌گرایی''' {{به انگلیسی|Objectivity}} بی‌طرفی محقق در فرآیند تحقیق و دوری از ارزشها و گرایشهای فردی در بازگویی و واکاوی رویدادها است.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=عضدانلو |نام=حمید |کتاب=آشنایی با مفاهیم اساسی جامعه‌شناسی | ناشر=نی |سال=۱۳۸۴ |شابک=}}</ref> ناظر عینیت‌گرا کوشش می‌کند تا جهان را مستقل از ذهن خود مشاهده کند و بر این باور است که، فقط و فقط یک حقیقت جدای از نحوهٔ برداشت و تفکر انسان وجود دارد. |
|||
== جستارهای وابسته == |
== جستارهای وابسته == |
||
* [[فلسفه علوم]] |
* [[فلسفه علوم]] |
||
نسخهٔ ۲۱ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۰۶:۵۵
عینی‌گرایی (Objectivism) که اصطلاحی به نسبت جدید در فلسفه است در پایان سدهٔ نوزدهم به کار رفت. عینی‌گرایی به معنای قبول این نکته است که ارائه بیان یا بازنمایی عینی از جهان خارجی فیزیکی و اجتماعی کاری است ممکن، و دریافت‌های انسانی از امور هرچه باشد، تفاوتی در آن امور ایجاد نمی‌کند. جهانی عینی مستقل از ذهن، دانایی، و خودآگاهی انسان وجود دارد که قانون‌های خودش را دارد، و انسان باید آن قانون‌ها را بشناسد. این آرمان همه علوم است که باید به سوی‌اش حرکت کنند.
جستارهای وابسته
 | این یک مقالهٔ خرد فلسفه است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |