دیکتاتوری منور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دیکتاتوری منور یا دیکتاتوری روشنگری (به انگلیسی: Enlightened despotism) به شکلی از حکومت گفته می‌شود که در قرن هجدهم به‌وجود آمد. از ویژگی‌های آن وجود دیکتاتور در راس هرم بود که هدفش ایجاد رفاه عمومی برای اتباع کشور بود تا منافع شخصی. سایر مشخصات این نوع دیکتاتوری عبارت بود از: اصلاح اداری، کاهش امتیازات فئودالی منجمله سرافرازی، ایجاد مدارای دینی و توسعه اقتصادی.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]