آذر شیوا

آذر شیوا
زمینه فعالیت	سینما، رادیو
تولد	۱۳۱۹ تهران، ایران
محل زندگی	پاریس
ملیت	ایرانی
نام(های) دیگر	آذر شیوا
پیشه	بازیگر، دوبلور
سال‌های فعالیت	۱۳۴۰ - ۱۳۵۰
صفحه در وب‌گاه IMDb
صفحه در وب‌گاه سوره

آذر شیوا (زاده آذر ۱۳۱۹، تهران) بازیگر سینمای ایران است.

زندگی هنری

آذر شیوا در سال ۱۳۱۹ در تهران بدنیا آمد. پس از اخذ دیپلم متوسطه در ۱۸ سالگی به استخدام رادیو تهران درآمد و یک سال بعد فعالیت دوبله را آغاز نمود.

او در این زمان در رشته پرستاری فارغ‌التحصیل شد. وی در سال ۱۳۴۰ در فیلم " آهنگ دهکده " ساخته مجید محسنی برای اولین بار مقابل دوربین قرار گرفت.

او در در یک دهه در بیست و یک فیلم ایرانی بازی کرد که از میان آنها سلطان قلب‌ها و روسپی جزو آثار فراموش نشدنی اوست.

آذر شیوا در سال ۱۳۵۰ و در اوج شهرت به دلیل ابتذال در سینمای ایران با هنرپیشگی خداحافظی کرد و برای اعتراض به در سایه قرار گرفتنش در چنین شرایطی، مدتی مقابل دانشگاه تهران به فروختن آدامس پرداخت.

آثار سینمایی و زندگینامه سینمایی

• درختان ایستاده می‌میرند (۱۳۵۰)
• یاقوت سه چشم (۱۳۴۹)
• روسپی (۱۳۴۸)
• قاتلین هم می‌گریند (۱۳۴۸)
• قصر زرین (۱۳۴۸)
• سلطان قلب‌ها (۱۳۴۷)
• هنگامه (۱۳۴۷)
• چرخ فلک (۱۳۴۶)
• روزهای تاریک یک مادر (۱۳۴۶)
• زیر گنبد کبود (۱۳۴۶)
• گل آقا (۱۳۴۶)
• داماد فراری (۱۳۴۵)
• خروس جنگی (۱۳۴۴)
• قهرمان قهرمانان (۱۳۴۴)
• من مادرم (۱۳۴۴)
• قانون زندگی (۱۳۴۳)
• آراس خان (۱۳۴۲)
• پرستوها به لانه بازمی‌گردن (۱۳۴۲)
• گذشت (۱۳۴۱)
• آهنگ دهکده (۱۳۴۰)

ا برخی بازیگران به اصطلاح متمدن بدن نما !!

آذر شیوا (متولد ۱۳۱۹) از هنرپیشگان سینمای قبل از انقلاب است. در ابتدا او در برنامه های رادیویی شرکت داشت. او به سینما راه یافت و در فیلم های زیادی ایفای نقش نمود. هنر بازیگری او اگر از بازیگری بسیاری از هنرمندان امروزی بهتر نباشد، کمتر نیست. بسیاری هنوز حضور او را در فیلم سلطان قلب ها به یاد دارند که در آن به ایفای نقش اول زن پرداخت.

نکته جالب درباره آذر شیوا این است که او در تمامی فیلم های خود هیچگاه از بدن نمایی استفاده نکرد. تنها در فیلم “روسپی” که نقشی در مقابل “بیک ایمانوردی” و “حمید قائم مقامی” داشت، وقتی ضدقهرمان مرد فیلم از درصدد سلطه بر زن برمی آید و مانع خوانندگی او می شود، او فقط یقه خود را می گیرد و آن را نشان مرد می دهد که: “خیلی خوب! بیا لذت ببر!” و فیلمساز به همین صحنه بسنده می کند. دیگر از بدن نمایی خبری نیست، و حال آن که اگر هم چنان صحنه ای در فیلم جای می گرفت، می توانستی آن را به پای حوادث داستان بگذاری و کک کسی را نمی گزید!

اما رفته رفته تهیه کنندگان فیلم در آن زمان که فقط به فکر گیشه و فروش فیلم بودند بازیگران را چون مهره ای تجارتی می پنداشتند و به هر گونه از ارزش های انسانی پشت پا می زدند؛ آنها از آذر شیوا خواستند که تن به بدن نمایی بدهد و آذر شیوا هم از انجام خواسته آنان سر باز زد و وقتی پای تهدید تهیه کنندگان به میان آمد، در سال ۴۹ یا ۵۰، در مقابل دانشگاه ملی اقدام به آدامس فروشی کرد و با زبانی نمادین اعلام داشت که آدامس فروشی را به بدن نمایی در مقابل دوربین ترجیح می دهد؛ و نتیجه آنکه تمامی تهیه کنندگان فیلم های فارسی آن زمان، او را از شرکت در فیلم های فارسی بایکوت کردند.

پس از آن دیگر کسی از آذر شیوا در فیلم های فارسی اثری ندید.

جوایز

• برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر نقش اول زن از دومین دورهٔ جشنواره سپاس (۱۳۴۹)به پاس بازی در فیلم روسپی.
• برندهٔ پلاک طلای بهترین بازیگر زن از جشنوارهٔ فیلم‌های سینمای ایران (۱۳۴۸) به پاس بازی در فیلم روسپی.
• دوازدهمین بازیگر زن تاریخ سینمای ایران (مشترکاً با فخری خوروش و فروزان)

منابع

• آذر شیوا در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها (IMDb)

• آذر شیوا در بانک جامع اطلاعات سینمای ایران (سوره سینما)
• جمال امید. فرهنگ سینمای ایران. چاپ دوم. تهران: موسسه انتشارات نگاه، ۱۳۷۷. شابک ‎۲-۸۹-۶۱۷۴-۹۶۴. 
• نگاهی به نقش زن در سینمای ایران تا دهه ی هفتاد، نشریه اطلس چاپ سوئد