ریوش
| ریوش | |
|---|---|
 | |
| کشور |  ایران |
| استان | خراسان رضوی |
| شهرستان | کوهسرخ |
| نام(های) پیشین | ری وش |
| سال شهرشدن | ۱۳۸۲ |
| مردم | |
| جمعیت | ۵،۶۸۷ نفر (۱۳۹۵) |
| جغرافیای طبیعی | |
| مساحت | ۲۱۹۳ کیلومتر مربع |
| ارتفاع | ۱۷۰۴ متر |
| آب‌وهوا | |
| میانگین دمای سالانه | ۲۵درجه |
| میانگین بارش سالانه | ۲۷۰ میلی‌متر |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | رضا کاردانی |
| ره‌آورد | خشکبار، بادام |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۵۵۱۸ |
| وبگاه | www.rivashcity.ir |
ریوش مرکز شهرستان کوهسرخ در استان خراسان رضوی در شمال شرق ایران است.جمعیت این شهر در سال ۱۳۹۵ برابر با ۵،۶۸۷ نفر بوده‌است.[۱]
از ویژگی‌های منحصربه‌فرد ریوش، رودخانه‌ها و باغات سرسبز است که به همراه درختان سر به فلک کشیده، آب و هوای معتدل و رودخانه‌های روانی که از بخش جنوبی و غربی این ناحیه عبور می‌کنند و مناظر زیبایی را آفریده‌اند و گردشگران بسیاری را در تمام فصول سال بخصوص فصل بهار به این ناحیه می‌کشانند.[۲]
این شهر در ۳۰ کیلومتری شمال کاشمر قرار دارد.
موقعیت جغرافیایی[ویرایش]
شهر ییلاقی ریوش از سطح دریا ۱۷۰۴ متر ارتفاع دارد و در طول جغرافیایی ۵۸ درجه و ۲۷ دقیقه و عرض جغرافیایی ۳۵ درجه و ۲۸ دقیقه جای گرفته‌است. این شهر از شمال به نیشابور و از جنوب به شهرستان کاشمر و از مشرق با تربت حیدریه و از غرب با بخش کوهپایه بردسکن و از جنوبغرب با خلیل آباد و بردسکن و از شمال غربی با سبزوار مجاور می‌باشد و دارای وسعتی حدود ۲۱۹۳ سکیلومتر مربع است.[نیازمند منبع]
به علت قرارگرفتن در دامنه‌های کوه آریا و ارتفاعات جنوبی بینالود و برخورداری از آب و هوای معتدل آب فراوان و باغهای وسیع و مناظر طبیعی دیدنی به عنوان یکی از کانونهای عمده مسافران و گردشگران از شهر کاشمر و شهرهای مجاور است. کوه آریا ی ریوش به عنوان یکی از مستعدترین پیست‌های پروازی در استان می‌تواند ورزشگاران این رشته را شگفت زده کند.[۳] این شهر دارای پوشش گیاهی انبوه و متراکمی از درختان و فضای سبز مناسبی می‌باشد. طبق مصوبه دولت در مهر سال ۱۳۸۶ بخش ریوش به شهر ریوش ارتقاء یافتند.
آب وهوا[ویرایش]
آب وهوای شهر ریوش معتدل می‌باشد و با توجه به طبیعت سرسبز، پوشش گیاهی، درختان انبوه و متراکم، رودخانه، جنوب و غرب شهر، در تابستان‌ها آب و هوایی خنک و زمستانهایی بسیار سرد دارد. میانگین دمای سالانه آن نیز ۲۵ درجه می‌باشد.
تاریخچه[ویرایش]
با توجه به شواهد این منطقه قبل از ورود دین اسلام نیز مسکونی بوده و با توجه به این که راه قدیم شهرهای جنوبی خراسان رضوی به تهران از این منطقه می‌گذشته در گذشته دارای رونق فراوان تری بوده‌است. از مهمترین حوادث تاریخی می‌تواند به حمله مغول اشاره کرد که پس از اشغال نیشابور، به دلیل صعب العبور بودن و مارهای فراوان این منطقه اسبان و سربازان مغول نتوانسته‌اند از این منطقه عبور کنند و از گزند آن در امان مانده است.
وجه تسمیه[ویرایش]
در کتاب تاریخ کاشمر دربارهٔ وجه تسمیه این شهر گفته شده، ریوش را قبلاً «ری» «وش» به معنای محل رویش رود می‌نامیدند و یا به نقلی ری وش به معنای مانند ری (شهری در جنوب تهران) به لحاظ تشابه آب و هوایی با تهران که قابل ذکر است معمولاً روز بعد از تهران در این منطقه باران یا برف می‌بارد .[نیازمند منبع] همچنین وجه تسمیه اسمی بر طبق مطالعات بر دو معنی می‌تواند باشد: ۱- بخش اول ری گرفته شده از شهر ری در جنوب تهران و بخش دوم وش یعنی مانند بسان و شبیه که نهایتاً به مانند ری و یا شبیه ری معنی می‌دهد. ۲- ریوش می‌تواند تغییر یافته از گیاهی خودرو در منطقه به نام ریواس باشد که الف آن حذف و سین به شین تبدیل شده است. ریواس، ریوش.
در منطقه جنوبی ریوش به دلیل سنگ و کوهستانی بودن که بافت قدیم شهر نیز واقع شده است خانه‌ها به صورت پلکانی بنا شده است و از زیبایی منحصر به فردی برخوردار می‌باشد.
محصول‌های مهم و سوغات ریوش[ویرایش]
مهمترین محصول تولیدی باغی در این شهر بادام است. از قدیم کشت بادام دیم بسیار فراوان بوده است و بزرگترین تولیدکننده بادام کشور در سالهای گذشته قبل از سرمای شدید زمستان ۱۳۸۶ بوده است. سوغات مهم این شهر، انواع خشکبار و به ویژه برگه زرد آلو، آلو طلایی بادام و گردو است؛ و غذای سنتی «سید جواد» این شهر بسیار خاص و معروف است و حتی از شهرهای کاشمر و بردسکن و اطراف برای تهیه آن مراجعه می‌کنند.
همچنین لبنیات محلی ریوش (کوهسرخ) دوغ، شیر، کره محلی، روغن زرد محلی و … به دلیل ارگانیک بودن و کیفیت بالا بسیار طرف دار دارد.
دیدنی‌های شهر[ویرایش]
مراکز تفریحی[ویرایش]
از مهمترین مراکز تفریحی و دیدنی شهر ریوشمی‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- پارک جنگلی ریوش در ارتفاعات شمالی شهر ریوش
- مزار شهداری گمنام ریوش واقع در ضلع شمالی پارک جنگی ریوش
- بافت قدیم و خانه‌های پلکانی در جنوب شهر ریوش
- آسیاب‌های قدیمی در منطقه چاهسار ریوش
- باغات، رودها و آبشارها و چشمه‌های فراوان واقع در اطراف شهری ریوش
- قلعه دختر یک قلعه تاریخی مربوط به اسماعیلیان
آثار تاریخی[ویرایش]
- درخت سرو کهن ریوش: درخت سرو کهن و تاریخی شهر ریوش نشان دهنده قدمت بیش از ۱۳۰ سال دارد.
راه‌های ارتباطی[ویرایش]
مهمترین راه ارتباطی شهر ریوش مسیر آسفالته ریوش-کاشمر به طول ۳۵ کیلومتر می‌باشد از سمت جنوب و از سمت شمال ریوش-نیشابور به طول ۹۵ کیلومتر و دو راه فرعی دیگر از سمت شرق ریوش-حصار-تربت حیدریه به طول حدود ۱۲۰ کیلومتر و از سمت غرب ریوش-البلاغ به طول ۱۴۰ کیلومتر به جاده بردسکن-سبزوار متصل میشود، همچنین از سمت غرب ریوش- کوهپایه-بردسکن به طول ۷۵ کیلومتر که به کیلومتر ۱۰ جاده بردسکن-سبزوار متصل میشود , را می‌توان نام برد.
ترکیب جمعیتی[ویرایش]
ریوش به دلیل شرایط آب و هوایی مناسب و محصولات ارگانیک،
مردم ریوش ایرانی‌تبار بوده و به زبان پارسی صحبت می‌کنند.گویش مردم ریوش از مجموعه گویشهای خراسانی است.|
اقتصاد[ویرایش]
اقتصاد شهری ریوش بیشتر بر پایه باغداری، کشاورزی و دامداری است؛ و سایر مشاغل و بخشهای دیگر اقتصادی در آن توسعه کمتری پیدا کرده‌است.
شهرداران[ویرایش]
- از ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ طاهریان.
- از ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲ رضا کاردانی.
- از ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵ امین‌الله مقصود.
- از شهریور ماه ۱۳۹۵ تاکنون رضا کاردانی.
محلات و مناطق شهری[ویرایش]
از محلات و مناطق مهم شهری ریوش می‌توان به خوش رود، سرکال، کال نابای، سرآسیا، گبری، چاهسار، سرکلاودو و … اشاره کرد.
پانویس و منابع[ویرایش]
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
- ↑ «وب سایت رسمی شهرداری ریوش، طبیعت شهر ریوش».
- ↑ «پیست پرواز ریوش پاراگلایدر».
.jpg)
