عَهدیه بدیعی (۱۳۲۹تهران) از خوانندگان اهل ایران است.
از آهنگهای معروف عهدیه می‌توان به آهنگهای «عاشق شدم من - دلم تنگه - شهزاده - میخوامش بی نهایت - درد و رنج سفر - ملا مصطفی - نگفتم مگه نگفتم - اوستا کریم - زندان - بهانه - بهار - من به تو محتاجم - دل عاشق پیشه - مگه دشمن منی» اشاره کرد. نغمه‌های وی در فیلمهای آن زمان سینمای ایران خوانده می شد و به وسیلهٔ هنرپیشه‌های معروف آن زمان اجرا می گردید. عهدیه چیزی حدود ۱۶۰۰ ترانه اجرا کرده‌است که در نوع خود یک رکورد است و این در حالی است که وی پس از انقلاب اسلامی ایران، دیگر ترانه ی جدیدی نخوانده است.[نیازمند منبع]
او سه سال پیش از انقلاب، در سن ۲۶ سالگی، از ایران خارج شد و به اسپانیا مهاجرت کرد و در آنجا با یک مرد ایرانی ازدواج کرد و صاحب چهار فرزند شد سه دختر به نامهای شیرین شهلا شبنم و یک پسر بنام حسین است.
