ندبه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ندبه
نویسندهبهرام بیضایی
شخصیت‌ها
  • زینب
  • گلباجی
  • مونس
  • مستوره
  • عبیدالله
زبان اصلیفارسی
فضاجنبشِ مشروطهٔ ایران

نُدبه نمایشنامه‌ای است از بهرام بیضایی، نوشته به سالِ ۱۳۵۶.

خلاصهٔ موضوع[ویرایش]

زنان برای زینب سوگواری می‌کنند. کم‌کم می‌فهمیم که زینب را پدر و نامزدش از دِه به شهر آورده‌اند و به گلباجی فروخته و رفته‌اند . . .

متن[ویرایش]

. . . تحلیلی از اسطوره‌ی «مردم»؛ اسطوره‌ای که محتوای آن هم قرار است همیشه دست‌نخورده، تحلیل‌نشده، مقدس، و بی‌شکل باقی بماند و من برعکس خیال می‌کنم باید شکافته شود. . . .

بیضایی، در وصفِ ندبه، دههٔ ۱۳۶۰[۱]

نمایشنامه نوشتهٔ بهارِ ۱۳۵۶ است. پاره‌ای ازش در تابستانِ ۱۳۵۹ در شمارهٔ سوّمِ نامهٔ کانون نویسندگان ایران منتشر شد. صورتِ کاملش اوّل بار در تابستانِ ۱۳۶۲ در شمارهٔ سوّمِ مجلّهٔ الفبای پاریس به نامِ مستعارِ «بهروز برومند» منتشر شد. سالِ ۱۳۷۱ به صورتِ کتاب به وسیلهٔ انتشاراتِ رامین در سوئد منتشر شد. سپس‌تر انتشاراتِ تصویر و زمانه در کالیفرنیا و پس از آن انتشاراتِ روشنگران و مطالعاتِ زنان در تهران ناشر این کتاب شدند.

تصویرِ کلاغانی که پرچمِ ایران را بر فرازِ شمس‌العماره می‌درند یکسره خیالی نیست: کیخسرو شاهرخ خبر از چنین رویدادی داده است.[۲]

نمایش[ویرایش]

بیضایی این نمایشنامه را به نمایش درنیاورده است: مدیرِ تالارِ مولوی در سالِ ۱۳۵۶ این نمایش را از نوبتِ اجرا خارج کرد و تمرین‌های بیضایی تعطیل شد. شهره آغداشلو (در نقشِ زینب) و منیژه سلیمی و مهین دیهیم و علی ژکان و منوچهر فرید و امین تارخ و پرویز پرستویی از بازیگرانِ این تمرین بودند.[۳][۴] علیرضا مجلّل نیز از دست‌اندرکاران این تمرین بود.[۵]

در نظرِ دیگران[ویرایش]

مژگان خالقی ندبه را «تعزیه‌ای برای مشروطیت» گفته است.[۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. بیضایی و قوکاسیان، «گفت‌وگو با بهرام بیضایی»، ۱۹۵.
  2. حکمت، «ره انجام حکمت»، ۱:‎ ۱۵۷-۱۵۸.
  3. کریمان، «من پرویز پرستویی»، ۱۰۷−۱۰۸.
  4. پرستویی و طوسی، «گاهی نخبه‌کشی می‌کنیم»، ۴۷.
  5. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۱.
  6. خالقی، مژگان (تابستان ۱۴۰۰). «اسطوره‌های بلاگردان در نمایش‌های ایرانی با تاکیدی بر آثار بهرام بیضایی». تئاتر (۸۵): ۶۷.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]